Οι βαρόνοι και τα βαρίδια
Κάποτε στη ΝΔ είχαμε τους περίφημους βαρόνους του κόμματος. Ο πολιτικός θρύλος λέει ότι όταν το 1997 οι λοχαγοί με επικεφαλής το δικό μας Σάββα Τσιτουρίδη πήγαν στο σπίτι του Γιάννη Βαρβιτσιώτη με ένα κουτί γλυκά για να προτείνουν τη λύση Καραμανλή για την προεδρία της ΝΔ, ο Βαρβιτσιώτης (ένας από τους τότε βαρόνους) τους πέρασε στο σαλόνι του σπιτιού του με την προσμονή ότι θα πρότειναν αυτόν για πρόεδρο! Ο αείμνηστος Γιάννης Κεφαλογιάννης ήταν άλλος ένας από τους βαρόνους της εποχής, όπως και ο Πέτρος Μολυβιάτης. Αποτελούσαν την παλιά φρουρά του κόμματος που για μεγάλο διάστημα έβαζαν τρικλοποδιές στον Κώστα Καραμανλή και να τον φρενάρουν στις αλλαγές προσώπων και πολιτικής που ήθελε να υλοποιήσει σε ένα γερασμένο κόμμα όπως ήταν τότε η ΝΔ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε την τύχη να μην βρει μπροστά του τέτοια προβλήματα. Οι πρώην πρωθυπουργοί θα μπορούσαν να παίξουν έναν τέτοιο ρόλο, αλλά μέχρι στιγμής ούτε ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει τέτοιες διαθέσεις (μόνο στα εξωτερικά θέματα και στα ζητήματα της εσωτερικής ασφάλειας διατηρεί μία άλλη γραμμή) ούτε φυσικά ο Κώστας Καραμανλής, που όσες φορές μίλησε έβαλε στο στόχαστρό του την αδύναμη Ευρώπη που δεν πρωταγωνιστεί στις γεωπολιτικές εξελίξεις και δε βοηθά τους κοινωνικά αδύναμους.
Παρόλα αυτά ο σημερινός πρωθυπουργός έχει εντός της ΝΔ κάποια βαρίδια. Και δεν εννοώ την ακραία συντηρητική λογική που εκφράζεται από μερίδα πολιτευτών (και στη Θεσσαλονίκη) για θέματα μετανάστευσης και δημόσιας ασφάλειας. Εξάλλου σε αυτόν τον τομέα ο Μητσοτάκης έδωσε εξετάσεις στην περσινή κρίση με την Τουρκία στον Έβρο και τα πήγε περίφημα. Έτσι έχει αποκτήσει ισχυρά αντισώματα σε αυτόν τον τομέα. Εξάλλου οι εθνικιστική μπάντα της ΝΔ δεν έχει πια μεγάλες συμπάθειες και αν τελικά κινητοποιηθεί στις επόμενες εκλογές αυτό είναι πιο πιθανό να γίνει με ένα νέο σχήμα δεξιά της ΝΔ.
Τα βαρίδια του Μητσοτάκη είναι κατά τη γνώμη μου δύο. Η φλυαρία και οι παλαιοκομματικές νοοτροπίες. Το πρώτο κάνει κακό, γιατί ο Μητσοτάκη κερδίζει σε συμπάθεια και εκτίμηση με το έργο που κάνει και όχι με τα λόγια. Και πολλές φορές κάποιοι υπουργοί του προτρέχουν της διανοίας τους…
Παλαιοκομματικές νοοτροπίες εννοώ τη στρατηγική μερικών εντός της ΝΔ να έχουν την προσοχή τους στραμμένη πιο πολύ στην επανεκλογή τους παρά στο κοινό καλό. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, όταν η κυβέρνηση δίνει μία τέτοια γιγαντιαία μάχη για να πείσει τον σκληρό πυρήνα των ανεμβολίαστων να εμβολιαστούν, έτσι ώστε να σώσουμε ως χώρα την παρτίδα κόντρα στον κορονοϊό, να εμφανίζονται υπουργοί, όπως πρόσφατα ο Σπήλιος Λιβανός, που για να μη δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους του να εξυμνούν τον μακαριστό Μητροπολίτη Αιτωλίας που ήταν ένας από τους πιο φανατικούς αντιεμβολιαστές ιερείς. Και δεν μπορεί να υπάρχουν βουλευτές, που περιοδεύουν για τα ψηφαλάκια να περιοδεύουν σε μονές που έχουν σηκώσει παντιέρα οι αντιεμβολιαστές μοναχοί.
Αυτά ο Μητσοτάκης πρέπει να τα κόψει. Γιατί είναι θέματα πολιτικής νοοτροπίας που καταγράφονται στον σκληρό δίσκο τόσο του κεντρώου όσο και του παραδοσιακού δεξιού ψηφοφόρου. Για να μην του προκύψουν κάποια στιγμή και οι βαρόνοι…
*Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση "Μακεδονία της Κυριακής" στις 9 Ιανουαρίου 2022
