ΑΠΟΨΕΙΣ

Η επιστράτευση αποτελεί ρίσκο για τον ανεπαρκή ρωσικό στρατιωτικό μηχανισμό, μα αυτό καθόλου δε σημαίνει πως το Κίεβο θα πρέπει να χαίρεται, καθώς η δυναμική της σύγκρουσης μπορεί να επηρεαστεί. Πάντως η ως τώρα ουκρανική αντεπίθεση τσαλάκωσε την εικόνα της Μόσχας, η δε πρόσκληση εφέδρων επιβεβαίωσε πως η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» παραπαίει. Η κινητοποίηση πλέον θ’ αγγίξει και πολλά αστικά νοικοκυριά, προστιθέμενη στα οικονομικά προβλήματα που σταδιακά προκαλούν οι δυτικές κυρώσεις. Βίαιες διαδηλώσεις ξεκίνησαν, συνωστισμός φυγόστρατων στα σύνορα, και οι λάτρεις της ιστορίας θυμίζουν την ανατροπή των Ρομανώφ από οργισμένους νηστικούς και απείθαρχους επίστρατους. Όμως αναστάτωση δεν επικρατεί μόνο στο εσωτερικό της χώρας, μα και στην περίμετρο της. Το αναθεωρητικό Αζερμπαϊτζάν επιτέθηκε στη σύμμαχο Αρμενία (όπου έσπευσε η Πελόζι), Κιργιστάν και Τατζικιστάν -αμφότεροι σύμμαχοι- αλληλοσκοτώνονται, το δε στρατηγικό Καζακστάν τηρεί μάλλον μονομερή ουδετερότητα, δυσαρεστώντας το Κρεμλίνο. Τουλάχιστον για την… ιταμή συμπεριφορά της Αστάνα οι υπαίτιοι θα πρέπει ν’ αναζητηθούν μάλλον στο Πεκίνο.

Όπως φαίνεται, οι Κινέζοι κατά την τελευταία συνάντηση του Συμφώνου της Σαγκάης στη Σαμαρκάνδη τόνισαν στον Πούτιν πως ο πόλεμος πρέπει να τελειώνει. Λογικό, δεδομένης της εξάρτησης των Ρώσων από τους γείτονες τους, μα και των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η κινεζική οικονομία. Την Evergrande διαδέχεται η επικείμενη κατάρρευση του κολοσσού Fosun, οι κυριότερες πετρελαιοβιομηχανίες αποσύρθηκαν από το χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης, οι μετοχές στη Σαγκάη έχουν πέσει, ο ρυθμός αύξησης των εξαγωγών επίσης πέφτει, ενώ η χώρα κατέγραψε αναιμική ανάπτυξη 2,5% το πρώτο εξάμηνο. Μετά και όσα πέρασε ο λαός από την πανδημία, το περιβάλλον του προέδρου Σι ανησυχεί για το μέλλον.

Στη Σαμαρκάνδη βρέθηκαν και οι Ιρανοί, σε μία στιγμή όταν θεωρούταν πιθανή μία επαναπροσέγγιση με τη Δύση. Ωστόσο, ο εντελώς άδικος θάνατος μιας εικοσιδυάχρονης έφερε ανατροπές, με τις ταραχές του τελευταίου επταημέρου να θέτουν υπό αμφισβήτηση ακόμη και την επιβίωση του θεοκρατικού καθεστώτος. Βορειότερα, το καθεστώς Ερντογάν επίσης απειλείται, σαν αποτέλεσμα της εξαθλίωσης μετά τον συνεχιζόμενο υπερπληθωρισμό. Ένας εμφύλιος στην Τουρκία απέχει, όμως δεν μπορεί ν’ αποκλειστεί εάν το ’23 ο… Σουλτάνος αρνηθεί να παραδώσει την εξουσία. Μετά και την επίσημη αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής έναντι της Κύπρου, έχει στραφεί κυρίως εναντίον μας, με το παραλήρημα του στον ΟΗΕ να έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Εύλογα, πολλοί πια αναρωτιούνται αν πήρε κάποιο μάθημα από τα παθήματα του μοσχοβίτη ομολόγου του, ώστε να μείνει μόνο στις απειλές.

Βαρύ το 2022, βαρύτερος ο Σεπτέμβρης του, που προοιωνίζεται μέχρι και ακροδεξιά κυβέρνηση στην Ιταλία, μετά τη νέα σουηδική. Ίσως αποδειχθεί καθοριστικός για πολλές δεκαετίες.