ΑΠΟΨΕΙΣ

Σώρρας, ο μεγάλος αδικημένος

 03/06/2019 09:01

Νέα Δημοκρατία 33,13%, συν ΠΑΣΟΚ 7,71%, συν Ποτάμι 1,51%, συν Δημιουργία Ξανά 0,69%, σύνολο 43,04%. Να βάλουμε και το 1,45% της Ένωσης Κεντρώων; Πιάνουμε το 44,49%. Τέσσερα χρόνια μετά τα καραγκιοζλίκια των χορευτών του Συντάγματος, περίπου στο ίδιο σημείο βρισκόμαστε. 

Ούτε ένας στους δύο δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Οι περισσότεροι πελαγοδρομούν ανάμεσα σε ό,τι πιο γραφικό, εξωτικό, ακατανόητο, ακόμη και τοξικό κυκλοφορεί στην πολιτική ζωή.

Ο Ψινάκης, αντί να κλειστεί σε μοναστήρι μετά τα όσα έγιναν στο Μάτι, κάνει κόμμα και παίρνει 0,9%. Ένας υμνητής του Πούτιν που πουλούσε από την τηλεόραση επιστολές του Ιησού Χριστού παίρνει 4,14%. Ο Βαρουφάκης, που σχεδίαζε πληρωμές με κάτι που θα λεγόταν IOU και θα μετέτρεπε τα ευρώ των καταθετών σε μαρούλια, παίρνει 3%. 

Στο τσακ χάνει η Σακοράφα ακόμη πέντε χρόνια μπερεκέτια στη Rue Wiertz 60. Άλλα υπολείμματα της αντιμνημονιακής περιόδου όχι μόνο δεν έχουν πάει στην ανακύκλωση, αλλά διατηρούν το κοινό τους. 1,24% ο Μαριάς, 1,64% η Κωνσταντοπούλου, ο Λαφαζάνης 0,54%. Στην άλλη μπάντα του πολιτικού τόξου, ο Καρατζαφέρης δηλώνει πνευματικός πατέρας του Φάρατζ, αυτό εκλαμβάνεται ως προσόν και παίρνει 1,23%, Φαήλος και Παπακώστα μαζεύουν κάπου 1%, μόνο ο άμοιρος ο Τσιτουρίδης μένει στην ουρά της ουράς. Κρίμα η αβάντα από το καθεστωτικό πρακτορείο ειδήσεων και την καθεστωτική τηλεόραση. Ακόμη και το 0,52% του Σώρρα είναι μια χαρά ποσοστό, αν σκεφτεί κανείς τι πουλάει στην πιάτσα ο Σώρρας.

Το ωραίο είναι ότι ο Σώρρας μπορεί να αισθάνεται αδικημένος, αφού ένας άλλος Σώρρας, πουλώντας ακόμη πιο χοντρό παραμύθι, έγινε πρωθυπουργός. Ουσιαστικά, καμία διαφορά δεν υπάρχει ανάμεσα στον ορίτζιναλ και τον ιμιτασιόν Σώρρα. Ο ένας δήλωνε ότι είχε 600 δισεκατομμύρια σε κάποια «Τράπεζα της Ανατολής».

Με αυτά θα εξοφλούσαμε το χρέος και θα μας έμενε κάτι, για να πορευόμαστε. Ο άλλος θα έπαιρνε κάπου 600 δισεκατομμύρια μετρητά από τις γερμανικές αποζημιώσεις και από το κατοχικό δάνειο, επειδή θα πουλούσε τσαμπουκά στη Μέρκελ. Και όταν αυτά τελείωναν, είχε τον τρόπο για να δανειζόμαστε αενάως από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλιώς θα κηρύσσαμε πτώχευση και το ευρώ θα κατέρρεε. 

Απλώς ο ιμιτασιόν Σώρρας είχε καλύτερο μάνατζμεντ, υποστήριξη από ολιγάρχες, μιντιακό σύστημα και δήλωσε αριστερός, κάτι που αυτομάτως του εξασφάλισε φωτοστέφανο, σε αντίθεση με τον ορίτζιναλ Σώρρα, που έμεινε ένας γραφικός φορτηγατζής. Εντέλει, πάντως, ο ορίτζιναλ Σώρρας δεν προκάλεσε ζημία σε κανέναν, αν εξαιρέσουμε τα πενηντάευρα που πλήρωναν τα κορόιδα για τα «εξώδικα». 

Ενώ ο ιμιτασιόν Σώρρας υπήρξε ο πιο καταστροφικός πολιτικός που πέρασε από τη χώρα μετά την Κατοχή. Ως αντιπολίτευση, υπονόμευσε κάθε προσπάθεια εξορθολογισμού και δηλητηρίασε την κοινωνία, εμφανίζοντας τους πολιτικούς αντιπάλους του ως προδότες. Και αφού κατέκτησε την εξουσία, έστησε μια κυβέρνηση αμοραλιστών, που διέλυσε ό,τι άγγιξε, στην οικονομία, στην παιδεία, στη δημόσια τάξη και, το χειρότερο, στους θεσμούς. Γι’ αυτήν την κυβέρνηση, το 23,77% είναι ι-λι-γγι-ώ-δες.

Έχει την αξία του που η Νέα Δημοκρατία νίκησε χωρίς να υποσχεθεί τον ουρανό με τ’ άστρα. Ακόμη και που το ΠΑΣΟΚ, απαλλαγμένο από τη σαβούρα, κράτησε τις δυνάμεις του. Αλλά η μεγάλη εικόνα των εκλογών λέει ότι η πλειοψηφία παραμένει ευάλωτη στους Σώρρες και στις παραλλαγές τους. Και όχι πάντα από αφέλεια. Συνήθως, μάλιστα, από υστεροβουλία.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 1-2 Ιουνίου 2019