Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία
Σε κανέναν δεν αρέσει να τον κοροϊδεύουν. Πολύ περισσότερο αυτό ισχύει στην πολιτική όταν ηγέτες και κόμματα προσπαθούν να κερδίζουν τις ψήφους λέγοντας ακαταπαύστως ψέματα που ούτε πεντάχρονος δεν τα «τρώει», και καταφεύγοντας σε επικοινωνιακά τρικ, ίντριγκες και δολοπλοκίες. Αυτό που καταφέρνουν είναι να γίνεται -τουλάχιστον- ο ενεργός πολίτης έξω φρενών, διότι υπάρχουν και τα πονηρά «κομματόσκυλα» και οι φανατισμένοι οπαδοί οι οποίοι ουδόλως ενοχλούνται που το κόμμα τους σταθερά αντιμετωπίζει τον κόσμο ως υποψήφιο θύμα εξαπάτησης.
Ίσα - ίσα που με «τρολιές» και αναπαραγωγές fake news, συμμετέχουν ασμένως στην προσπάθεια προς άγραν κορόιδων.
Πάμε λοιπόν για εκλογές. Έρχονται μέρες φοβερές. Θα ζήσουμε το χρονικό μίας προαναγγελθείσας και απίστευτα τοξικής πολιτικής σύγκρουσης χωρίς όρια και όρους. You feel it everywhere που θα έλεγαν οι φλεγματικός φίλοι μας οι Άγγλοι. Σκληρό ροκ βάζουν κάποιοι στην play list με «τραγούδια» που δεν έχουμε ξανακούσει. Και όποιος αντέξει.
Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό.
Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία» λέει ο γνωστός στίχος του ασυμβίβαστου και ανατρεπτικού ποιητή Μιχάλη Κατσαρού (1919-1998, τον οποίο, όπως και άλλους, «ανέβασε» ο φοιτητικός μαρκαδόρους της μεταπολίτευσης στους τοίχους πολυκατοικιών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, τότε που δεν είχε αναρτήσεις στα social media.
Για πολλούς είναι αδιανόητη η απόφαση του κ. Τσίπρα να εγκαταλείψει τις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες. Ήδη οι πολιτικοί αναλυτές και οι δημοσκόποι έχουν βαλθεί να κάνουν «ταμείο»: Κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ η χάνει στην πρόθεση ψήφου;
Πάντως Η κοινή πολιτική λογική -αν υπάρχει τέτοια στις μέρες μας- λέει ότι οι συντηρητικοί, οι «κεντρώοι» και γενικώς οι «μετρημένοι» ψηφοφόροι δεν ενθουσιάζονται από κινήσεις όξυνσης και ριζοσπαστικού ακτιβισμού που κινούνται στο όριο της συμβατικής έστω «αντιθεσμικότητας».
Με δεδομένο ότι ο Αλ. Τσίπρας μ’ αυτή την κίνηση χάνει από την κάλπη του κάποιους «Κυρ-Παντελήδες», θα πρέπει να τους αντικαταστήσει μέχρι τις εκλογές με ασυμβίβαστους νέους, ακόμα και 17ρηδες που δικαιούνται ψήφου τον Απρίλιο και που αποκαλούν τον Αλέξη «μπρο» και «μαν». Με άλλα λόγια να γεμίσει το «κενό» από την εγκατάλειψη μέρους της δουλειάς του στη Βουλή με ανάλογες κινήσεις πολιτικής έντασης και πόλωσης, μικρές «επαναστάσεις» και «ανένδοτους».
Τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει εξαντλήσουν κάθε περιθώριο ανάλογης φαντασίας και επινοητικότητας.
Γεγονός σε κάθε περίπτωση είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα απομακρύνεται οριστικά από την ταυτότητα που είχε επί του «κοινοβουλευτικότατου» Νίκου Κωνσταντόπουλου αλλά και του ριζοσπάστη αριστερού Αλέκου Αλαβάνου.
Στις πρώτες δημοσκοπήσεις μετά την αναμέτρηση στη Βουλή, στο ερώτημα για το αν ήταν σωστή κίνηση η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι απαντήσεις είναι μοιρασμένες.
Στο ερώτημα όμως για το ποια είναι η μεγαλύτερη έγνοια των πολιτών, η γνωστή ψυχρολουσία παραμένει για τον ΣΥΡΙΖΑ και -δευτερευόντως- για το ΠΑΣΟΚ: Στην πρώτη θέση βρίσκονται η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις.
Στη δημοσκόπηση της Alco για τον Alpha και ειδικά στην ερώτηση για το ποιο είναι το βασικό κριτήριο για την επιλογή κόμματος στις εκλογές οι απαντήσεις ήταν οι ακόλουθες:
- 28% οικονομία
- 24% στήριξη οικονομίας
- 13% να μην έχει σχέση με διαφθορά
- 11% εθνικά θέματα
- 9% ιδεολογία
- 7% αρχηγός
- 2% υποψήφιοι βουλευτές
Παράλληλα εμφανίζεται να ανεβαίνει το ποσοστό των πολιτών που επιθυμούν να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση φτάνει πλέον το 41% από 37% που ήταν τον περασμένο Σεπτέμβριο ενώ το ποσοστό εκείνων που ζητούν κυβέρνηση συνεργασίας έπεσε στο 46% από 49% που ήταν πριν από τέσσερις μήνες.
Μέχρι πριν από έναν μήνα η Νέα Δημοκρατία ήταν το κόμμα που φαινόταν «ανάδελφο». Μετά την αμήχανη παραδοχή -και την ανεπαρκή αυτοκριτική από τον πρωθυπουργό- του γεγονότος της υποκλοπής σε βάρος του Νίκου Ανδρουλάκη και την αυτονόητα αρνητική στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στην προοπτική συνεργασίας με τη ΝΔ μετεκλογικά, ήρθε και η πονηρή αλλά και προσοδοφόρα προσκόλληση του Αλ. Τσίπρα στο θέμα των παρακολουθήσεων περίπου ως «κηδεμόνας» του ΠΑΣΟΚ.
Τα σενάρια χλόμιαζαν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τώρα το βαρομετρικό χαμηλό χτύπησε τις σχέσεις ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που ελέχθη υπαινικτικά έστω από την εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, πως αν το ΠΑΣΟΚ δεν συμπορευθεί με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για διακυβέρνηση, θα μπορεί να θεωρηθεί ότι ο κ. Ανδρουλάκης εκβιάζεται από την κυβέρνηση, «τρέλανε» πολλούς στο κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη. Πολλοί από το ΠΑΣΟΚ κατήγγειλαν αυτή την προκλητική θεωρία ως «δείγμα ολοκληρωτικής νοοτροπίας».
Ήρθε μετά και η δολιχοδρομιακή και τυφλά ακτιβιστική απόφαση για εγκατάλειψη των κοινοβουλευτικών ψηφοφοριών από τον κ. Τσίπρα και οι «γέφυρες» μαζί με τα σενάρια περί προοδευτικής διακυβέρνησης έμειναν πολύ πίσω.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 05.02.2023