ΑΠΟΨΕΙΣ

Το σύνθημα αυτό δεν αναφέρεται στην Πολυτεχνική Σχολή και στην ανάγκη ίδρυσης πολλών Σχολών ώστε να γεμίσει με χιλιάδες απόφοιτους η Ελλάδα. Αναφέρεται στο 1973 και την ηρωική στάση των τότε φοιτητών και την προσπάθεια από κυρίως ακραίας αριστεράς κόμματα και παρατάξεις να υπάρξουν εστίες αντίδρασης σε κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης.

Θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για Νομικές, Ιατρικές, και άλλες ειδικότητες! Μία, δύο, τρεις, πολλές Νομικές! Π.χ. Άσε που όλα ξεκίνησαν 50 χρόνια πριν, στην Νομική Αθήνας.

Αλλά η πολιτική πολλών κυβερνήσεων έκανε το σύνθημα αυτό πραγματικότητα! Αντί να αλλάξει και να ενισχυθεί η τριτοβάθμια τεχνολογική εκπαίδευση τα ΤΕΙ έγιναν ΑΕΙ και οι μηχανικοί κάθε ειδικότητας έγιναν επταπλάσιοι από όσους χρειαζόμαστε. Φυσικά το όνειρο είναι ο διορισμός στο Δημόσιο! Θυμάμαι τον Περιφερειάρχη της Κρήτης που όταν μαζεύτηκε το προσωπικό των τεχνικών υπηρεσιών από τους δήμους στην Περιφέρεια μου έλεγε: έχω Θόδωρε τόσους μηχανικούς που μπορώ να χτίσω την Κρήτη 7 φορές…

Πληθωρίζονται τα πτυχία, περίπου 40,000 τον χρόνο στις 80,000 γεννήσεις και φυσικά ο πτυχιούχος για να ξεχωρίσει αναζητά επιπρόσθετα προσόντα και φτάσαμε στα 10,000 μεταπτυχιακά τον χρόνο.

Αυτονόητα με βάση την αρχή της προσφοράς και ζήτησης, η πληθώρα αποφοίτων κατεβάζει την τιμή στις προσφερόμενες θέσεις και δυσκολεύει το όνειρο της τακτοποίησης.

Δεν πρέπει ασφαλώς και περιμένουμε από τον μαθητή και την μαθήτρια ορθολογικές επιλογές. Πρέπει το κράτος -επιτέλους, να αποκτήσει στρατηγική για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, να θέσει προτεραιότητες- π.χ. ενίσχυση των σπουδών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης- έχουμε, για να πω τον πόνο μου, ζητήσει εδώ και πολλά χρόνια ένα τέτοιο τμήμα από το ΑΠΘ αλλά το υπουργείο δεν έχει ακόμη ασχοληθεί, να επανασχεδιάσει με σχέδια στρατηγικής των ΑΕΙ, πιθανόν με λειτουργία τεχνολογικής τριτοβάθμιας με προγράμματα σπουδών στα ΑΕΙ. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις 4 χρόνια σπουδών για αισθητικός ή 5 για νοσηλευτής.

Φυσικά τα κόμματα των χαμένων παραδείσων απαιτούν όλοι να σπουδάζουν όπου θέλουν, να τελειώνουν και να διορίζονται! Δηλαδή η ζήτηση (οι θέσεις εργασίας) να προσδιορίζεται από την προσφορά (πτυχία) και να είναι ακριβώς ίσες ζήτηση και προσφορά. Π.χ. θέλουν οι 3.500 απόφοιτοι το χρόνο Δάσκαλοι και Νηπιαγωγοί να διορίζονται. Κανένα σχόλιο!

Αντί το κράτος να φροντίσει για εθνικό στρατηγικό σχέδιο εξαντλείται στην άνευ λόγου συζήτηση περί ιδιωτικών, μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ. Αν στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση αλλάξει το Άρθρο 16 θα τα συζητήσουμε. Προς το παρόν -όπως τελικά έγινε κατανοητό- το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να επιτρέψει να γίνονται οι σπουδές σε κάποιο αναγνωρισμένο ΑΕΙ στην Ελλάδα αλλάζοντας το άρθρο 308 του νόμου για τα ΑΕΙ. Πτυχία ισοδύναμα με τα ελληνικά -που έχουν και σήμερα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα το μόνο που προσφέρουν είναι απαλλαγή από ιδιωτικές δαπάνες για να σπουδάζει ένα παιδί εκτός του σπιτιού, και απαλλαγή από δημόσιες δαπάνες και την μείωση του αριθμού εισακτέων.

Άντε και καλά ξεμπερδέματα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21.01.2024