Τίνος είναι, ρε γυναίκα, το λιμάνι;
Σε πολλά παραθαλάσσια χωριά σε όλη την Ελλάδα, με κόπους και βάσανα, οι τοπικές κοινωνίες κατάφεραν να αποκτήσουν κάτι σαν λιμάνι.
Έναν βραχίονα σε σχήμα «π», για να προσφέρει καταφύγιο στις τοπικές βάρκες των τοπικών ψαράδων, μην τις πάρει το κύμα και τις σηκώσει τις ανεμόεσσες μέρες του χειμώνα.
Ευλόγως το «κάτι σαν» απάγκιο συνήθως είναι λίγο μεγαλύτερο από αυτό που τραγουδούσε ο Πουλόπουλος της δεκαετίας του 1960.
Έτσι, το καλοκαίρι διάφορα σκάφη εκ βορρά ορμώμενα είχαν την ευκαιρία να περάσουν τις διακοπές τους ανάμεσα σε ψαράδες, ταβέρνες και ελληνικές παρέες.
Βεβαίως, τα καλά μυστικά θέλουν πολύ εχέμυθους κατόχους. Ασυνήθιστο. Τα μικρά λιμανάκια έμελλε να φιλοξενούν μεγάλα σκαφάκια.
Τόσο μεγάλα, που μπαίνουν μέσα, διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχουν πλέον κενές θέσεις κι ώσπου να βγουν έχουν βουλιάξει 5-6 ψαρόβαρκες.
Αν βέβαια έχει μείνει χώρος για ψαρόβαρκες.
Διότι στο μεταξύ τα σκαφάκια καραδοκούν, όπως τα πλοία στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης παλιά που γίνονταν απεργίες, και μόλις βγαίνει ψαρόβαρκα, σπεύδουν να καταλάβουν τη θέση της.
Τι να κάνει άλλωστε ο ψαροβαρκάρης;
Να διαμαρτυρηθεί; Σε ποιον;
Αυτά τα λιμάνια δεν έχουν ιδιοκτήτη. Δεν είναι ούτε του κράτους, δηλαδή του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Δεν είναι ούτε των δήμων να ιδρύσουν λιμενικό ταμείο.
Ουδείς υποχρεούται να πληρώσει, επειδή το χρησιμοποιεί, ουδείς νομιμοποιείται να ζητήσει λεφτά επειδή το παρέχει.
Απλώς δεν υπάρχει πλέον χώρος για ψαρόβαρκες.
Αυτές που παλιά έκαναν μια νυχτερινή βόλτα και μετά πουλούσαν την πραμάτεια τους φρέσκια στους μερακλωμένους για ψάρι αστούς παραθεριστές.
Αυτοί οι ψαράδες είναι πλέον αντικείμενο του ΣΔΟΕ ως ύποπτοι φοροδιαφυγής.
Δηλαδή:
Τα λιμάνια που κάποτε κατασκευάστηκαν σε μικρά παραθαλάσσια χωριά για ψαράδες, είναι άνευ σκοπού, διότι δεν υπάρχει πλέον εκείνη η κατηγορία των ψαράδων, στην οποία θα ήταν χρήσιμα.
Σε αυτούς που είναι χρήσιμα είναι και δωρεάν, αλλά κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί ότι η μετατροπή των μικρών λιμανιών σε αυτοσχέδιες μαρίνες θα μπορούσε να αποφέρει κάποιο έσοδο.
Μόλις γίνει αντιληπτό αυτό, θα αρχίσει ένας τεράστιος καβγάς με τίτλο «κάτω τα χέρια απ’ το λιμάνι μας, ρε».
Και μέχρι να αποφασισθεί ποιος θα εισπράττει, θα διατίθεται δωρεάν...
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" την 1η Σεπτεμβρίου 2019