Παρίσι 2024
Με την Ολυμπιάδα σε εξέλιξη και κατά συνέπεια την προσοχή όλων στο Παρίσι, εξελίσσεται άσχημα η κατάσταση στη Μέση Ανατολή όπου όλοι με τρόμο δεν θέλουν να γενικευτεί μία σύρραξη που μπορεί να είναι η έκρηξη της πυριτιδαποθήκης. Και όπως έλεγε ο Αϊνστάιν «ο επόμενος πόλεμος μετά τον Γ’ Παγκόσμιο θα είναι για το νερό».
Εντωμεταξύ ποτάμια και λίμνες στερεύουν, οι θάλασσες φουσκώνουν, η ζέστη είναι μερικές φορές αφόρητη. Για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται αλλαγή προτύπου -το λέμε από το 1980 αλλά δεν μας ακούει κανείς. Προτύπου στις κατοικίες, στην εργασία (με τις τεχνολογίες μπορεί -όπως είδαμε την εποχή του COVID) να ενισχυθεί η απασχόληση μέσω Η/Υ και να προγραμματιστεί παραγωγή με την χρήση τεχνολογίας.
Μπορεί να γίνει προσπάθεια να αλλάξουν οι πόλεις κάνοντας εσωτερικά πάρκα (και αυτό το λέμε από παλιά, αλλά πολυώροφες οικοδομές κολλάνε η μία στην άλλη και κόβουν αέρα) να μειωθεί η κίνηση των ΙΧ (των άλλων, όχι του δικού μας φυσικά!) με χρήση μέσων μαζικής μεταφοράς (θα αποκτήσουμε μετά 25 χρόνια μετρό στην Θεσσαλονίκη).
Με τα νησιά μας χωρίς νερό, και τουριστικές περιοχές χωρίς νερό αναρωτιέμαι τι θα γίνει με την αγροτική παραγωγή και την ζωική παραγωγή. Θα είναι προφανώς ελαχιστοποιημένη -όχι μόνο σε εμάς, αλλά σε όλο τον πλανήτη.
Και μετά; Θα ψάξουμε να μεταναστεύσουμε σε άλλο πλανήτη; Λέτε η επιστημονική φαντασία να επαληθευτεί; Θα δούμε. Όχι εμείς που θα πεθάνουμε στο άνυδρο, ζεστό περιβάλλον!
Στα δικά μας, συνεχίζεται η αναζήτηση λύσης για τα κόμματα που έχουν την αντιπολίτευση -και δεν την ασκούν(!), αφήνοντας την κυβέρνηση να παίζει μόνη της.
Θα δούμε τον Σεπτέμβριο τι θα συμβεί. Με τη ΔΕΘ που πάντα είναι ευκαιρία για ανοίγματα και πολιτικές.
Εμείς στην γειτονιά μας πρέπει να ενισχύσουμε τις πολιτικές για τα Δυτικά Βαλκάνια, να αντιμετωπίσουμε την επίθεση στην Κύπρο, ισορροπώντας στο τεντωμένο σχοινί.
Πίσω στο Παρίσι. Καλά τα πήγε η ελληνική αντιπροσωπεία, με παρουσία και μετάλλια. Φυσικά η Ολυμπιάδα που θα έπρεπε να συμβάλλει στην ειρήνη και την συνεργασία, δύσκολα μπορώ να πω ότι το πέτυχε. Περιμένουμε, καλά να είμαστε, σε τέσσερα χρόνια στο Λος Άντζελες. Ελπίζω Πρόεδρος να είναι η Καμάλα. Θα κριθεί τον Νοέμβριο στις ΗΠΑ.
Γιατί; Γιατί η βασική διαφορά Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών στις ΗΠΑ είναι ότι οι μεν είναι προς τον απομονωτισμό -όπως διάφορα ευρωπαϊκά κόμματα- και η δε προς την συνεργασία -όπως η πλειοψηφία της ΕΕ.
Καλό μας Αύγουστο.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 11.08.2024