ΑΠΟΨΕΙΣ

Και τώρα τι κάνουμε; Στο διεθνές επίπεδο η προσέγγιση Κίνας-Ρωσίας αποτελεί ένα δύσκολο, για μας τους άλλους, γεγονός. Με την εισβολή και κατοχή μέρους της Ουκρανίας να συνεχίζεται λογικά η Ρωσία αναζητά διεθνή ερείσματα. Θέλω να πιστεύω και εύχομαι, να τελειώσει γρήγορα αλλά, μέρες που είναι, να μην παγιωθεί κάποια κατάσταση σαν την Κύπρο. Που από το 1974 βρίσκεται να ζει την κατοχή του 40% της. Ελπίδες θα μου πείτε. Αν είναι φρούδες θα δείξει. Άλλωστε ο Τσάρος εξελέγη μόνος!

Στην γειτονιά μας απέχουμε σχεδόν μία εβδομάδα από τις εκλογές στην Τουρκία. Πιθανόν αυτό θα δώσει την ευκαιρία να αποκατασταθούν και άλλα κέντρα εξουσίας στην Τουρκία και να γίνει ποιο δυτική. Δύσκολα αλλά αν σκεφτούμε τι συμβαίνει στο εσωτερικό της και πως οι Κούρδοι που δεν απέκτησαν με τις συνθήκες του 1920 και μετά εθνικό Κράτος φαίνεται να γίνονται ρυθμιστές, θα καταλάβουμε τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον. Κατά τα άλλα, ό,τι θυμούνται χαίρονται. Έχασαν 50 χρόνια πριν, λένε, την ευκαιρία να καταλάβουν όλη την Κύπρο! Αφού το απαράδεκτο της κατοχής 40% Κράτους της ΕΕ συνεχίζεται, τι να λέμε…

Εμείς; Με την γιορτή για την επανάσταση του 1821 μαλώνουμε για e-mail που έστειλε μία Ευρωβουλευτής. Στάδιον δόξης λαμπρόν! Κάκιστα ισχυρίστηκε ότι τα μάζεψε μόνη της. Προφανώς ο εκλογικός κατάλογος που σε περίοδο εκλογών είναι διαθέσιμος σε κόμματα και υποψήφιους δεν καταστράφηκε εντός τριμήνου, αλλά αφού έχει και το mail αξιοποιήθηκε. Κακώς. Θα προτείνω στο ΥΠΕΣ να κάνει μία ειδική σελίδα με link σε υποψηφίους και κόμματα ώστε να μπορούμε να βλέπουμε τις ανακοινώσεις τους. Ας γιορτάσουμε πιο άνετα, ας τηρήσουμε τα έθιμα του μπακαλιάρου και καλές παρελάσεις!

Μυαλό φυσικά δεν βάζουμε. Η νοοτροπία «ότι θέλω εγώ είναι το σωστό και οι άλλοι πρέπει να το αναγνωρίσουν και να κάνουν τα πάντα γι’ αυτό» είναι βαθιά ριζωμένη στην Ελληνίδα και τον Έλληνα που συμπεριφέρονται σαν τον Νάρκισσο. Κάποιοι για να το αποδείξουν οργανώνουν πολιτικές εκδηλώσεις αντίδρασης. Σύμφωνα με την, κατά τον Οβίδιο, γνωστότερη και περισσότερο διαδεδομένη παράδοση για τον Νάρκισσο, απασχολημένος να θαυμάζει την καθ’ όλα άριστη σωματική του διάπλαση στα νερά ποταμιού, δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτα της Ηχούς η οποία συνεχώς τον καλούσε. Αποτέλεσμα ήταν η μεν φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε ν’ ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει, ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο. Ποτάμι στη Θήβα δεν έχει, αλλά γύρω όλο και κάτι θα υπάρχει…

Περαστικά μας. Θα περάσει το Πάσχα, στο επόμενο δίμηνο θα γίνουν εκλογές, και θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την επιστροφή σε ό,τι ονομάζουμε ο καθένας κανονικότητα.