ΑΠΟΨΕΙΣ

Υποπτευόμουν -για να μην πω ήξερα πολύ καλά- τι θα συνέβαινε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα Τέμπη και γι’ αυτό το ενδιαφέρον μου ήταν περιορισμένο. Ίσα-ίσα από επαγγελματική υποχρέωση, έριχνα μια ματιά καθημερινά στα σχετικά ενημερωτικά δελτία. Ήμουν βέβαιος πως θα βλέπαμε μια από τα ίδια. Ό,τι ακριβώς είδαμε σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις, που η βουλή ανέλαβε εν είδει εισαγγελέα, να εξετάσει ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες μελών της -υπουργών ή μη- για οποιοδήποτε σημαντικό θέμα, που είτε είχε οσμή σκανδάλου, είτε είχε θλιβερές επιπτώσεις σε ανθρώπινες ζωές.

Ουδείς από τους ψυλλιασμένους -στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ αναφέρομαι- ευελπιστούσε πως αυτήν την φορά τα πράγματα θα εξελίσσονταν διαφορετικά, καίτοι διατυπώνονταν αρμοδίως και με στόμφο ότι η αλήθεια θα λάμψει και οι ευθύνες θα αποδοθούν αυστηρά αλλά δίκαια.

Προσωπικά, τρία πράγματα που δεν ήθελα να δω και να ακούσω και που δυστυχώς τα είδα και τα άκουσα και τα τρία:

• Πρώτον, το ότι οι ευθύνες είναι διαχρονικές Φταίνε οι προηγούμενοι, οι προ προηγούμενοι, οι προ προ προηγούμενοι. Όλοι και όλα. Άρα ουδείς συγκεκριμένα, ονοματισμένα και με πλήρη περιγραφή. Είναι η γνωστή συνταγή της διάχυσης των ευθυνών παντού και αορίστως, ώστε να αθωωθούν οι πάντες είτε δια του συμψηφισμού ( με τους προηγούμενους), είτε δια της θολούρας και της αμφιβολίας.
• Δεύτερον, ότι δημοκρατία σημαίνει πλειοψηφία και άρα η εξεταστική επιτροπή μπορεί -και πρέπει- να αποφασίζει όχι σύμφωνα με το αδιαμφισβήτητο αποδεικτικό υλικό, αλλά με βάση την πλειοψηφία τη. Έτσι, κάθε κόμμα θα καταθέσει το δικό του πόρισμα και αυτό που θα καταθέσει το κυβερνόν κόμμα θα είναι εκείνο που θα εμφανιστεί ως η απόφαση της επιτροπής.
• Τρίτον, ότι το θέμα των πολιτικών ευθυνών όπως και εκείνο των ποινικών ευθυνών των πολιτικών προσώπων, το έλυσε ο… υπέρτατος δικαστής, ο ελληνικός λαός με την ψήφο του. Το 41% δίνει την δυνατότητα για πλήρη απαλλαγή κάθε ευθύνης από κυβερνητικά στελέχη, ενώ οι 25.000 σταυροί του Κώστα Καραμανλή στις Σέρρες, αποτελούν την τελεσίδικη ετυμηγορία, που σηματοδοτούν την αμετάκλητη απαλλαγή του από ποινικές ευθύνες.

Την ώρα που έγραφα αυτές τις σειρές, ούτε τα πορίσματα των εκπροσώπων των κομμάτων της αντιπολίτευσης στην εξεταστική επιτροπή, ούτε αυτό εκείνων της κυβερνητικής πλειοψηφίας είχαν γίνει γνωστά. Ωστόσο θεωρείται βέβαιο ότι τα πορίσματα των βουλευτών της αντιπολίτευσης θα αποδίδουν συγκεκριμένες ευθύνες σε κυβερνητικούς παράγοντες (προεξέχοντος του τότε υπουργού Μεταφορών Κωσταντίνου Καραμανλή), ενώ αυτό των γαλάζιων βουλευτών, θα διαχέουν τις ευθύνες διαχρονικά και αφηρημένα, απαλλάσσοντάς τον.

Με αυτά και με εκείνα όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση θα επιβάλει την γραμμή της που εξαρχής ήτανε ξεκάθαρη και έχει διατυπωθεί αφενός από τον Μάκη Βορίδη στη Βουλή που φρόντισε να προαναγγείλει την αθώωση όλων των πολιτικών εμπλεκόμενων και αφετέρου από τον Άδωνι Γεωργιάδη που ήτανε απολύτως σαφής με το περίφημο… πάμε παρακάτω, ο λαός έχει άλλα προβλήματα και ποιος ασχολείται τώρα με τα Τέμπη.

Ως συμπλήρωμα αυτών, ήταν και η αναφορά του πρώην υπουργού μεταφορών Κ. Καραμανλή ότι οι άνθρωποι που πονούν πρέπει να το κάνουνε βουβά και πως και να υπήρχανε τα συστήματα ασφαλείας κι αυτά άνθρωποι τα χειρίζονται και έτσι πάλι θα υπήρχε η περίπτωση ένας άνθρωπος να κάνει λάθος και να συμβεί το δυστύχημα.

Αν τα πράγματα έτσι εξελιχθούν, θα απογοητευτούν όσοι πίστευαν πως τα πράγματα άλλαξαν στην χώρα μας και έλπιζαν ότι η εξεταστική επιτροπή της Βουλής θα φώτιζε τα πράγματα και θα κατέληγε σε ένα πόρισμα που θα περιέγραφε λάθη, παραλείψεις και συγκεκριμένες ευθύνες.

Σε αντιδιαστολή, θα επιβεβαιωθούν όσοι διατύπωναν την βεβαιότητα πως το θα κυριαρχήσουν για μια ακόμη φορά τα ένστικτα αυτοπροστασίας του πολιτικού συστήματος, το οποίο πάντα απαλλάσσει τους δικούς του και φορτώνει τις όποιες ευθύνες για λάθη και παραλήψεις – όσο ολέθριες κι εγκληματικές κι αν είναι αυτές- σε κάποιον υπάλληλο, στην θεά τύχη, στην κακιά ώρα…

Προσωπικά δεν περίμενα παρά και σε αυτήν την περίπτωση να ακολουθηθεί η πεπατημένη. Τα βήματα αξιοπιστίας και αδέσμευτης θεσμικής λειτουργίας που έχει κάνει το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, θεωρώ ότι είναι δειλά και σημειωτόν, για να μην μιλήσω και για οπισθοδρόμηση. Γι αυτόν άλλωστε το λόγο και οι εργασίες της επιτροπής δεν συγκέντρωσαν μεγάλη προσοχή. Παρόλα αυτά, θα απογοητευτώ πολύ αν διαπιστώσω διαβάζοντας τα πορίσματα πως ουδέν νεότερο στοιχείο αποκαλύφτηκε από την δουλειά της εξεταστικής επιτροπής, πέραν των όσων είχαν βγει στο φως τις πρώτες πέντε μέρες που οι δημοσιογράφοι έκαναν τη δουλειά τους κάνοντας παραγωγικό ρεπορτάζ στα συντρίμμια των τρένων έστω και παρά το άρον άρον θάψιμο του πεδίου από τις μπετονιέρες της περιφέρειας Θεσσαλίας.

Αν έτσι κυλήσουν τα πράγματα, αυτά που θ α μείνουν από την επιτροπή της βουλής, θα είναι η συγκλονιστική κατάθεση της τραγικής μάνας Μαρίας Καρυστιανού (μητέρας μιας 20χρονης κόρης που έχασε τη ζωή της στα Τέμπη και προέδρου της οργάνωσης «Τέμπη 2023»), η επίκληση του δικαιώματος της σιωπής από τον τότε περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό και η αιφνιδιαστική απόφαση της πλειοψηφίας να μην κλητεύσουν τους μάρτυρες που ζητούσε η αντιπολίτευση, ανακοινώνοντας πως ολοκληρώθηκαν οι εργασίες…

Μετά από μία τέτοια εξέλιξη, οι ελπίδες για διαλεύκανση της υπόθεσης και απόδοση δικαιοσύνης, εναποτίθενται στην δικαιοσύνη. Ελπίζω αυτή να κάνει ό, τι χρειάζεται και να θέσει τα δάχτυλα επί των τύπων των ήλων, αποδίδοντας τις ευθύνες όπου ανήκουν και στο βαθμό που ανήκουν. Όχι αναζητώντας εξιλαστήρια θύματα για να καλύψουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα της παραμένουσας σε αναστάτωση κοινής γνώμης, αλλά απονέμοντάς πραγματική δικαιοσύνη. Μόνο έτσι θα πάρουν κάποια δικαίωση, την μεγαλύτερη που μπορούν μετά από το υπέρτατο κακό που τους βρήκε οι οικογένειες των θυμάτων, μόνο έτσι θα ησυχάσουν οι αδικοχαμένες ψυχές, μόνο έτσι η ελληνική Δημοκρατία θα κάνει ένα βήμα βελτίωσης.

Παιδιά μεγαλώνουμε και νιώθω πως χάριν αυτών, όλοι μας θέλουμε το αύριο να 'ναι έστω λίγο καλύτερο από το σήμερα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25.02.2024