ΑΠΟΨΕΙΣ

Τι εννοεί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όταν λέει βαθύ κράτος; Τι είναι αυτό που δεν αλλάζει τόσο εύκολα και ενώ η Ελλάδα κάνει βήματα προς τα εμπρός την τραβά προς τα πίσω; Είναι μόνο το «ωχ αδελφέ» των υπαλλήλων του ΟΣΕ που ετοιμάζουν τις βάρδιες μίας Χ αργίας, έτσι ώστε να βολευτούν κάποιοι; Ή είναι η κοπάνα ενός δημόσιου υπαλλήλου που φεύγει νωρίτερα από ό,τι προβλέπεται από τη δουλειά του και δημιουργεί συνθήκες τραγωδίας;

Είναι και αυτά σίγουρα, όπως αποδείχτηκε με τόσο τραγικό τρόπο στα Τέμπη. Είναι όμως και όλα πολλά που περνούν οι πολίτες και τα οποία ακουμπούν σε τομείς του κράτους που δείχνουν να είναι ακόμη βαθιά νυχτωμένοι. Μπλεγμένοι σε μύρια γρανάζια, που θυμίζουν καφκικό περιβάλλον.

Η ιστορία μπορεί να μην είναι πρωτοφανής, αλλά είναι ενδεικτική του πόσο σκουριασμένες είναι μερικές κρατικές δομές. Και ξεκίνησε από μία διάρρηξη το 2017, η οποία εξελίχτηκε σε μία αστυνομικο-δικαστική περιπέτεια που ακόμη και σήμερα, που διανύουμε το 2023 δεν λέει να τελειώσει.

Πρώτη σκηνή του «βαθέως κράτους»: ο αστυνομικός υπηρεσίας στην οποία ο πολίτης καταθέτει τη μήνυση κατά αγνώστων για τη διάρρηξη στο σπίτι του. Τρεις φορές(!) πήγε στο ΑΤ, γιατί κάθε φορά όλο και κάποιο έκτακτο περιστατικό συνέβαινε με αποτέλεσμα η κατάθεσή του να αναβάλλεται. Γιατί στο ΑΤ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης υπήρχε μόνος ένας αξιωματικός υπηρεσίας για όλες τις δουλειές.

Δεύτερη σκηνή του «βαθέως κράτους»: Η σήμανση για τα αποτυπώματα. «Δεν αξίζει τον κόπο, θα κάνει το σπίτι άνω κάτω και θα το γεμίσει με σκόνη» ήταν η δικαιολογία από επίσημα χείλη. Τελικά τα αποτυπώματα ελήφθησαν (φυσικά το σπίτι δεν σκονίστηκε) και βοήθησαν καθοριστικά, καθώς με συγκρίθηκαν και η υπόθεση ως προς τον κατηγορούμενο διαλευκάνθηκε. Χάρις στην επιμονή του ανθρώπου που έκανε τη μήνυση.

Τρίτη σκηνή του «βαθέως κράτους». Η ενημέρωση για την πορεία της ανάκρισης μέχρι να βρεθεί ο διαρρήκτης. Δεν υπήρξε το παραμικρό ενημερωτικό τηλεφώνημα.

Τέταρτη σκηνή του «βαθέως κράτους». Η περιπέτεια του δικαστηρίου. Σε διάστημα έξι χρόνων 7(!) δικαστήρια αναβλήθηκαν. Το πρώτο γιατί δεν ειδοποιήθηκε ο κατηγορούμενος, το δεύτερο γιατί ήταν ο κορονοϊός, το τρίτο γιατί ο κατηγορούμενος θα έμπαινε σε δομή, το τέταρτο γιατί ήταν άρρωστος εντός της δομής, το πέμπτο γιατί βρίσκεται προφυλακισμένος σε σωφρονιστικό ίδρυμα και ο συνήγορός του δήλωσε ιατρικό κόλλημα. Μέχρι και ο πρόεδρος του δικαστηρίου αναρωτήθηκε γιατί αφού είναι προφυλακισμένος δεν διατάχθηκε η προσαγωγή του…

Κάπου εκεί τελειώνουν τα επεισόδια του «βαθέως κράτους» που δυστυχώς έχει πολλά πλοκάμια. Και η ταλαιπωρία συνεχίζεται.

Στις 21 Μαΐου έχουμε εκλογές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύτηκε ότι η δικαιοσύνη και ο εκσυγχρονισμός θα είναι μέσα τις πρώτες προτεραιότητες της επόμενης κυβέρνησης. Ελπίζω να το τηρήσει απαρέγκλιτα.