ΑΠΟΨΕΙΣ

Επιτρέπεται η παρουσία της αστυνομίας στο πανεπιστημιακό campus; Κατά το νόμο επιτρέπεται. Ο αστυνομικός δικαιούται να εισέρχεται και να συλλαμβάνει μόνο στο ωράριό του; Αυτό μας έλειπε! Έχει νόημα να είναι παρούσα η αστυνομία αλλά άοπλη; Αρέσουν κάτι τέτοια στους «ναι-μεν-αλλάδες», αλλά είναι αστεία πράγματα. Η κατάσταση στα πανεπιστήμια έχει αγριέψει, δεν είναι όπως κάποτε που ο μεγαλύτερος καβγάς μπορούσε να στηθεί για το αν ο Κούδας ήταν καλύτερος από τον Δεληκάρη ή για το αν ανοίγει το δρόμο προς το σοσιαλισμό το (Μ-Λ)ΚΚΕ ή το ΚΚΕ(μ-λ). Σήμερα στα πανεπιστήμια κυκλοφορεί κάθε καρυδιάς καρύδι. Βγαίνουν μαχαίρια. Αν θέλουμε άοπλη αστυνομία, εντιμότερο είναι να πούμε ότι δεν θέλουμε καθόλου αστυνομία. Με το σεις και με το σας δεν πατάσσεται το έγκλημα.

Συνεχίζουμε: Τι γίνεται όταν ένας αστυνομικός κυκλοφορεί σε χώρο του πανεπιστημίου, δέχεται επίθεση από τριάντα άτομα που προσπαθούν να τον λιντσάρουν, του σπάνε τη μηχανή και του κλέβουν το κράνος, για να το αναρτήσουν αργότερα ως τρόπαιο στο διαδίκτυο; Έχει ή δεν έχει δικαίωμα να βγάλει όπλο για εκφοβισμό; Ασφαλώς, λέει η λογική. Όοοοοχι λέει το εγχώριο Προοδευτιστάν. Πρέπει να καθίσει να τον κάνουν κομμάτια. Και έτσι φτάνουμε στο σημείο, για άλλη μία φορά, να συζητάμε για τα αυτονόητα. Για την ακρίβεια, για κάτι πέρα και από τα αυτονόητα. Γιατί δεν υπάρχει χώρα του δημοκρατικού κόσμου όπου θα αποτελούσε ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης εάν καλώς ή κακώς ένας αστυνομικός έβγαλε για εκφοβισμό το περίστροφο, για να προστατευθεί από συμμορία τριάντα ατόμων. Υπάρχουν κανόνες εμπλοκής που επιτρέπουν και όπλο να βγάλει και να πυροβολήσει. Για το δημοκρατικό κόσμο μιλάμε. Όχι για τα καθεστώτα με τα οποία συγγενεύει ιδεολογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν βγάζει την προβιά. Στη Βενεζουέλα του Μαδούρο έτσι και δεχόταν αστυνομικός τέτοια επίθεση, θα είχαμε και δυο τρεις νεκρούς. Αμφιβάλλετε;

Και τέλος πάντων, το να καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ τον αστυνομικό που έτσι προσπάθησε να υπερασπισθεί τον εαυτό του στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ είναι αναμενόμενο. Υπάρχει στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ. Με τη «17 Νοέμβρη», με τους εμπρηστές του 2008, με τον Σακκά, με τους «Πυρήνες», με τους δολοφόνους της Μαρφίν. Κακό του κεφαλιού τους για όσους κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Το να καταγγέλλει την αστυνομική παρουσία η πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ, επίσης είναι αναμενόμενο. Το είχε ξανακάνει και τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η αστυνομία είχε επέμβει και είχε βρει το οπλοστάσιο στο υπόγειο. Για λόγους που δεν χρειάζεται να αναλυθούν, ούτε από αυτούς έχουμε απαιτήσεις. Το μεροκάματο να βγαίνει. Αλλά το ΚΙΝΑΛ γιατί ζητά εξηγήσεις από τον Χρυσοχοΐδη; Γιατί σώνει και καλά θέλει να γίνει ένα με εκείνους που είτε από ιδεολογία είτε από φόβο κολακεύουν κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου;

Υπό την πίεση της ανάγκης να μην το κατηγορήσουν για «συντηρητισμό», το ΚΙΝΑΛ πετάει στη θάλασσα την πραγματική του πολιτική περιουσία: Τη σχέση του με τον κόσμο του μεταρρυθμιστικού κέντρου. Αυτός ο κόσμος βρισκόταν στο ΠΑΣΟΚ εξαρχής, όχι ως κυρίαρχο ρεύμα στα χρόνια των «πρασινοφρουρών». Βάθυνε τις ρίζες στα χρόνια των κυβερνήσεων Σημίτη, εκτίμησε τη στάση του κόμματος με Γιώργο Παπανδρέου και Βενιζέλο, που μπορεί να είχαν κακές σχέσεις μεταξύ τους, αλλά συμπεριφέρθηκαν με πολιτική γενναιότητα. Στήριξε το κόμμα στα πολύ δύσκολα. Ακόμη και αν κάποιοι από αυτόν τον κόσμο ψήφισαν Μητσοτάκη, είναι οι μοναδικοί που μπορεί αύριο να επιστρέψουν ως ψηφοφόροι στο ΚΙΝΑΛ. Οι άλλοι, που φίλησαν το χέρι του Τσίπρα, δεν επιστρέφουν. Και όσο προσπαθεί να τους κολακεύσει το ΚΙΝΑΛ, υποστηρίζοντας όποια «αριστερή» ανοησία κυκλοφορεί στην πιάτσα, απλώς κλέβει τον εαυτό του.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Φεβρουαρίου/1 Μαρτίου 2020