ΑΠΟΨΕΙΣ

Με τίτλο «Θεσσαλονίκη - Η Συλλογή Γιώργου Κωστάκη restart», το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσίασε για τρείς περίπου μήνες στο κοινό, στη Μονή Λαζαριστών, 400 έργα της Ρωσικής Πρωτοπορίας, ανεκτίμητης αξίας, με τρόπο καλλιτεχνικά και μουσειακά εξαιρετικό, παρά τα προβλήματα καταλληλότητας του χώρου.

Είναι πραγματικά συγκινητικό να έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις από κοντά Μαλέβιτς και Κλούτσις, Ποπόβα και Κλιουν, τμήματα ενός θησαυρού που ανήκει στην πόλη σου.

Τα 1.275 έργα του κινήματος της Ρωσικής Πρωτοπορίας, που συναποτελούν τη «Συλλογή Κωστάκη» και βρίσκονται αθέατα, εξαιρουμένων επιμέρους εκθεσιακών γεγονότων στους χώρους της Μονής εδώ και 20 χρόνια, είναι μία μοναδική Συλλογή για τα εκτός Ρωσίας παγκόσμια μουσειακά και συλλεκτικά δεδομένα.

Αυτό όμως που πιστοποιείται και από το ενδιαφέρον που δείχνουν τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου για τη Συλλογή, δεν είμαι σίγουρη ότι το έχει συνειδητοποιήσει η Θεσσαλονίκη.

Η έκθεση, η υπόσχεση της επανεκκίνησης, η σύσταση Συμβουλίου Υποστηρικτών και η ίδρυση επιστημονικού-ερευνητικού κέντρου είναι τα αποτελέσματα της προσπάθειας που καταβάλλουν, εδώ και χρόνια, οι διευθύνοντες το ΚΜΣΤ.

Μεγάλης σημασίας είναι και η προ διετίας απόφαση για ίδρυση «Μητροπολιτικού Οργανισμού Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης - MoMus», που με έναν πολύ μεγάλο αριθμό έργων τέχνης, συμπεριλαμβανομένης και της Συλλογής Ιόλα του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, και με μουσειακή εμπειρία πλέον δεκαετιών, μπορεί να αναδείξει τη Θεσσαλονίκη σε πραγματικό κέντρο Τέχνης. Μπορεί να της προσδώσει μία μοναδική σύγχρονη ταυτότητα.

Οι προσπάθειες συμπερίληψης στο master plan της ΔΕΘ οργανωμένου εξαρχής χώρου για τις μουσειακές ανάγκες αυτού του μεγάλου εγχειρήματος έχουν ενδιαφέρον, αλλά μήπως επιτέλους ήρθε η ώρα για ένα εμβληματικό έργο, αποτέλεσμα παγκόσμιου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, που θα μπορούσε να δομηθεί, γιατί όχι, παρά θίν’ αλός και να αποτελέσει και το τοπόσημο της σύγχρονης Θεσσαλονίκης;

Ένα καινούργιο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ένα μοναδικό κτίριο στη θάλασσα.

Οι περισσότερες γνωστές πόλεις του κόσμου έχουν ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικό σύνολο που τις χαρακτηρίζει. Το Σίδνεϊ την Όπερα, το Λονδίνο το London Eye, το Μπιλμπάο το Guggenheim.

Με αυτόν τον εικαστικό πλούτο σε συνδυασμό με ένα συνεχές θαλάσσιο μέτωπο 40 χιλιομέτρων, μπορούμε κι εμείς να τολμήσουμε ένα μεγάλο βήμα για μια καινούργια αστική ταυτότητα της Θεσσαλονίκης και να κερδίσουμε μία σημαντική θέση στον «παγκόσμιο χάρτη εικόνων».

Τι μας λείπει;