Από το «καλά να πάθει» μέχρι το «κρίμα το παιδί» μία αλήθεια δρόμος
Ο κόσμος προχωρά, εξελίσσεται, αλλάζει. Η κάθε εποχή φέρνει μαζί της νέα ήθη, νέα δεδομένα, νέα στάνταρτ κοινωνικής συμπεριφοράς.
Ο 21ος αιώνας έφερε μαζί του μία επανάσταση σ’ αυτό που λέμε ατομικά δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες. Τα στερεότυπα με τα οποία μεγάλωσε η δική μου και οι μεγαλύτερες γενιές συντρίφτηκαν με την επικυριαρχία των νέων εννοιών: της ανεκτικότητας, της κατανόησης, της ελεύθερης επιλογής και έκφρασης, της ισότητας των ανθρώπων ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής, φύλου, θρησκείας, χρώματος.
Εκτός αυτών, στη νέα εποχή η σεξουαλική προτίμηση και αυτοπροσδιορισμός δεν θεωρούνται περιθωριακές - αντικοινωνικές συμπεριφορές, ούτε δικαιούται κανείς να αντιμετωπίζει τους άλλους ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Ενώ σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο - Δυτική Ευρώπη, ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία- οι αλλαγές στο νομικό πλαίσιο είναι σημαντικές και σαφέστατες, στη χώρα μας τα βήματα που γίνονται είναι διστακτικά, άτολμα κι αργόσυρτα.
Η «βαθιά Ελλάδα» αντιδρά κι αντιστέκεται, επιμένοντας να θεωρεί τους… Ζακ Κωστόπουλους αποπαίδια, απόκληρους, ανθρώπους δίχως δικαιώματα κι ελευθερίες.
Κακά τα ψέματα. Αν ο Ζακ δεν ήταν προβεβλημένο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας -των ανθρώπων με διαφορετική σεξουαλική προτίμηση- και αν δεν υπήρχαν τα δεκάδες ερασιτεχνικά βίντεο, θα έφευγε από τη ζωή σαν ένας ναρκομανής διαρρήκτης, που μπήκε με μαχαίρι να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο και κατάφερε να τον ακινητοποιήσει αμυνόμενος ο ιδιοκτήτης και να οδηγηθεί στο θάνατο από σοκ ή λόγω ουσιών.
Τι κρίμα να τείνει να γίνει αποδεκτή από τα μέσα ενημέρωσης και την κοινή γνώμη μια τέτοια διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Τι κρίμα οι άνθρωποι να μην είμαστε ίσοι ούτε και στο θάνατό μας.
Τι κρίμα να φτάνουμε στο σημείο να αντιμετωπίζουμε ως ήρωες κάποιους τύπους που λίντσαραν έναν άοπλο, ανίσχυρο και τρομοκρατημένο άνθρωπο. Η υπόθεση του Ζακ -όταν αποκαλυφτεί από τη δικαιοσύνη με πληρότητα, εύχομαι κι ελπίζω -εκτός από την απόδοση της δικαιοσύνης- να αποτελέσει μια διδακτική ιστορία για όλους μας, κάνοντας κάποιους να αναθεωρήσουν τα στερεότυπα που έχουν στο μυαλό τους.
- Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου συμπεριέλαβε έναν… απίθανο στο σχηματισμό μιας κυβέρνησής του, στην ερώτηση που του έκαναν οι πρωτοκλασάτοι του «γιατί αυτόν, πρόεδρε;» απάντησε με το περίφημο: Για να ελπίζουν όλοι πως, αν είναι εντάξει, κάποια στιγμή μπορεί κι αυτοί να υπουργοποιηθούν.
- Η ιστορία μού ήρθε στο μυαλό τώρα που το κακό με τους επίδοξους υποψηφίους δημάρχους Θεσσαλονίκης παράγινε. Μα είναι δυνατόν όλοι αυτοί και πόσοι ακόμη που διατηρούν με κόπο τη συστολή τους να θεωρούν εαυτούς ικανούς να κρατήσουν τα ηνία μιας πόλης με τις ανάγκες και τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης;
- Η λίστα των υποψήφιων δημάρχων ήταν που ήταν φουσκωμένη, μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης του Μπουτάρη το κακό παράγινε.
- Δεν προλαβαίνουμε να ανοίγουμε μέιλ στα γραφεία της εφημερίδας και να διαβάζουμε δηλώσεις πιθανών κι.. απίθανων, με τις οποίες …θέτουν τον εαυτό τους στη διάθεση της πόλης.
- Δεν είναι κακό να δηλώνει κάποιος ενδιαφερόμενος και να εκφράζει την επιθυμία του να εκτεθεί στη βάσανο της κρίσης, της αξιολόγησης και της ψήφου των πολιτών. Κάθε άλλο, μάλιστα. Σε μια υγιή κοινωνία οι θεμιτές φιλοδοξίες είναι αυτές που τονώνουν και προάγουν τη συμμετοχή στα κοινά, η οποία αποτελεί την πεμπτουσία της δημοκρατίας.
- Πουθενά στον κόσμο όμως δεν υπάρχει παρόμοιας έκτασης πεποίθηση ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε στη διοίκηση ενός δήμου, μιας περιφέρειας, ενός υπουργείου, της χώρας και -γιατί όχι- όλου του κόσμου.
- Εννοείται ότι οι περισσότεροι από τους… υποψήφιους δεν θα φτάσουν στις κάλπες. Είτε δηλώνουν την πρόθεσή τους για να αποκομίσουν κάτι διαπραγματευόμενοι με κόμματα και συστήματα είτε δεν θα καταφέρουν καν να κάνουν συνδυασμούς, είτε το κάνουν απλά και μόνο, προσδοκώντας μία δωρεάν ατομική δημοσιότητα.
- Υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Οι αμετροεπείς και οι υπερφίαλοι, που αντί να απαντήσουν στο ερώτημα «γιατί εγώ ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις του αξιώματος που διεκδικώ», προβάλλουν το ανάστροφο ερώτημα: «γιατί όχι εγώ, μήπως ο τάδε καλύτερος είναι;».
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25 Νοεμβρίου 2018