ΑΠΟΨΕΙΣ

Ανοίγει η ψαλίδα, αν δεν το καταλάβαμε ακόμα. Από τη μία πλευρά θεριεύουν συνεχώς ο κυνισμός και το τυφλό δολοφονικό ένστικτο οργανωμένων εγκληματιών που δεν έχουν κυριολεκτικά καμία σχέση με τον αθλητισμό για να μην πούμε με τον άνθρωπο και από την άλλη μαίνεται η ανικανότητα, η υποκρισία και η πλαδαρότατα αυτών που υποτίθεται πρέπει να προστατεύουν τον πολίτη και το κοινωνικό σύνολο.

Στο κενό αυτό, που χάσκει τεράστιο, προχωρούν ανενόχλητα ναζιστοειδή καθάρματα α σαν κι αυτά που ήρθαν αποφασισμένοι να σκοτώσουν με πρόγραμμα και δυστυχώς με χειρουργική «ακρίβεια». Πολύ πιο «έτοιμοι» από αυτούς που έψαχναν για «αλλόθρησκους» αθλητικά, ως θύματα τη νύχτα της δολοφονίας του Άλκη στη Θεσσαλονίκη.

Όταν εκδίδεται απαγορευτικό μετακίνησης οπαδών, από την UEFA και οι Κροάτες φτάνουν ανενόχλητοι -ή «διακριτικά επιτηρούμενοι»- έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ για ολοκληρώσουν τα διεστραμμένα δολοφονικά του σχέδια, τι να σχολιάσει κανείς παραπάνω;

Ο τρόπος όμως που έδρασαν και το (αντι)κοινωνικό και ψυχολογικό προφίλ των Κροατών χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεμπ δεν είναι πρωτόγνωρο στις διωκτικές αρχές αλλά και στους εγκληματολόγους και κοινωνιολόγους που ασχολούνται με αυτό το ακανθώδες θέμα σε όλη την Ευρώπη.

«Τα πολεμικά όπλα τους είναι τέτοια ώστε τα μαχαίρια και τα αιχμηρά αντικείμενα, το μήκος και το σχήμα τους να μην αφήνουν κανένα περιθώριο για ζωή και τα χτυπήματα είναι σε συγκεκριμένα σημεία από τους δράστες ώστε να τελειώσουν τους αντιπάλους, οι οποίοι είναι απλώς «εχθροί».

Αυτά τόνισε η διδάκτωρ εγκληματολογίας, Δέσποινα Σβουρδάκου στο MEGA, η οποία πρόσθεσε:

«Μιλάμε για μία πολεμική κατάσταση σε καιρό ειρήνης που όμως δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό, το ευ αγωνίζεσθαι».

Προσέξτε: Από ακατάσχετη αιμορραγία, που προήλθε από ένα και μοναδικό χτύπημα που του κατάφεραν με μαχαίρι οι χούλιγκαν στο χέρι, πέθανε ο 29χρονος Μιχάλης Κατσουρής κατά τα αιματηρά επεισόδια στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ένα και μοναδικό χτύπημα!

Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, ο Μιχάλης έχασε σχεδόν όλο του το αίμα μέσα σε λιγότερο από δέκα λεπτά.

Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο φανταζόμασταν. Ουδέποτε δικαιώθηκε περισσότερο ο παλιός αφορισμός που λέει πως «ο απαισιόδοξος είναι ένας αισιόδοξος που στο μεταξύ ενημερώθηκε καλύτερα».

Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα. Θυμηθήκαμε το ιστορικό και προφητικό σχόλιο του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 45 χρόνια πριν. Έλεγε τότε:

«Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει ή ομορφιά».

Ο μεγάλος συνθέτης μιλούσε για άλλα «τέρατα» της τότε εγχώριας πραγματικότητας, αλλά η προειδοποίησή του ισχύει διαχρονικά και για πολύ πιο τραγικές καταστάσεις. Σήμερα ακούγεται επίκαιρος αφού ζούμε σε χρόνια που η ελληνική κοινωνία εθίζεται όλο και περισσότερο σε κάθε μορφής βία.

Στην UEFA είναι εξαιρετικά αμφίβολο όχι μόνο να άκουσε κάποιος Τρίτο Πρόγραμμα αλλά και να γνωρίζει ποιος ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις. Αλλά και να άκουγαν αυτό το σχόλιο, είναι τόσο βαθειά η «χορτάτη» τους ύπνωση που πάλι αδιάφοροι θα παρέμεναν.

Μεγάλα παιδιά είμαστε. Λίγο πολύ, οι ομάδες είτε απέτυχαν να λύσουν το πρόβλημα με τους συνδέσμους οπαδών είτε εμμέσως κάποιες φορές τους ενθάρρυναν και τους κάλυψαν όταν έδειχναν οι τελευταίοι να «ξεφεύγουν». Εκεί άρχισε να ξηλώνεται το πουλόβερ.

Στη μεγάλη εικόνα τώρα. Η φρικτή επιδρομή στη Νέα Φιλαδέλφεια πρωτοφανής από τα χαρακτηριστικά της στα παγκόσμια ποδοσφαιρικά χρονικά δείχνει το που πάνε τα πράγματα. Το θέμα είναι ποιος και πώς θα βάλει φρένο για να σταματήσει το κακό και να τιμωρήσει τους εγκληματίες που τρομοκρατούν όλα τα ευρωπαϊκά γήπεδα και τις γειτονιές τους.

Διότι η λύση με τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη, ανέκαθεν ήταν ανέφικτη. Αν δεν ματαιωθούν αγώνες και διοργανώσεις, αν δεν τιμωρηθούν ομάδες, ομοσπονδίες και εκπρόσωποι, αν δεν σκληρύνουν δραματικά τα μέτρα, αν οι ποινές δεν γίνουν αυστηρά παραδειγματικές, αν δεν γίνει κίνημα εναντίον κυβερνώντων που «πετάνε χαρταετό», αν δεν την πληρώσουν κοντολογίς όλοι οι υπεύθυνοι και όχι μόνο οι άθλιοι δράστες αλλά και όσοι τους ανέχονται, η κατάσταση θα επιδεινώνεται.

Το φιάσκο της κυβέρνησης με τους Κροάτες χούλιγκαν είναι ηχηρή καμπάνα. Καλά τα «επιτελεία» αλλά αν δεν φτιάξεις κράτος…

«Πολλά έχουν δει τα μάτια μου μα αυτό μου φέρνει τρόμο».

(Νίκος Καββαδίας, συλλογή Μαραμπού, ποίημα «Ένα μαχαίρι»).

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13.08.2023