Προεκλογικό παιχνίδι με τα λεφτά και το μέλλον μας
Την εβδομάδα που πέρασε η κυβερνητική ηγεσία πρόβαλε την αύξηση του κατώτατου μισθού και την έξοδο του ελληνικού δημοσίου στις αγορές ως μεγάλη επιτυχία της. Η πραγματικότητα είναι, ως συνήθως, εντελώς διαφορετική.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι μία αναγκαία απόφαση, γιατί την τελευταία τετραετία η εισοδηματική λιτότητα έγινε σκληρότερη. Δημιουργήθηκε μεταξύ των άλλων η λεγομένη γενιά των 360 ευρώ, γιατί οι περισσότερες νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν ήταν μερικής απασχόλησης.
Το πρόβλημα είναι ότι την κακή εισοδηματική κατάσταση των χαμηλόμισθων συμπληρώνει σε πολλές περιπτώσεις η οριακή κατάσταση των μικρομεσαίων και πολύ μικρών επιχειρήσεων, στις οποίες απασχολούνται.
Η κυβέρνηση έπρεπε να συνδυάσει την αναγκαία αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 10,9% με μέτρα ελάφρυνσης των φορολογικών, ασφαλιστικών και άλλων υποχρεώσεων των επιχειρήσεων. Με τον τρόπο αυτό θα συνέβαλλε στη χρηματοδότηση ενός σωστού μέτρου και στη δημιουργία καλής δυναμικής, που θα συνδύαζε την αύξηση του κατώτατου μισθού με τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας.
Έτσι όπως το χειρίστηκε, για κάθε 50 ευρώ καθαρά που θα παίρνουν οι χαμηλόμισθοι, η επιχείρηση στην οποία απασχολούνται θα επιβαρύνεται με πάνω από 80 ευρώ, χωρίς να είναι βέβαιο ότι τα έχει. Οι «εγκέφαλοι» της κυβέρνησης εκτιμούν ότι με τον τρόπο αυτό θα αυξήσουν τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων το 2019 κατά 140 εκατ. ευρώ.
Κάνουν το ίδιο λάθος που έκαναν με την επιβολή υπερβολικών ασφαλιστικών και φορολογικών βαρών στους ελεύθερους επαγγελματίες. Προκάλεσαν πτώση των εσόδων του δημοσίου, εφόσον πολλοί έκριναν ότι δεν είχαν συμφέρον να αυξήσουν τον κύκλο εργασιών τους, ενώ άλλοι πέρασαν στην παραοικονομία.
Στη συνέχεια η ηγεσία της κυβέρνησης περιόρισε κάπως τα πρόσθετα βάρη που είχε επιβάλει σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει κίνητρα για την αύξηση του κύκλου εργασιών των ελευθέρων επαγγελματιών και των σχετικών εσόδων του δημοσίου.
Με ένα μεγάλο τμήμα του ιδιωτικού τομέα να βρίσκεται σε οριακή κατάσταση μετά και την επιβολή πρόσθετων βαρών από την κυβέρνηση Τσίπρα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι πολλοί εργοδότες θα προτιμήσουν να επιταχύνουν το πέρασμα εργαζομένων από την πλήρη στη μερική απασχόληση, παρά να αναλάβουν πρόσθετα μισθολογικά και ασφαλιστικά βάρη.
Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι σε 6 έως 12 μήνες όποιος και να βρίσκεται στην κυβέρνηση θα πάρει τα αναγκαία συμπληρωματικά μέτρα, για να στηρίξει την πλήρη απασχόληση των εργαζομένων.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Φεβρουαρίου 2019
