ΑΠΟΨΕΙΣ

Πάντα τα καλοκαίρια γιατρεύουν, τα παιδικά καλοκαίρια, όμως, όταν τα θυμάσαι, ενώ έχεις μεγαλώσει, δεν γιατρεύουν απλώς, φροντίζουν σαν πολύτιμο βάλσαμο την ψυχή, ευφραίνουν τον νου και την καρδιά, αναβλύζουν γέλια και ξεγνοιασιά, χαμογελάς και ευφραίνεσαι, γλυκαίνεσαι, αναπολείς και χαίρεσαι, τρέχεις ξανά σε χωματένια δρομάκια, μαζεύεις γλυκά μούρα, ροδάκινα ευωδιαστά, χνουδάτα και ζουμερά, γεύεσαι σύκα, σταφύλια ζεστά, από τον ήλιο που τα χτυπάει πάνω στα κλήματα και γεμίζεις με τις μυρωδιές των ζώων, που ζουν ήσυχα δίπλα σου, σε κοιτάνε και σε ευγνωμονούν, που τα φροντίζεις, τα ξεδιψάς, τα χαϊδεύεις τα γλυκομιλάς. 

Επειδή τα ζώα, που ήρεμα ζουν τη ζωή τους δίπλα σου, έχουν τις δικές τους μυρωδιές, οι γάτες, τα σκυλιά, τα μοσχαράκια, τα πουλιά, τα γαϊδουράκια, οι κατσίκες, μαζί με τις ευωδιές των λουλουδιών και του βρεγμένου χώματος από το πότισμα, τον χρυσό ήλιο και τις έναστρες, μαγικές νύχτες, όλα ανακατεμένα με ήρεμα βλέμματα, κελαϊδίσματα, στεφανωμένους αφρούς, ρετσίνι από αιωνόβια πεύκα, μαγεύουν την ψυχή σου. 

Την κάνουν να βγαίνει έξω από το στήθος σου και να πετάει ψηλά και να μη δέχεται να φυλακιστεί και να παραμένει εκεί, στην ευτυχία, στη χαρά, διότι η ψυχή έχει ροπή προς τη χαρά, λέω εγώ και αυτήν ψάχνει και όπου τη βρει, εκεί παραμένει και τη φυλάει σαν θησαυρό και την ανασύρει, πάντα, τις δύσκολες μέρες...

Όλα τα θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Λατρεύω και επιλέγω να τα θυμάμαι, επειδή αυτή ακριβώς η ζωή είμαι εγώ, σήμερα, όλα αυτά είναι φίλοι αγαπημένοι, που με επισκέπτονται και τους ευχαριστώ.

Δεν είμαι οπαδός του «ζω το σήμερα και μόνο», «το παρελθόν δεν υπάρχει» και άλλα τέτοια, που ακούω κατά κόρον και δεν τα πιστεύω κιόλας. 

Επιλέγεις, πιστεύω, να μη θυμάσαι το παρελθόν σου μόνο, όταν υπήρξε δυστυχισμένο και καλά κάνεις. 

Αλλιώς τι άλλο είναι η ζωή, πέρα από ένας χορός, όπου μπαινοβγαίνουμε με άνεση, κάνοντας χορευτικές φιγούρες τολμηρές ή όχι, αναλόγως με το κέφι μας, στο παρελθόν και το παρόν, όπου μπορείς να ευτυχείς και να χαίρεσαι, και να ξεκουράζεσαι για να περιμένεις με εγκαρτέρηση ένα μέλλον, του οποίου το χορευτικό ρυθμό δεν γνωρίζεις, παρά μόνο μπορείς να μαντέψεις!

Ανάμεσα σε όσα φέρνει το πέρασμα του χρόνου -του χρόνου, που σε βλάπτει μόνο αν είσαι τυρί- υπάρχει μια υπέροχη παιδική ηλικία με ιδανικά καλοκαίρια, μια νεότητα ευτυχισμένη και μια ωριμότητα, την οποία ζεις και απολαμβάνεις να θυμάσαι, να θυμάσαι... Επειδή το να θυμάσαι είναι μια τέχνη και μάλιστα από τις μεγαλύτερες...

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14 Ιουλίου 2019