ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας έκανε και σε αυτό το θέμα μία στροφή 180 μοιρών. Από εκεί που διαμαρτυρόταν, ως αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για την προηγούμενη επίσκεψη της καγκελαρίου της Γερμανίας στην Ελλάδα, εμφανίστηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την επίσκεψή της επί δικής του πρωθυπουργίας.

Το ερώτημα δεν είναι γιατί άλλαξε στάση και σε αυτό το θέμα ο κ. Τσίπρας, αλλά γιατί η γερμανική κυβέρνηση θεώρησε αναγκαίο να αναπτύξει τη συνεργασία μαζί του σε αυτήν τη φάση.

Το πρώτο θέμα που τους έφερε πιο κοντά ήταν η προσπάθεια του Βερολίνου και των άλλων πρωτευουσών, που δέχονται μεγάλη πολιτική πίεση από τη σκληρή και την άκρα δεξιά στις χώρες τους να μειώσουν το ύψος του τρίτου δανειακού προγράμματος.

Ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι οι φορολογούμενοι των χωρών τους δεν κινδυνεύουν τόσο όσο ισχυρίζονται οι πολιτικοί τους αντίπαλοι από τον λεγόμενο ελληνικό κίνδυνο.

Ο κ. Τσίπρας δέχτηκε να φύγει από το τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο με 24 δισ. ευρώ λιγότερα από τα συμφωνηθέντα, γεγονός που δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στη χρηματοδότηση του προβληματικού τραπεζικού συστήματος και στη διαχείριση των κόκκινων δανείων.

Δεύτερον, η Ε.Ε. έχει μπει στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές, με τη σκληρή και την άκρα δεξιά να ενισχύουν εντυπωσιακά τις θέσεις τους στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Αυστρία και άλλες χώρες.

Προβάλλεται λοιπόν η εικόνα ενός ελληνικού προγράμματος που πέτυχε, ενώ είναι φανερό ότι υπάρχουν σοβαρά ζητήματα ανοιχτά, για να περιοριστεί το πολιτικό κόστος για τις κυβερνήσεις που το χρηματοδότησαν.

Τρίτον, σε μια περίοδο κατά την οποία η Ιταλία, που ήταν μέχρι πρόσφατα μαζί με την Ελλάδα χώρα πρώτης υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, σκληραίνει τη στάση της έναντι των Βρυξελλών, η Ελλάδα αποκτά μεγαλύτερη σημασία για το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας δέχτηκε ευχαρίστως να τη μετατρέψει σε χώρα εγκλωβισμού -η μοναδική στην Ε.Ε.- και αυτό βοηθάει το Βερολίνο να ελέγξει κάπως την άνοδο της Εναλλακτικής για τη Γερμανία.

Τέταρτον, μετά το σοκ του Brexit, Βρυξέλλες και Βερολίνο χρειάζονται το αφήγημα της διεύρυνσης της Ε.Ε. σε έξι εξαιρετικά προβληματικά κράτη των Δυτικών Βαλκανίων. 

Η συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ εξυπηρετεί τέλεια αυτό το σχέδιο, το οποίο μπορεί να εγκαταλειφθεί στο μέλλον, όπως φαίνεται να εγκαταλείπεται η διεύρυνση προς την Τουρκία, αφού όμως η Ελλάδα θα έχει πληρώσει το λογαριασμό σε βάρος των καλώς εννοούμενων εθνικών συμφερόντων της.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13 Ιανουαρίου 2019