ΑΠΟΨΕΙΣ

Πολλοί υποστηρίζουν πως οι συγκεκριμένες πόρτες ήδη έχουν ανοίξει. Μία χαραμάδα το 2022 που έγινε μεγαλύτερη στη συνέχεια, και το 2023 μισάνοιξε ήδη την πόρτα. Το 2024, υποστηρίζουν, δημιουργήθηκαν όλες οι συνθήκες ώστε η πόρτα του φρενοκομείου να ανοίξει διάπλατα το 2025.

Πριν από μερικές δεκαετίες, ο Σπύρος Μαρκεζίνης είχε γράψει ότι «ο πλέον προβλεπτός παράγοντας στην Ιστορία είναι ο απρόβλεπτος παράγοντας». Αυτός που εμφανίζεται εκεί που δεν τον περιμένουν, ανατρέπει σχεδιασμούς, συσχετισμούς δυνάμεων και δίνει άλλη τροπή στις εξελίξεις. Σήμερα αυτός ο «προβλεπτός-απρόβλεπτος» παράγοντας είναι ο Ντόναλντ Τραμπ. Και μόνον το γεγονός ότι πλησιάζει η ημέρα της ορκωμοσίας του, ωθεί όλους τους μεγάλους παίκτες να τρέχουν να διαμορφώσουν καταστάσεις ευνοϊκές για τα συμφέροντά τους. Στο μεταξύ ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ πρόλαβε να απειλήσει Παναμά και Γροιλανδία με επέμβαση.

Συνεπώς σχεδόν όλη η υφήλιος βρίσκεται σε μία ανησυχητική αναμονή, ενώ πρώην στενός συνεργάτης του Τραμπ, με πρόσφατες δηλώσεις του, αμφισβητεί την πνευματική του διαύγεια και την ικανότητά του να λαμβάνει ορθολογικές αποφάσεις. Είπε μάλιστα πως ο Τραμπ έχει ως πρότυπά του τον Κιμ της Β. Κορέας και τον Πούτιν. Κάποιοι ίσως πουν ότι όλα αυτά είναι είτε υπερβολές είτε «κακίες» ενός πρώην διότι ακριβώς έγινε «πρώην». Πάντως όλοι να ευχόμαστε τίποτα από αυτά να μην αποδειχθεί αληθινό.

Πριν από έναν χρόνο -δηλαδή στις παραμονές του 2023- θα λέγαμε πως οι κρίσιμες περιοχές του πλανήτη μας είναι η Ουκρανία και η Μέση Ανατολή. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, μπορούμε να πούμε ότι σχεδόν όλος ο πλανήτης ζει σε ένα καθεστώς αβεβαιότητας για τον καινούριο χρόνο. Από την Άπω Ανατολή ως ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο, από τη Μέση Ανατολή ως την αμερικανική Ήπειρο, τα πάντα βρίσκονται υπό διαμόρφωση, καθώς πλέον οι εξελίξεις μπορεί να λάβουν τη μορφή των αλυσιδωτών αντιδράσεων, με άγνωστο το σημείο της κορύφωσης.

Στον διπολικό κόσμου του Ψυχρού πολέμου επικρατούσε η ισορροπία του τρόμου, που ήταν ουσιαστικά η επικράτηση της λογικής, λόγω του φόβου της μαζικής καταστροφής. Σήμερα ο Πούτιν προσκαλεί τη Δύση σε μία μονομαχία με πυρηνικούς πυραύλους. Να υποθέσω ότι αστειεύεται, αλλά και αυτό το επίπεδο του χιούμορ είναι ενδεικτικό για τον βαθμό επικινδυνότητας που υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Μία περιορισμένη επίθεση με πυρηνικά όπλα αρχίζει σιγά σιγά και γίνεται αποδεκτή ως μέρος μίας ευρύτερης σύγκρουσης της Δύσης με τη Ρωσία. Και αν αυτό συμβαίνει στην ευρύτερη γειτονιά μας, στη μακρινή Κίνα και την Ταϊβάν, εκεί η κατάσταση είναι εξίσου περίπλοκη με δεδομένο πως ο Τραμπ θεωρεί βασικό αντίπαλο των συμφερόντων των ΗΠΑ όχι τη Ρωσία του Πούτιν, αλλά την Κίνα η οποία απειλεί, στο οικονομικό επίπεδο, την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Άφησα απέξω την εκρηκτική Μ. Ανατολή διότι αυτή η περιοχή εδώ και πολλές δεκαετίες ήταν ασταθής. Απλώς τώρα, με την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, δημιουργούνται ερωτηματικά για την σταθερότητα της Ιορδανίας, καθώς και της Αιγύπτου, σενάρια εφιαλτικά και για τα ελληνικά συμφέροντα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα είναι επίκαιρη και ουσιαστική η ευχή «καλή χρονιά, με υγεία και ειρήνη».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29.12.2024