Οι παρελάσεις της οργής
Έγινε κι αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξύπνησε τον πατριωτισμό των Ελλήνων. Ένα τραγούδι εθνικού περιεχομένου, που ερχόταν από τα βάθη της Ιστορίας, το έκανε ύμνο-σύμβολο ενάντια στην εθνομηδενιστική πολιτική του.
Μια πολιτική που οδήγησε στη συμφωνία των Πρεσπών.
Ήταν λογικό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ -δεν πρέπει να λησμονούμε πως ο Αλ. Τσίπρας κυβερνά με την ψήφο βουλευτών των ΑΝΕΛ- να προσπαθήσει να περιορίσει στο ελάχιστο τις αντιδράσεις των πολιτών απέναντι στη συμφωνία.
Ήταν ήδη γνωστό πως στη Μακεδονία, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, το καζάνι της οργής έβραζε. Οι αποδοκιμασίες κατά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, στις δημόσιες εμφανίσεις τους, ήταν συνεχείς. Οι ομιλίες τους γινόταν μπροστά σε 30 - 40 άτομα.
Θλιβερό το θέαμα, αποτέλεσμα του θυμού των πολιτών.
Το ξέσπασμα ήρθε στην επέτειο της 25ης Μαρτίου. Ήταν αναμενόμενο και η κυβέρνηση κατέβαλε κάθε επικοινωνιακή προσπάθεια να το ακυρώσει ή να το αμαυρώσει. Χαρακτήρισε συλλήβδην όλους τους διαμαρτυρόμενους ακροδεξιούς και «εθνίκια».
Αυτή η συμπεριφορά ήταν λογικό να εξοργίσει ακόμα πιο πολύ τους πολίτες. Έτσι οι παρελάσεις μετατράπηκαν, συγχρόνως, σε ένα εθνικό πανηγύρι και σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για τη συμφωνία των Πρεσπών.
Απλοί πολίτες, που ήταν αδρανείς και αδιάφοροι μέχρι πρόσφατα, στις 25 Μαρτίου πήραν τις σημαίες τους και κατέβηκαν στις παρελάσεις, και για να γιορτάσουν και για να αποδοκιμάσουν.
Ήταν πλήρως συνειδητοποιημένοι. Και αυτό έγινε σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στη Μακεδονία. Όλες οι μπάντες παιάνιζαν το «Μακεδονία ξακουστή», που έχει μετατραπεί πλέον σε εφιάλτη για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αριστεροί όλων των αποχρώσεων ανέκαθεν απεχθάνονταν αυτό το τραγούδι. Το θεωρούσαν εθνικιστικό και σοβινιστικό, και όποιος το τραγουδούσε εισέπραττε και τον ανάλογο χαρακτηρισμό.
Είναι αλήθεια πως ο ύμνος αυτός για τη Μακεδονία μας, όσο η ελληνικότητά της ήταν αδιαμφισβήτητη, είχε μπει στο περιθώριο. Ακουγόταν πού και πού σε εθνικές γιορτές.
Ξανατραγουδήσαμε όλοι -πλην αριστερών- το «Μακεδονία ξακουστή», όταν οι βόρειοι γείτονες μας αμφισβήτησαν μια αυτονόητη παραδοχή αιώνων. Πως η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική.
Αυτό δεν το είπε κανένα εθνίκι ούτε κανένας πατριδοκάπηλος. Το είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δακρύζοντας και το επανέλαβε ο Αντ. Σαμαράς στην ιστορική ομιλία του στη Βουλή, όταν γινόταν η συζήτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Και αυτό βροντοφώναξαν στις 25 Μαρτίου εκατομμύρια Έλληνες σε όλο τον κόσμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναέκανε τους πολίτες να αισθανθούν πατριώτες. Να ξανασυγκινηθούν με την όψη της ελληνικής σημαίας. Να ξανατραγουδήσουν, να γιορτάσουν, αλλά και να θυμώσουν. Να διαμαρτυρηθούν.
Και τα στελέχη της αριστεράς δεν έχουν μάθει να γίνονται αυτοί οι αποδέκτες των διαμαρτυριών και της οργής του κόσμου. Αυτό είναι ένα δικαίωμα που νομίζουν πως το έχουν μόνο αυτοί. Και αντιδρούν σπασμωδικά, προκαλώντας ακόμα πιο πολύ.
Τι προκύπτει από το πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό; Ποιο είναι το πολιτικό «διά ταύτα»;
Το συμπέρασμα είναι πως ο Αλ. Τσίπρας πολύ δύσκολα μπορεί να προκηρύξει τώρα εθνικές εκλογές. Μέσα σε αυτήν την αποπνικτική ατμόσφαιρα, θα είναι σαν να αυτοκτονεί.
Θα πιει πρώτα το πικρό ποτήρι των ευρωεκλογών και των περιφερειακών εκλογών, και έπειτα από πέντε μήνες θα πιει και το κώνειο.
Μέχρι τότε, παρότι άθεος, θα ελπίζει στο θαύμα.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31 Μαρτίου 2019