Το Auf Wiedersehen στη Μέρκελ
Δεν ήταν εύκολη η σχέση της Άνγκελα Μέρκελ με την Ελλάδα. Η θητεία της Γερμανίδας καγκελάριου, που μας είπε αυτές τις ημέρες Auf Wiedersehen, με μία διήμερη επίσκεψη στην Αθήνα, συνέπεσε με τα πιο δύσκολα χρόνια της μεταπολιτευτικής ιστορίας της χώρας μας αλλά και της Ευρώπης.
Η Μέρκελ ανέλαβε το τιμόνι της Γερμανίας το 2005 και παρέμεινε εκεί για 16 ολόκληρα χρόνια. Ήδη στη χώρα της και πριν ακόμη αποχωρήσει από την πολιτική έχει αναγνωριστεί ως μια σημαντική πολιτικός, ενώ στην Ευρώπη οι συνάδελφοί της τής είπαν αντίο με πολύ εμφαντικό τρόπο.
Η Μέρκελ αποδείχτηκε σκληρό καρύδι πολιτικού. Ξεκίνησε τη θητεία της με κυβέρνηση συνεργασίας με τους σοσιαλδημοκράτες, συνέχισε με τους Φιλελεύθερους, ενώ τα οκτώ τελευταία χρόνια κυβέρνησε επικεφαλής του Μεγάλου Συνασπισμού. Και μόνο αυτή η ικανότητα της προερχόμενης από την ανατολική Γερμανία πολιτικού να κινείται και να συνεργάζεται με διαφορετικά κόμματα είναι κάτι που πρέπει να της αναγνωρίσουμε.
Στα ευρωπαϊκά δεν είχε να αντιμετωπίσει όπως ο προκάτοχός της Χέλμουτ Κολ εποχές παχιών αγελάδων αλλά την πιο δύσκολη εποχή για τη Γηραία Ηπειρο. Με τη δημοσιονομική κρίση να κτυπά την πόρτα της Ευρώπης και να απειλεί τις οικονομία των χωρών του Νότου και την Ευρωπαϊκή Ένωση να έρχεται στην περίπτωση της Ελλάδας για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το πρόβλημα της αποχώρησης μιας χώρας από την ευρωζώνη. Δεύτερο και εξίσου σημαντικό πρόβλημα αναδείχτηκε το προσφυγικό. Εδώ έδειξε πιο φιλελεύθερη λογική από όσο πολλοί ανέμεναν και θεωρείται από τους στυλοβάτες μιας φιλοπροσφυγικής πολιτικής της Ευρώπης. Όσο και αν αυτό δημιούργησε εντάσεις στις περιοχές που δέχονταν τα πρώτα κύματα των προσφύγων.
Στη Γερμανία η Μέρκελ πιάνοντας το νήμα που άφησε πίσω του ο Γκέρχαρτ Σρέντερ και δίνοντας μεγάλη έμφαση στη μερική απασχόληση κατάφερε να ξαναζωντανέψει την εθνική οικονομία της χώρας της.
Με την Ελλάδα οι σχέσεις ήταν δύσκολες. Ξεκίνησαν μάλλον ουδέτερα με την διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή (δεν ήταν ποτέ φανατικός φιλογερμανός), δοκιμάστηκαν πολύ επί Γιώργου Παπανδρέου (ας θυμηθούμε τις Κάννες) και δυσκόλεψαν πολύ επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Καθόλου τυχαία και η πρόσφατη δήλωσή της αναφερόμενη στην κρίση χρέους στην ευρωζώνη ότι η δυσκολότερη στιγμή της 16ετούς διαδρομής της ήταν «όταν ζήτησα τόσο πολλά από τους πολίτες στην Ελλάδα».
Τον Αλέξη Τσίπρα τον αντιμετώπισε συχνά ως η μαμά που συνετίζει ένα άτακτο νεαρό και τελικά κόντρα στις θέσεις που είχε ο σκληρός Βόφγκανγκ Σόιμπλε τον βοήθησε, ενώ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη η χημεία είναι πολύ καλή, γεγονός που φάνηκε και από την αποδοχή της πρόσκλησής του να έρθει στη χώρα μας λίγες ημέρες πριν αποχωρήσει από την καγκελαρία. Εν κατακλείδι: η Άνγκελα Μέρκελ δεν ήταν η μεγάλη ηγέτιδα, σε μια εποχή πάντως που σπανίζουν αυτού του είδους οι πολιτικοί. Αποτέλεσε όμως σε εποχές με μεγάλες φουρτούνες για την Ευρώπη έναν καλό και αξιόπιστο καπετάνιο.
Μένει να δούμε πως θα οδηγήσει την Ευρώπη στην κανονικότητα ο διάδοχός της Ολαφ Σολτς.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31 Οκτωβρίου 2021
