ΑΠΟΨΕΙΣ

Από τις 26 Αυγούστου ο δήμος Θεσσαλονίκης αλλάζει σελίδα. Δεν είναι η πρώτη που αλλάζει και, προφανώς, όλοι ελπίζουμε ότι δεν θα είναι η τελευταία.

Σελίδα άλλαξε και το 2010.

Με πολύ ενθουσιασμό και πολλές ελπίδες, οι οποίες δυστυχώς αποδείχτηκαν ανόητες.

Τη Θεσσαλονίκη διοίκησε μια ετερόκλητη ομάδα, η οποία αντάλλασε διάφορες θέσεις διοίκησης με την εξυπηρέτηση της ατζέντας ενός δημάρχου, ο οποίος αποδείχτηκε υπηρέτης πολλών αφεντάδων αλλά φύσει και θέσει κατώτερος των προσδοκιών που καλλιέργησε.

Φεύγει αφήνοντας πίσω ένα ανύπαρκτο έργο και μία πόλη σε σαφώς δυσμενέστερη θέση.

Η διάλυση της παράταξής του επιβεβαιώνει την αδυναμία της να υπάρξει.

Κανείς δεν κλαίει για αυτούς που φεύγουν, κλαίει όμως όταν κατανοεί πόσο δύσκολο ήταν να γίνουν όλα τα «μοντέρνα», που τόσο εύκολα είχε επαγγελθεί.

Από αυτήν την οπτική, η νέα διοίκηση έχει ένα σαφές πλεονέκτημα. Κανείς δεν περιμένει πολλά.

Όλοι περιμένουν όμως μεθοδικότητα και ειλικρίνεια. Δύο χαρακτηριστικά περίπου ανύπαρκτα για αυτούς που έφυγαν.

Αλλά αυτά δεν επαγγέλλονται. Κι αν επαγγελθούν, δεν σημαίνουν τίποτε. Αυτά αποδεικνύονται.

Ουδέτερες πολιτικά λύσεις πάνω στις οποίες μπορεί να οικοδομηθεί πλειοψηφία δεν μπορούν να υπάρξουν.

Όλοι θέλουμε το καλό της πόλης, αλλά δεν έχουμε την ίδια άποψη για το τι είναι καλό.

Κι ο κ. Στέλιος Παππάς το καλό της πόλης ήθελε όταν διοικούσε τον ΟΑΣΘ, αλλά τον κατέστρεψε.

Ο νέος δήμαρχος πρέπει να οικοδομήσει μια μεγάλη πολιτική πλειοψηφία κι όχι πολλές ad hoc περιστασιακές πλειοψηφίες.

Προφανώς δεν είναι εύκολο. Αλλά είναι πιο σημαντικό από τις θεσμικές διευκολύνσεις που δημιούργησε ο κ. Θεοδωρικάκος.

Ad hoc πλειοψηφίες σχημάτισε και ο κ. Τσίπρας αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε με τη ψυχή στο στόμα και με τις κατηγορίες για ιδιοτέλεια να αιωρούνται.

Αυτές οι κατηγορίες υπονομεύουν την ίδια την πολιτική διαδικασία και τη θέτουν στην αμφισβήτηση της κοινωνίας.

Ο νέος δήμαρχος μπορεί να φτιάξει αυτήν την πλειοψηφία. Αρκεί να μη φοβηθεί ούτε την κριτική των μέσων ούτε τα λάθη που θα κάνει.

Δυστυχώς, θα είναι ο μόνος ενοποιητικός κρίκος της νέας ετερόκλητης πλειοψηφίας. Ευτυχώς πατάει μια πολύ ισχυρή εντολή, ικανή να κάνει τη νέα πλειοψηφία μακρόβια.

Τα καλύτερα παραδείγματα του τι να μην κάνει είναι πίσω του.

Η ιστορία είναι μπροστά του.

Οι ευχές μας τον συνοδεύουν.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25 Αυγούστου 2019