ΑΠΟΨΕΙΣ

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν ψηφίζουμε! Απλώς υπενθυμίζω -αν και δεν είναι πρέπον- το νόημα της σημερινής ψήφου. Αυτό που προέχει είναι να στείλουμε στο ευρωκοινοβούλιο αυτούς που θα κάνουν τη δουλειά τους με τον καλύτερο και τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Ακούγεται ως κάτι το αυτονόητο, αλλά οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις που διεξήχθησαν με σταυρό, έδειξαν το αντίθετο. Άλλα κριτήρια πρυτανεύουν. Θα μου πείτε γιατί δεν επαναφέρουν τη λίστα. Διότι η συμμετοχή των πολιτών -είναι που είναι χαμηλή- θα πέσει σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα. Και το περιορισμένο ενδιαφέρον για τις ευρωεκλογές δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά πανευρωπαϊκό. Απεναντίας, η Ελλάδα πάντα είχε από τους υψηλότερους δείκτες συμμετοχής στις ευρωεκλογές, καθώς αυτές είχαν όλα τα χαρακτηριστικά μιας εφ’ όλης της ύλης αναμέτρησης.

Για τις σημερινές ευρωεκλογές τα μηνύματα για αποχή προβληματίζουν, αλλά ας ελπίσουμε στο τέλος της ημέρας να διαψευσθούν όσοι επισείουν αυτόν τον φόβο, πάντα καλόπιστα. Άλλωστε αυτός που απέχει δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται στη συνέχεια. Αυτά είναι γνωστά.

Σήμερα το βράδυ -πλην δραματικού απροόπτου- όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Αυτό τουλάχιστον μας λένε οι δημοσκόποι. Η Νέα Δημοκρατία στα όρια του 33%, ο ΣΥΡΙΖΑ κοντά στο 16%, κάτι που φάνταζε εξωπραγματικό πριν από τέσσερις μήνες, το ΠΑΣΟΚ πολύ πάνω από το αποτέλεσμα των τελευταίων ευρωεκλογών και όλοι οι υπόλοιποι με σημαντικά αυξημένες τις δυνάμεις τους. Φαίνεται πως θα είναι μία βραδιά μόνο με χαμογελαστά πρόσωπα.

Και αν οι δημοσκόποι πέσουν έξω; Τότε κάποιοι θα κλαίνε. Αν η Νέα Δημοκρατία κινηθεί κάτω από το 30%, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιάσει ούτε ένα 14%, αν το ΠΑΣΟΚ φλερτάρει με ένα νούμερο γύρω από το 10%. Και αυτό το σκηνικό ας το έχουμε υπ’ όψη διότι οι δημοσκόποι, έχοντας επινοήσει την αναγωγή της ψήφου, δίνουν ένα εύρος τριών και πλέον μονάδων στις εκτιμήσεις τους. Αυτές όμως οι τρείς μονάδες χωρίζουν την ήττα από τη νίκη. Τα ήρεμα μετεκλογικά νερά από την τρικυμία.

Υποστηρίζουν πως οι ευρωεκλογές δεν βγάζουν κυβέρνηση και έτσι είναι. Όμως στέλνουν μηνύματα τα οποία μπορεί να αναδιαμορφώσουν ολόκληρο το πολιτικό τοπίο. Να δρομολογήσουν εξελίξεις προς τη μία ή προς την άλλη κατεύθυνση. Αλλιώς θα μιλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης με ένα 34% και αλλιώς με ένα 29%. Το ίδιο και ο Στέφανος Κασσελάκης. Θα είναι πανίσχυρος με ένα 16 ή 17% και με πολλά προβλήματα με ένα 13%. Σε αυτήν την περίπτωση θα τρίζει η καρέκλα του.

Συνεπώς αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να πάμε όσο το δυνατόν περισσότεροι στις κάλπες. Δεν είναι στον χαρακτήρα μου τα διδακτικά άρθρα, αλλά η αποχή ως αποτέλεσμα της αδιαφορίας και του λαϊκισμού «όλοι ίδιοι είναι», δε συνάδει με τη δημοκρατία. Διότι τελικά δεν είναι όλοι ίδιοι. Αλίμονο αν ήταν. Και δε χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να το αντιληφθούμε, καθώς αυτές οι διαφορές είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Καταλαβαίνω την απογοήτευση πολλών, όμως τα μπάνια τη σημερινή μέρα δεν είναι η λύση. Πάντα ή σχεδόν πάντα στις εκλογές ψηφίζουμε συγκριτικά. Ας το κάνουμε αυτό και σήμερα.