ΑΠΟΨΕΙΣ

Συνομιλώντας σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, τον κ. Αγγελούδη και τη νέα Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, την κ. Αηδονά, θα ήθελα να συνοψίσω τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η πόλη το 2025.

Πρώτη πρόκληση: Τα μεγάλα έργα. Το Μετρό άνοιξε τον δρόμο και ο δρόμος πρέπει να συνεχιστεί. Η επέκταση προς την Καλαμαριά είναι επιτακτική και ο πρωθυπουργός έδωσε το σύνθημα. Μέχρι το τέλος του 2025. Ταυτόχρονα το FlyOver οφείλει να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς. Όπως μου είπε κάποια στιγμή ο κ. Σταϊκούρας, κάθε εβδομάδα επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη, διότι τα έργα της πόλης αποτελούν προσωπικό του στοίχημα.

Συνδυάστε όλα αυτά με τις αναπλάσεις στην πλατεία Ελευθερίας, την πλατεία Δημοκρατίας, το Διοικητήριο, το deck της Νέας Παραλίας, και την πλατεία Αριστοτέλους και θα έχετε τη μεγάλη και τη μικρή εικόνα.

Δεύτερη πρόκληση: Ο πολιτισμός. Η Λίνα Μενδώνη αποτελεί σύμμαχο της πόλης και το έχει αποδείξει. Η πόλη οφείλει αυτό να το εκμεταλλευτεί. Το όραμα του δημάρχου για ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και περισσότερες πεζοδρομήσεις οφείλει να προχωρήσει. Οι πόλεις που είναι φιλικές προς τους κατοίκους, χρήστες και τουρίστες είναι απαλλαγμένες από αυτοκίνητα και περπατιούνται. Η βυζαντινή εσσαλονίκη, η Θεσσαλονίκη των λογοτεχνών και των νέων καλλιτεχνών πρέπει να προπορευτεί. Και επιτέλους κάποιος να δώσει φωνή και βήμα σε όλες τις νέες μπάντες που γεννιούνται στην πόλη και μετά απορροφούνται από την Αθήνα.

Τρίτη πρόκληση. Η καθημερινότητα. Τραπεζοκαθίσματα, μικροκινητικότητα και καθαριότητα. ΣΟΣ, ΣΟΣ και ΣΟΣ. Τα τρία μεγάλα στοιχήματα του δημάρχου Θεσσαλονίκης, εάν θέλει η πόλη να αναβαθμιστεί κοινωνικά και τουριστικά. Συνδυάστε όλα αυτά με τις ελάχιστες θέσεις στάθμευσης, τα ταξί που για κάποιο λόγο έχουν εξαφανιστεί ή δεν σταματάνε, τα τριπλοπαρκαρισμένα και τις φορτοεκφορτώσεις, με τους ασυνείδητους που αφήνουν όπου τύχει τα ογκώδη και θα έχετε όλη την εικόνα.

Τέταρτη πρόκληση και μεγαλύτερη από όλες. Η εξωστρέφεια. Ο Μπουτάρης έκανε τα πρώτα βήματα, ο Αγγελούδης λέει δεν με ενδιαφέρει η Αθήνα, εστιάζω στην πόλη μου. Συμφωνώ και επαυξάνω. Τέλος στη μίρλα, πάμε για άλλα, τα μεγάλα. Το Μετρό είναι μόνο η αρχή. Πήγα προχθές να δείξω τον σταθμό Βενιζέλου σε μία φίλη και ήταν κατάμεστο από κόσμο που έβγαζε φωτογραφίες και απολάμβανε τα αρχαία. Την ίδια ώρα μιλούν για έγκλημα όλες οι ειδικότητες (όλο και λιγότεροι ευτυχώς ελλείψει επιχειρημάτων). Αυτό που μετράει στο τέλος είναι αντί να γκρινιάζουμε να διεκδικούμε.

Για το τέλος κρατάω μία εικόνα. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, τους dj’s που κάλεσε ο δήμος, τον κόσμο που θύμιζε προεκλογική συγκέντρωση από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως την πλατεία Αριστοτέλους, επιτέλους όλοι νέοι και ο Λευκός Πύργος με το 3d show που έμοιαζε σαν εξωγήινο κάστρο, επιτέλους σύγχρονος και διαχρονικός ταυτόχρονα.

Έτσι θέλω την πόλη.