Πόσο ασφαλείς είμαστε απέναντι στον εξωτερικό κίνδυνο;
Νέους όρους διδαχθήκαμε αυτή την εβδομάδα. TOMΠ, ΤΟΜΑ, ΒΜΡ-1, Marder, πυροβόλα, πολυβόλα και άλλα παρόμοια ακούστηκαν πολύ, μετά την ανακοίνωση του Όλαφ Σολτς για ανταλλαγή μεταχειρισμένων τεθωρακισμένων με δικά μας, ανατολικογερμανικά σοβιετικής κατασκευής, τα οποία κατόπιν θα προωθηθούν στην Ουκρανία. Η κοινή γνώμη σάστισε ακούγοντας και διαβάζοντας για «σαπάκια», για κινούμενα φέρετρα, για τανκς στο… περίπου, για μικρά και μεγάλα διαμετρήματα, για υπαρκτά και ανύπαρκτα πυρομαχικά, για πανάκριβα ανταλλακτικά, για επικείμενη συγκεκαλυμμένη αποστρατικοποίηση των νησιών και γι’ άλλα φοβερά και τρομερά. Η κυβέρνηση -άγνωστο γιατί- καθυστέρησε να ενημερώσει σχετικά, εντείνοντας το θόρυβο.
Φυσικά η υπόθεση είναι μάλλον απλούστερη. Η πτωχευμένη Ελλάδα προχωρά σε μεγάλη αγορά χερσαίου οπλισμού από τη Γερμανία, και στα πλαίσια αυτής θα επιστρέψει παλαιό υλικό, λαμβάνοντας στη θέση του νεώτερο και σαφώς ισχυρότερο. Μ’ αυτή τη συναλλαγή εμείς βελτιώνουμε άμεσα τη μαχητική μας ικανότητα, οι Ουκρανοί παραλαμβάνουν χρηστικά και γνώριμα οχήματα, η δε κυβέρνηση Σολτς συνδυάζει μία εξαγωγική επιτυχία με στρατιωτική βοήθεια στην αγωνιζόμενη Ουκρανία. Είναι προφανές πως μεγάλοι ωφελημένοι της όλης ιστορίας θα είναι οι Γερμανοί, που και (πολλά) χρήματα θα εισπράξουν, και τη χαλασμένη τους νατοϊκή εικόνα θα βελτιώσουν. Ωστόσο, ο εν λόγω οπλισμός αποτελεί πιεστική αναγκαιότητα για εμάς, σε μία περίοδο όταν ο Ερντογάν δείχνει να αντιγράφει τον Πούτιν και τον ένοπλο αναθεωρητισμό του. Θα ήταν ευχής έργον αν αυτή η νέα προμήθεια εντασσόταν επιτέλους σ’ έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό, επωφελή και για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Χαμένη στην πληροφοριακή σύγχυση, η κοινή γνώμη βασίστηκε σε έγκριτους ειδικούς για να σχηματίσει άποψη, δηλαδή σε πολιτικούς, εξειδικευμένους δημοσιογράφους και απόστρατους αξιωματικούς, ειδικά υψηλόβαθμους. Και έτσι δυστυχώς, η εικόνα θόλωσε περισσότερο αντί να ξεκαθαρίσει. Από θεωρούμενους γνώστες διατυπώθηκαν απίστευτες τερατολογίες, που αναπόφευκτα τρομοκρατούν τους αδαείς. Οι Έλληνες καταγράφονται δύσπιστοι απέναντι στο πολιτικό προσωπικό και στον δημοσιογραφικό χώρο, άρα η από εκεί προερχόμενη παραπληροφόρηση απλώς ερεθίζει κάποιους ήδη φανατικούς της αντιπολίτευσης, μα δεν ισχύει το ίδιο για τους στρατιωτικούς. Εκείνοι τυγχάνουν της πλήρους εμπιστοσύνης των Ελλήνων και οι γνώμες τους λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Όταν λοιπόν καταθέτουν επισφαλείς απόψεις με τρόπο κατηγορηματικό τότε δύο είναι τα πιθανότερα ενδεχόμενα: ή είναι άσχετοι με το αντικείμενο τους και κακώς εξελίχθηκαν ιεραρχικά, ή είναι τόσο εμπαθείς έναντι της σημερινής κυβέρνησης, ώστε να αδυνατίζει η κρίση τους. Εάν αυτά τα γνωρίσματα χαρακτηρίζουν επίσης μεγάλο μέρος των εν ενεργεία στρατιωτικών, τότε οφείλουν να αναθεωρήσουν όσοι εύκολα κατηγορούν για ενδοτικότητα τους εκάστοτε κυβερνώντες, μα και όλοι μας ν’ αναρωτηθούμε πόσο ασφαλείς είμαστε τελικά απέναντι στον εξωτερικό κίνδυνο.
* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 05.06.2022
