Τα Τέμπη έθεσαν το βασικό διακύβευμα των -πρώτων ουσιαστικά- μεταμνημονιακών εκλογών
Μετά τη συνέντευξη στους Πρωταγωνιστές επαληθεύτηκε η φήμη για κάλπες εντός Μαΐου Συνεπώς, τώρα είναι μία καλή στιγμή για ν’ αναλογιστούμε πώς θα κινηθούν στη συνέχεια τα κόμματα «εξουσίας».
Το ΠΑΣΟΚ είναι μεν το μικρότερο των τριών, όμως λόγω μεγέθους και τοποθέτησης λογικά δε θα μπορούσε να λείψει από βιώσιμη κυβέρνηση συνασπισμού. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα επιθυμούσε μία τέτοια συμμετοχή, δεδομένης της φθοράς που αυτή θα συνεπαγόταν. Πάντως η προσεχής εκλογική διαδικασία θα κρίνει αν το ιστορικό κόμμα δύναται να παραμείνει παίκτης ή αν θα έχει την τύχη της ΕΔΗΚ. Το κεντρώο προφίλ της σημερινής ΝΔ δυσκολεύει τις ΠΑΣΟΚικές προσπάθειες, όμως τουλάχιστον ο χειρισμός Πολάκη προσέφερε ανάσες στη Χαρ. Τρικούπη. Ίσως μάλιστα να την ενισχύσουν απροσδόκητα απολιτίκ νέοι που ενθουσιάζονται με memes και αναμνηστικά από τον… χρυσούν Παπανδρεϊκό αιώνα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύει σημαντικά στη σιδηροδρομική τραγωδία, μα η κυβερνητική θητεία του τον καθιστά συνυπεύθυνο στα μάτια της πλειοψηφίας, ειδικά της νεολαίας. Συνεπώς, εκτός των καταγγελιών θα πρέπει να προτάξει και θετικό προγραμματικό λόγο, εξηγώντας ταυτόχρονα γιατί τώρα θα μπορούσε να τα πάει καλύτερα. Η συνεχιζόμενη ένδεια στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα προβληματίσει όσους έχουν βαρεθεί τις μεγαλοστομίες, η δε επανάκαμψη Πολάκη στα ψηφοδέλτια θα ξανακρυώσει όσους κεντρώους είχαν αρχίσει να αποδέχονται μία επιστροφή Τσίπρα στο Μαξίμου. Στην Κουμουνδούρου μάλλον προτεραιοποιούν τις απώλειες προς τ’ αριστερά και σπεύδουν να τις ανακόψουν. Ίσως τελικά η στρατηγική προσέγγισης του Κέντρου να εξαντλείται στην προσωπική γοητεία αρχηγού και Τσαπανίδου, και ο ΣΥΡΙΖΑ να ποντάρει μόνο σε τρικομματική κυβέρνηση «κάθαρσης», με κοινοβουλευτική ομάδα 141 εδρών υπό την ανοχή του ΚΚΕ.
Παρά τις αναμφισβήτητες απώλειές της η ΝΔ παραμένει φαβορί, όμως ακόμη και η πρωτιά ίσως αποδειχθεί ανίκανη να της εξασφαλίσει αυτοδυναμία όπως και παραμονή στη εξουσία. Τα Τέμπη εξαγρίωσαν όσους πολίτες είχαν βαρεθεί να τους αντιμετωπίζουν υποτιμητικά οι ντόπιοι πατερναλιστές, ενώ απογοήτευσαν και όσους ακούνε πολλά γι’ αριστεία μα δε διαπιστώνουν χειροπιαστή βελτίωση στην καθημερινότητα και στις προοπτικές τους. Βέβαια μέσα σε 40-50 ημέρες δε μπορούν να γίνουν όσα δεν έγιναν στην τετραετία ώστε ν’ ανακτηθεί η πίστη τούτων των εκλογέων, που εν πολλοίς θα κινηθούν εναλλακτικά στον… πρώτο γύρο. Τα Τέμπη όμως έθεσαν και το βασικό διακύβευμα των -πρώτων ουσιαστικά- μεταμνημονιακών εκλογών. Εκτός λοιπόν από το ν’ αναδεικνύει το ενδεχόμενο μετεκλογικού χάους σε περίπτωση κυβέρνησης-γιουσουρούμ, ο Μητσοτάκης καλείται να πείσει ότι ξέρει πώς επιτέλους θα πραγματοποιηθεί η επανίδρυση του κράτους πάνω σε δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα, ότι σίγουρα τη θέλει, και ότι διαθέτει τους μεταρρυθμιστές ώστε να την πετύχει. Εφικτός στόχος, αν και δύσκολος.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25-26.03.2023