ΑΠΟΨΕΙΣ

Είμαι σίγουρος πως ο αναγνώστης έχει κουραστεί από τις αναλύσεις των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών και από την ερμηνεία των «ηχηρών μηνυμάτων». Νομίζω πως έχουν ειπωθεί τα πάντα για τα κέρδη και τις απώλειες των κομμάτων, μεγάλων και μικρών. Όπως επίσης για τα αποτελέσματα στη Μακεδονία υπάρχουν σαφέστατες αιτίες, που μόνον ένας τυφλός δεν τις βλέπει. Το ερώτημα είναι τι γίνεται από εδώ και μπρος. Αυτό που αφορά τους πολίτες είτε ψήφισαν είτε απείχαν είναι πώς θα γίνει πιο εύκολη και καλύτερη η ζωή τους. Και προφανώς τέτοιες απαντήσεις δε δίνουν οι ευρωεκλογές, όμως μπορούν να πιέσουν τις κυβερνήσεις να αλλάξουν οπτική για κάποια βασικά προβλήματα.

Δε με ενδιαφέρει πώς θα χαρακτηρίσουμε τα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά των παραδοσιακών κεντροδεξιών κομμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είτε τα πούμε ακροδεξιά, είτε αντισυστημικά, είτε συντηρητικά, είτε λαϊκιστικά, εκείνο που μετρά είναι ότι αύξησαν σημαντικά τις δυνάμεις τους. Γιατί; Διότι τα συστημικά κόμματα δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών, με πρώτη και καλύτερη την ακρίβεια που δεν είναι ένα ελληνικό φαινόμενο. Πείστηκαν οι πολίτες ότι τα συντηρητικά-αντισυστημικά κόμματα θα τα πάνε καλύτερα; Δε γνωρίζω αν πείστηκαν γι’ αυτό ή αν η προτίμηση προς αυτά τα κόμματα ήταν ψήφος διαμαρτυρίας.

Πάντως στην Ελλάδα, με την επόμενη εκλογική αναμέτρηση να βρίσκεται στο μακρινό 2027, η κυβέρνηση έχει πεδίο δόξης λαμπρό για να ξεδιπλώσει το πρόγραμμά της. Να υπενθυμίσω για πολλοστή φορά πως η προηγούμενη τετραετία είχε σημαδευτεί από έκτακτα και ακραία γεγονότα τα οποία τελικά λειτούργησαν συσπειρωτικά για την κυβέρνηση. Τώρα θα πρέπει να διαχειριστεί την τρέχουσα καθημερινότητα με τα προβλήματά της, άλλα μικρά και άλλα μεγάλα, που φθείρουν και απαιτούν συνεχείς παρεμβάσεις. Και από εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Η καθημερινότητα σχεδόν πάντα τιμωρεί, όταν δεν επικαλύπτεται από άλλα σημαντικότερα γεγονότα. Όταν δηλαδή θέτει την εκάστοτε κυβέρνηση ενώπιος ενωπίω με τις ανάγκες των κυρ-Παντελήδων που είναι και απαιτητικοί -και καλά κάνουν- και θυμώνουν κι εύκολα και εξίσου εύκολα τιμωρούν. Μην τους πατήσεις τον κάλο!

Η κυβέρνηση μετά τη δοκιμασία των ευρωεκλογών θα πρέπει να ανασυνταχθεί. Θα μπορέσει; Γιατί όπως λένε, όλοι κάποια στιγμή πέφτουν, λίγοι όμως σηκώνονται. Ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις. Βέβαια, ό,τι έγινε στο παρελθόν δεν προδικάζει πως θα συμβεί και στο μέλλον. Το 28,3% δεν ήταν μικρό πλήγμα -ήταν η πρώτη και μοναδική ήττα του πρωθυπουργού- απλώς η ένταση του πλήγματος ήταν περιορισμένη διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ κινήθηκαν κάτω από τους στόχους τους. Και ως γνωστόν η ισοπαλία βολεύει αυτόν που προηγείται.

Αν το πολιτικό τοπίο θα αναδιαμορφωθεί μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, αυτό είναι βέβαιο. Το ερώτημα είναι με τι ταχύτητα θα συμβεί αυτό, αν οι αναταράξεις θα είναι «τοπικού» χαρακτήρα, δηλαδή αν θα αφορούν μόνον την Κεντροαριστερά ή αν θα υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα καλύψουν όλο το πολιτικό φάσμα. Πάντως, ό,τι και να γίνει στο προσεχές διάστημα, το 2027 πέφτει πολύ μακριά. Εκτός εάν…