ΑΠΟΨΕΙΣ

Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που την υποστηρίζουν προσπαθούν να εμφανίσουν τον εγκλωβισμό της Ελλάδας στην οικονομική και κοινωνική κρίση σαν μέρος ενός ευρωπαϊκού κανόνα.

Τα βλέπουν όλα γκρίζα ή μαύρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν για το αποτυχημένο πείραμα του 2015, το λογαριασμό των 100 δισ. και τη συνέχιση με διάφορους τρόπους των μνημονιακών περιορισμών.

Τις τελευταίες εβδομάδες αναπτύσσεται μία επιχειρηματολογία, σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι στην Ουγγαρία είναι περίπου σκλάβοι. Χρεώνουν την υποτιθέμενη δύσκολη κατάσταση στην Ουγγαρία στο «νεοφιλελευθερισμό» του Όρμπαν, ταυτίζουν καταχρηστικά τον Όρμπαν με τον Μητσοτάκη και φτάνουν σε όποιο πολιτικό συμπέρασμα επιθυμούν.

Στην Ουγγαρία το ποσοστό ανεργίας έχει πέσει ύστερα από χρόνια σταθερής και δυναμικής ανάπτυξης στο 3,7% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Επίσης, το διάστημα 2007 - 2017 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ουγγαρίας αυξήθηκε από το 60% στο 68% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Οι επιτυχίες αυτές δεν ήρθαν μόνες τους, αναφέρω ενδεικτικά ότι ο συντελεστής φορολογίας των επιχειρήσεων μειώθηκε από το 19% στο 9%.

Πριν από 10 - 15 χρόνια η συζήτηση στην Ελλάδα ήταν για πολωνούς κηπουρούς και στην καλύτερη περίπτωση για οικοδόμους.

Η οικονομία της Πολωνίας απογειώθηκε επί της προηγούμενης κεντροδεξιάς κυβέρνησης και η καλή της πορεία συνεχίζεται με τη σημερινή υπερσυντηρητική κυβέρνηση.

Κατά την περίοδο 2007 - 2017 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Πολωνίας αυξήθηκε από το 53% στο 70% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ενώ το ποσοστό ανεργίας είναι στο 3,8% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Στην Πολωνία η φορολογία των επιχειρήσεων και των start up περιορίστηκε από 19% σε 15%. Η οικονομία τρέχει με 4,4% το χρόνο -της Ουγγαρίας με 4%- γεγονός που επιτρέπει και μέτρα υπέρ των συνταξιούχων. Έτσι η ηλικία συνταξιοδότησης μειώθηκε από τα 67 στα 65 χρόνια για τους άνδρες και από τα 67 στα 60 χρόνια για τις γυναίκες.

Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας υποχώρησε από πάνω από 90% του ευρωπαϊκού μέσου όρου πριν από την κρίση σε κάτι λιγότερο από 70% του ευρωπαϊκού μέσου όρου σήμερα.

Είμαστε πλέον στα επίπεδα Πολωνίας και Ουγγαρίας, μόνο που αυτές έχουν δυναμική και στρατηγική.

Μας πλησιάζουν και οι φτωχότερες χώρες της Ε.Ε., η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Ειδικά στη Βουλγαρία η ανάπτυξη ξεπέρασε το 10% τη διετία 2017 - 2018 και με αυτούς τους ρυθμούς μπορεί να μας προσπεράσει σε διάστημα πενταετίας.

Είναι φανερό ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά, για να μη μετατραπούμε στους τελευταίους των τελευταίων.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 20 Ιανουαρίου 2019