ΑΠΟΨΕΙΣ

Παλιότερα πίστευα ότι έτσι είμαστε δομημένοι όλοι οι άνθρωποι. Να ψάχνουμε ευκαιρία να χωριστούμε στα δύο και να ανταγωνιζόμαστε για την επικράτηση. Θεωρούσα δηλαδή ότι η εξέλιξη των κοινωνιών προϋποθέτει σκηνικά σύγκρουσης κι οξείες αντιπαραθέσεις.

Πλέον με την εμπειρία τόσων δεκαετιών στα κοινά, διαπίστωσα ότι ο διχασμός δεν είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό αλλά είναι ιδιαίτερο γνώρισμα του λαού μας. Ότι μέσα από μια μακρά ιστορία κάθετων διαχωρισμών κι εμφυλίων διενέξεων, ο διχασμός έγινε δομικό στοιχείο της νοοτροπίας του Νεοέλληνα.

Δεν περνάει βδομάδα που να μην αρπαζόμαστε από ένα θέμα της επικαιρότητας, για να χωριστούμε στα δύο και να φαγωθούμε.

Δεν μιλάμε δηλαδή για διαφωνία ή διαφορετική άποψη στο πλαίσιο ενός εποικοδομητικού διαλόγου, αλλά για μία κλασικά μανιχαϊστική αντιπαράθεση ανάμεσα στο καλό και το κακό, το φως και το σκοτάδι, το μηδέν και το άπειρο.

Με κυρίευσε η θλίψη παρακολουθώντας τον τελευταίο διχασμό με αφορμή τα δεκαπεντάχρονα και τις καταλήψεις των σχολείων. Αντί να τραβήξουμε τα αυτιά των πιτσιρικάδων που… παίζουν κατάληψη και πετροπόλεμο, εμείς αρχίσαμε να μιλάμε για τις καλές και τις κακές καταλήψεις.

Τις κακές που είναι αυτές που γίνονται για το μακεδονικό και τις καλές που έχουν ως αίτημα τα νέα κτίρια και τις τρίγωνες τυρόπιτες. Ή ακριβώς το αντίθετο.

Κι αντί εμείς οι μεγαλύτεροι να πούμε ομόθυμα στα παιδιά μας πως μπορούν να κινητοποιούνται για ό τι τους ευαισθητοποιεί, αλλά με ΑΝΟΙΧΤΑ τα σχολεία τους και προσέχοντας να μην παρασύρονται από πρόσωπα, κόμματα και φορείς, υπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα, εμείς το χαβά μας.

Μέσα σε ένα τόσο διχαστικό κλίμα και κουβαλώντας τη νοοτροπία της φυλής μας, κάποια από τα παιδιά μετατράπηκαν σε έρμαιο της Χρυσής Αυγής, ανεβάζοντας πανό με το απαράδεκτο σύνθημα: «Η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία».

Το ατόπημα επιχείρησε να αξιοποιήσει το Μαξίμου, κατηγορώντας τη… ΝΔ ως υπεύθυνη του συνθήματος και προσπαθώντας να της φορτώσει τις καταλήψεις για το «μακεδονικό».

Η καθαρή δήλωση της ΝΔ όπως και του ΚΙΝΑΛ πως είναι κατηγορηματικά αντίθετα με τις καταλήψεις, έβαλε τέλος στο γαϊτανάκι του νέου διχασμού, που πήγε να ξεκινήσει.

Αυτό που απέμεινε ήταν το αντικοινοβουλευτικό πανό -ευτυχώς ελάχιστων καταλήψεων- που ήταν η άλλη όψη του παλιότερου των… αντιμνημονιακών μαθητών, που τότε εκθειάζονταν από τον ΣΥΡΙΖΑ: «Η χούντα δεν τελείωσε το ’73»… 

Τότε όμως ήταν καλές οι καταλήψεις!

- Κάτι από τα παλιά μάς θύμισε πρόσφατα από τη Θεσσαλονίκη ο Βασίλης Καπερνάρος. Νιώσαμε ένα άρωμα από «γερμανοτσολιάδες» του 2011, από «προδότες» του 2012, από «κατακτητές» του 2013, από «μερκελιστές» του 2014. Γυρίσαμε πίσω στο χρόνο, γίναμε ξανά αγανακτισμένοι, πάμε για νέα αντίσταση, πάμε όλοι μαζί ένα «this is a coup»!

- Ο λόγος αυτής της ξαφνικής μνείας στο πρόσωπο του γνωστού ποινικολόγου, πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ, ιδρυτή του κόμματος ΡΙΖΕΣ και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της πολιτικής κίνησης ΠΑΤΡΙΕΣ, ήταν η κίνησή του να τα βάλει «με τους Γερμανούς». Όχι με όποιους κι όποιους. Με μια «αλλοδαπή γερμανική εταιρεία μονοπωλιακού χαρακτήρα, η οποία χρησιμοποιεί εξευτελιστικές μεθόδους διεκπεραίωσης της διαδικασίας, γιατί έτσι κρίνει η ίδια ανελέγκτως», όπως είπε ο ίδιος ο κ. Καπερνάρος, εννοώντας τη Fraport.

- Το περιστατικό που συνέβη στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης προ ολίγων ημερών ήταν άκρως διασκεδαστικό.

- Στον έλεγχο του αεροδρομίου «Μακεδονία», ζητήθηκε από τον Καπερνάρο να βγάλει τα παπούτσια του, για να ελεγχθούν οι σόλες. Ο διαπρεπής ποινικολόγος δεν το ανέχτηκε. Ζήτησε να φέρουν αμέσως ένα μηχάνημα που κάνει απεικόνιση πέλματος, λέει, και το έχει στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Αλλά η γερμανική (μην ξεχνιόμαστε…) Fraport δεν το έχει, οπότε ο κ. Καπερνάρος εξερράγη. Κι αν θέλετε να ξέρετε, δεν εξερράγη για τον εαυτό του, αλλά και για λογαριασμό άλλων επιβατών!

- «Ο κόσμος αναγκαζόταν να βγάλει τα παπούτσια του και να πατάει με τις κάλτσες του ή με γυμνά πόδια στο πάτωμα, όπως δυο κυρίες, και στη συνέχεια να τους φέρνουν τα παπούτσια για να τα φορέσουν. Από τον έλεγχο παπουτσιών αυτών των προσωρινώς ξυπόλητων επιβατών δεν προέκυψε δε κάτι μεμπτό», είπε ο καλός ποινικολόγος, σε έξαλλη κατάσταση.

- Μήνυσε, δε, τον υπάλληλο της Fraport, ο οποίος του είπε ότι είναι υποχρεωτικό να ελεγχθεί, για «προσβολή της προσωπικότητας». Σύμφωνα με πληροφορίες, δέχτηκε όμως κι ο ίδιος μήνυση από στελέχη της Fraport, με αποτέλεσμα να συλληφθεί. Μέχρι να τελειώσουν οι διαδικασίες και να αφεθεί ελεύθερος, είχαν φύγει οι πτήσεις για την Αθήνα. Άσε δε που δεν μπορούσε να ρισκάρει να ξαναπεράσει από το μηχάνημα και να του ξαναζητούν να βγάλει τα παπούτσια του. Οπότε, επέστρεψε στην Αθήνα με το τρένο.

- «Είμαι δικηγόρος και πρώην βουλευτής», έλεγε στους υπαλλήλους του αεροδρομίου, απαιτώντας να δεχτούν το λόγο του ότι οι σόλες των παπουτσιών του δεν είναι ύποπτες. Μάλιστα, επειδή εκείνοι («οι Γερμανοί») δεν τον δέχτηκαν, το θεώρησε διπλή προσβολή της προσωπικότητάς του.

- Να ’ναι καλά ο καλός ποινικολόγος! Η vintage συμπεριφορά του μας έκανε να θυμηθούμε τα παλιά, τον αγώνα ενάντια στους Γερμανούς, τους προδότες, τις κρεμάλες, τους αγανακτισμένους. Τώρα που όλοι γίνανε μερκελικότεροι της Μέρκελ και σοϊμπλεότεροι του Σόιμπλε, ο κ. Καπερνάρος έμεινε να φυλά Θερμοπύλες.

- Βρε, μπας κι απλώς φορούσε τρύπιες κάλτσες;

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 2 Δεκεμβρίου 2018