ΑΠΟΨΕΙΣ

Κάποια πράγματα δεν χρειάζεται να τα πει η επιστήμη. Τα λέει η κοινή λογική. Ή η παρατήρηση του κήπου μας. Για παράδειγμα, τα δέντρα, ως ζωντανοί οργανισμοί, και αρρωσταίνουν, και γερνάνε και πεθαίνουν. Εμείς μπορεί να τα θέλουμε θαλερά και αιώνια, αλλά η φύση διαφωνεί. Όταν τα δέντρα γεράσουν, αντικαθίστανται. Ποια μπορούν να θεραπευθούν και ποια πρέπει να αντικατασταθούν, δεν θα το αποφασίσουν ούτε δικηγόροι, ούτε φοροτεχνικοί, ούτε δάσκαλοι, ούτε συνταξιούχοι, ούτε άνεργοι στο δημοτικό συμβούλιο. Θα το αποφασίσει η αρμόδια υπηρεσία του δήμου και πάει, τέλειωσε. Δεν είναι μόνο γραφικό αυτό που συμβαίνει στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης, να αναλώνονται ώρες συνεδριάσεων κατά τις οποίες παντελώς άσχετοι δημοτικοί σύμβουλοι, τους οποίους ο σοφός λαός έστειλε εκεί για να του λύσουν τα προβλήματα, τσακώνονται εάν πρέπει ή όχι να κόβονται δέντρα που οι ειδικοί εισηγούνται να κοπούν. Είναι άρρωστο! Και τέλος πάντων, να επιμένουν «ούτε κλαδάκι κομμένο» παρατάξεις ή σύμβουλοι που κάνουν καριέρα στη δημόσια ζωή, επειδή δηλώνουν «προστάτες του πρασίνου» πάει κι έρχεται. Οι ιδεολογικοί πατεράδες τους ή και οι ίδιοι, κάποτε απαιτούσαν να μην γίνει η περιφερειακή οδός, επειδή θα κόβονταν πεύκα του Σέιχ Σου, οπότε καταλαβαίνετε… Αλλά, όταν στην συζήτηση μπαίνουν και οι μεγάλες παρατάξεις, τότε μάλλον χρειάζεται να αλλάξουμε πόλη.

Η διοίκηση Ζέρβα γενικά υπήρξε υποδεέστερη των προσδοκιών. Μετά την «άνοιξη» της περιόδου Μπουτάρη, η πόλη συνάντησε πάλι μία δημοτική αρχή αλαζονική και σκληρά κομματική. Αλλά παίρνει τώρα τη δίκαιη εκδίκησή της για τον λαϊκισμό που συνάντησε, όταν επιχείρησε να κόψει δέντρα χαρακτηρισμένα ως «επικίνδυνα» από την υπηρεσία πρασίνου. Για τις γελοιότητες με τις «επιτροπές γειτονιάς», οι οποίες σχημάτιζαν ανθρώπινες αλυσίδες γύρω από ψωραλέα δέντρα και νόμιζαν ότι κάτι σπουδαίο έκαναν. Απολύτως καμία σημασία δεν έχει πόσα από τα δέντρα που γκρέμισε η καταιγίδα περιλαμβάνονταν σε εκείνα που είχε προγραμματισθεί να αντικατασταθούν. Θα πέσουν στην επόμενη. Κάτι παραπάνω από εμάς ξέρουν οι άνθρωποι που αυτό σπούδασαν και έβαλαν την υπογραφή τους στην εισήγηση -εκτός εάν κάποιος ισχυρισθεί ότι το πτυχίο τους ήταν πλαστό ή ότι είχαν κάποιο ιδιοτελές κίνητρο να κόψουν υγιή δέντρα. Ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος είναι αναμφισβήτητα επιτυχημένος αρχιτέκτονας, όπως επιβεβαιώνει και η μελέτη της Νέας Παραλίας, αλλά η εποχή των πανεπιστημόνων έχει παρέλθει ήδη από τον Μεσαίωνα. Ο αρχιτέκτονας είναι αρχιτέκτονας, ο γεωλόγος είναι γεωλόγος και ο δασολόγος είναι δασολόγος. Μόνο οι δημοσιογράφοι ξέρουν τα πάντα, χωρίς να έχουν σπουδάσει τίποτε. Και ακριβώς γι’ αυτό κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά.

Καθόλου «μαύρη μέρα» δεν υπήρξε η περασμένη Κυριακή για το πράσινο και ας τελειώσουν οι άχρηστοι λυρισμοί. Μαύρη υπήρξε για τους πολίτες που περιουσιακά στοιχεία τους καταστράφηκαν. Και ευτυχώς που δεν χάθηκαν ζωές. Για να πέσουν αυτά τα δέντρα, σημαίνει ότι ήταν άρρωστα ή με ανεπαρκές ριζικό σύστημα, κακοποτισμένα και στριμωγμένα σε στενά πεζοδρόμια. Και πάντως, επικίνδυνα, όπως αποδείχθηκε. Οπότε, η κακοκαιρία μας έβγαλε από την περιπέτεια μίας ακόμη άχρηστης μάχης στο δημοτικό συμβούλιο. Και εμένα μου έκοψε έναν κέδρο είκοσι μέτρων. Σαν σπιρτόξυλο! Στο σημείο της τομής διαπίστωσα ότι ο κορμός είχε αρχίσει να σαπίζει. Εάν το ήξερα, θα τον είχα κόψει εγώ, για να αποφύγω να πέσει πάνω στο σπίτι. Στη θέση του θα φύτευα κάτι άλλο. Όπως αδιάκοπα κάνω τριάντα χρόνια τώρα, γι’ αυτό έχω εξοικειωθεί με τους νόμους της φύσης. Αυτό, λοιπόν, που καθένας κάνει στην αυλή του, οφείλει να κάνει και ο δήμος στην πόλη. Χωρίς εμμονές και περιβαλλοντικούς δογματισμούς. Αυτά είναι για το περιθώριο.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 08.12.2024