ΑΠΟΨΕΙΣ

Την κοινωνία μας την απασχολεί ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, οι αγροτικές κινητοποιήσεις, οι καταλήψεις δρόμων και πανεπιστημίων, τα ανοικτά ή κλειστά γήπεδα. Και είναι απολύτως φυσιολογικό. Αυτή είναι η καθημερινότητα που επηρεάζει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη ζωή μας.

Όμως κάπου έξω στον κόσμο συμβαίνουν γεγονότα και προμηνύονται καταστάσεις που μπορεί να αλλάξουν τη ζωή μας από εκεί που δεν το περιμένουμε. Και να την αλλάξουν επί τα χείρω. Αυτήν την εβδομάδα είχαμε τη γνωστή δήλωση Ντόναλντ Τραμπ για το ΝΑΤΟ και τον Πούτιν και τη συνέντευξη του τελευταίου σε Αμερικανό δημοσιογράφο στην οποία ξεκαθάρισε, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τις προθέσεις του για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Θα το πάει μέχρι τέλους.

Την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου ο Τζο Μπάιντεν έκανε μία κίνηση που φανερώνει πως οι ΗΠΑ θεωρούν πως υπάρχει σοβαρή απειλή για την εθνική τους ασφάλεια από τη Ρωσία. Συγκάλεσε την Επιτροπή των 8 του Κογκρέσου -γερουσιαστές και από τα δύο κόμματα- για να εξετάσουν τις απόρρητες πληροφορίες που έχουν στη διάθεσή τους οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Είναι μία κίνηση που, πέραν όλων των άλλων, αποσκοπεί στο να απομονώσει τον Ντόναλντ Τραμπ από ένα μέρος των Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών που δεν εγκρίνουν τις σχέσεις του με τον Πούτιν.

Συγχρόνως, οι γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν ενημερώσει μια σειρά από κυβερνήσεις κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πως θα δεχθούν, ενόψει των ευρωεκλογών, κυβερνοεπιθέσεις από Ρώσους χάκερς μέσω ενεργοποίησης αδρανών διαδικτυακών λογαριασμών. Μέσω αυτών θα διακινηθούν και θα αναπαραχθούν εκατοντάδες ψευδείς ειδήσεις. Γαλλία, Γερμανία και Πολωνία στην πρώτη γραμμή των ρωσικών κυβερνοεπιθέσεων.

Στη Βόρεια Ευρώπη η Φινλανδία και η Σουηδία προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για κάποιας μορφής επεισόδια με τη Ρωσία. Να μη ξεχνάμε πως η Φινλανδία έχει σύνορα μήκους 1.350 χιλιομέτρων με τη Ρωσία και διαθέτει στρατό 280.000 οπλιτών και αξιωματικών και 870.000 μάχιμους έφεδρους σε έναν πληθυσμό 5,5 εκατομμυρίων κατοίκων.

Συνεπώς η ατμόσφαιρα στην Ήπειρό μας δε θυμίζει σε τίποτα τις ανέφελες και ξένοιαστες εποχές των τελευταίων τριών δεκαετιών. Επικρατεί ένταση και κλίμα που θυμίζει Ψυχρό Πόλεμο.

Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ που βρίσκονται και σε μία προεκλογική περίοδο. Ο Τζο Μπάιντεν θα χρησιμοποιήσει τις οξυμένες αμερικανορωσικές σχέσεις για να πλήξει τον Ντόναλντ Τραμπ; Και τι θα γίνει με τη βοήθεια στην Ουκρανία; Οι Ρεπουμπλικάνοι, υπακούοντας στα κελεύσματα του Τραμπ, θα την αφήσουν να καταρρεύσει; Και οι Ευρωπαίοι ηγέτες τι θα κάνουν;

Εδώ ανοίγει το μεγάλο κεφάλαιο του ελλείμματος ηγεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει ο ηγέτης που θα μπει μπροστά και θα εμπνεύσει τους Ευρωπαίους πολίτες. Ο Γαλλογερμανικός άξονας είναι νεκρός, με έναν Μακρόν αποδυναμωμένο και μία γερμανική κυβέρνηση που δημοσκοπικά παραπαίει. 

Αν επαληθευθούν τα προγνωστικά, μετά τις ευρωεκλογές θα έχουμε μία Γαλλία στην οποία θα κυριαρχεί η Λεπέν και μία Γερμανία όπου το AfD μπορεί να διεκδικήσει και τη δεύτερη θέση πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες. Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά, αλλά θεραπεία δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Απέναντι στον ολοκληρωτισμό του Πούτιν η Ευρώπη βολοδέρνει μεταξύ δικαιωματιστών και συντηρητικών, χωρίς να μπορεί να λάβει κρίσιμες αποφάσεις.