ΑΠΟΨΕΙΣ

Όποιος κυκλοφόρησε το Σάββατο, ημέρα παράδοσης του Μετρό της Θεσσαλονίκης θα συμφωνήσει μαζί μου. Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος και μαζί με τους συρμούς του Μετρό κυκλοφορούσε στην ατμόσφαιρα, μετά από πολλά χρόνια, μία αισιοδοξία και μία χαρά. Το είπε καλύτερα, εάν δεν κάνω λάθος, ο Νίκος Ταχιάος, ότι δεν μας έκαναν χάρη, μας το χρωστούσαν.

Είχα όντως πολλά χρόνια να δω τους Θεσσαλονικείς τόσο περήφανους. Το ανέκδοτο της πόλης, το ασχημόπαπό της, η τρύπα της, η πληγή της, μεταμορφώθηκε σε κύκνο.

Τι κι αν λένε οι επικριτές ό,τι μπορούν, για να το μειώσουν. Ότι κόστισε πολύ. Ότι είναι μικρό. Ότι δεν είναι ωραίο. Ότι δεν ήταν απαραίτητο. Ότι δεν έγιναν οι επεκτάσεις. Ότι κοροϊδεύουν τους πολίτες. Ότι το εισιτήριο είναι φτηνό. Ότι κόλλησαν οι κυλιόμενες. Ότι θα βανδαλιστεί. Ότι δεν πρέπει να χαίρεται κανείς.

Ο κόσμος δεν ακούει. Όπως δεν ακούει τα ψέματα της ωραιοποίησης, έτσι δεν ακούει και τα ψέματα της λάσπης. Έχουμε Μετρό και είναι και φανταστικό.

Η γιορτή ξεκίνησε την Παρασκευή με τα εγκαίνια του σταθμού της Βενιζέλου. Το έγκλημα έγινε θαύμα. Το έλεγαν, αλλά ούτε εγώ δεν το πίστευα. Την Πέμπτη έκανα μαζί με τους συναδέλφους της ΕΡΤ3 ρεπεράζ στον σταθμό για τις ανάγκες της ζωντανής κάλυψης και δεν πίστευα στα μάτια μου. Η συμβολή των οδών Βενιζέλου και Εγνατία, ο Decumanus Maximus και ο Cardo αναβίωσε μαγικά. Ο σταθμός κόσμημα μάς δείχνει ότι ο προσανατολισμός της πόλης ήταν τελικά προς τη θάλασσα και ότι ο Κάσσανδρος, όταν έφτιαξε μία πόλη για τη Θεσσαλονίκη, θα ήταν περήφανος. Οι αρχαιολόγοι που ήταν εκεί μαζί μου το ίδιο βράδυ δεν έκρυβαν την περηφάνια τους. Και η Λίνα Μενδώνη το χαμόγελο της. Και η Θεσσαλονίκη, χτισμένη πάνω στις μνήμες της, έφτιαχνε άλλη μία μνήμη ιστορίας.

Το Σάββατο δεν θα μείνω στις ομιλίες και στην τελετή. Θα κρατήσω τα χαμόγελα του κόσμου, των πρώτων επιβατών που μπήκαν μέσα στα τρένα, που αγόρασαν metrocookies, που πήραν τα παιδιά και τους γονείς τους και τους φίλους τους και διέσχισαν την ιστορία της πόλης μέσα σε 17 λεπτά. Τα υπόλοιπα θα τα κρίνει όχι η ιστορία αλλά όλοι εμείς, που ζούμε και κυκλοφορούμε στην πόλη. Ναι, τα αυτοκίνητα που διέρχονται από το κέντρο θα μειωθούν, όπως θα μειωθεί και η ατμοσφαιρική ρύπανση. Ναι, θα φτάνουμε γρηγορότερα στον προορισμό μας ακόμα και εάν θα πρέπει να περπατήσουμε λίγο για τον σταθμό που μας ενδιαφέρει. Ναι, θα αδειάσουν θέσεις στάθμευσης στο κέντρο, επειδή δεν θα ερχόμαστε με το αυτοκίνητό μας.

Το Σάββατο γράφτηκε ιστορία για την πόλη. Επιτέλους θετική.