ΑΠΟΨΕΙΣ

Το άρθρο μου στην τελευταία σελίδα του προηγούμενου φύλλου της ΜτΚ, είχε τίτλο: «την πατήσαμε με τον κορονοϊό, πατριώτες». Σε αυτό εξέφραζα την άποψη -όχι με βάση κάποιες «μυστικές πληροφορίες» αλλά την αίσθησή μου παρατηρώντας το πώς κινούνται οι άνθρωποι και διαμορφώνονται οι καταστάσεις γύρω μου, ότι χάσαμε τον έλεγχο του ιού.

Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκα. Σε δραματικό μάλιστα βαθμό.

Ο κορονοϊός, κυκλοφορεί πλέον στην κοινότητα και μεταφέρεται από ασυμπτωματικούς ασθενείς εν αγνοία τους αυξάνοντας τον κύκλο των προσβεβλημένων, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον νέοι άνθρωποι.

Προς το παρόν, ο αριθμός των νοσούντων είναι μικρός και οι επιπτώσεις σε αυτούς δεν είναι τραγικές. Αυτό οφείλεται αφενός στο γεγονός ότι οι λεγόμενες ευπαθείς ομάδες νιώθουμε τον κίνδυνο και φυλαγόμαστε, αφετέρου στην εμπειρία που αποκόμισε το υγειονομικό προσωπικό και τον καλύτερο εξοπλισμό του. Οι νέοι, ή εν πάση περιπτώσει οι νεότεροι που πλέον προσβάλλονται από τον κορονοϊό, δεν έχουν τα ποσοστά θνητότητας που είχαν παρατηρηθεί στο πρώτο κύμα της πανδημίας την άνοιξη όταν ο ιός «τσάκιζε» μεγαλύτερες ηλικίες και ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα.

Αυτό όμως δεν είναι καθησυχαστικό. Κάθε άλλο μάλιστα. Οι… ατρόμητοι -για να μην πω ανεύθυνοι νεαροί- που θεωρούν ότι δεν μπορούν ούτε τα πάρτι τους να περιορίσουν χάριν των γονιών και των παππούδων τους που έτσι και προσβληθούν παίζουν την ζωή τους κορώνα – γράμματα, έχουν συνδράμει με την στάση τους στην μεγάλη διασπορά του ιού.

Το μπαλόνι φούσκωσε και κάποια στιγμή θα σπάσει. Όλα δείχνουν ότι μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο, οι εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα, θα είναι τραγικές. Ο αριθμός των νοσούντων θα αυξηθεί και θα υπάρχει απόλυτη αδυναμία να αποκαλυφθεί η πορεία του ιού και μέσω της ιχνηλάτησης των επαφών του ασθενούς να περιοριστεί η περαιτέρω διασπορά. Νομοτελειακά, κάποιο ποσοστό των νέων που κουβαλούν τον ιό θα αρρωστήσουν σοβαρά (ακόμη κι αν αποφύγουν τα χειρότερα, ουδείς γνωρίζει τι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την υγεία τους θα αφήσει πίσω τους), ενώ κάποιοι -οι πλέον άτυχοι από τις αποκαλούμενες «ευπαθείς ομάδες»- θα πληρώσουμε το μάρμαρο ως…παράπλευρη απώλεια της αφέλειας, της αδιαφορίας και -δυστυχώς- της ανοησίας ορισμένων που πιστεύουν και διακινούν θεωρίες συνομωσίας.

Βοήθειά μας!!!

**********************************************************************************************************

*Δεν ήταν στις προθέσεις μου να επιχειρήσω να ερμηνεύσω το γιατί και το δια ταύτα των επιλογών του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη αναφορικά με τον πρόσφατο μίνι ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, αλλά διαβάζοντας πολλά και διάφορα, μπαίνω στον πειρασμό να διατυπώσω ευθέως την δική μου αξιολογική κρίση. Όχι από κάποια κουτσομπολίστικη διάθεση, ούτε ως επίδειξη ευθυκρισίας. Ούτε φυσικά, ως απόδειξη δήθεν πρόσβασης σε όσα συμβαίνουν πίσω από τα πέπλα μυστικότητας που ορθώς προστατεύουν τα κέντρα λήψης αποφάσεων από περίεργα και αδιάκριτα βλέμματα.

Αλλά από την βεβαιότητα πως η ερμηνεία του γιατί, αποτελεί το έγκυρο μήνυμα -τον ασφαλή προάγγελο- αυτού που θα ακολουθήσει, πράγμα που πρόκειται να επηρεάσει το αύριο της κοινωνίας και της ζωής εκάστου σε αυτήν. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

* Το βασικό μήνυμα είναι ότι οι αλλαγές αποτελούν την εδραίωση της πεποίθησης ότι ο πρωθυπουργός είναι ο απόλυτος κυρίαρχος και δεν μοιράζεται την εξουσία του με το κόμμα, με τους βαρόνους, με κέντρα επιρροής. Ούτε πιο δεξιά, ούτε πιο νεοδημοκρατικά , ούτε πιο κεντροαριστερά. Μόνον περισσότερο… Μητσοτακικά.

Όσοι περίμεναν άνοιγμα στην κεντροαριστερά (Μανιάτης, Φλωρίδης κλπ), ή χάρες στις δεξαμενές των Σαμαρικών ή των Καραμανλικών, έμειναν με την όρεξη.

Τοποθετώντας τους Σκυλακάκη και Παπαθανάση σε θέσεις αναπληρωτών υπουργών -και όχι υφυπουργών- ουσιαστικά αποδυναμώνει τους υπουργούς Σταϊκούρα και Γεωργιάδη από τους οποίους αφαιρεί τις σημαντικές αρμοδιότητες τις οποίες και αναθέτει στους αναπληρωτές τους. Το γεγονός ότι αμφότεροι οι αναπληρωτές είναι της απολύτου εμπιστοσύνης του και ότι αναλαμβάνουν την διαχείριση των 70 δισ. του ταμείου ανάκαμψης, φανερώνει την επιλογή του να ελέγξει ασφυκτικά και προσωπικά την διοχέτευση των πόρων.

Επίσης, δείγμα αποδυνάμωσης του Κωστή Χατζηδάκη είναι η ανάθεση του χαρτοφυλακίου του περιβάλλοντος στον Νίκο Ταγαρά, μολονότι ο υπουργός εμφανίστηκε να δηλώνει ανακουφισμένος για τον περιορισμό του στους τομείς που και μέχρι τώρα μονοπωλούσαν το προσωπικό του ενδιαφέρον και όπου επικεντρώνονταν οι παρεμβάσεις του.

*Διατηρώντας στις θέσεις του τους ήδη φθαρμένους Βρούτση (ιστορία των βάουτσερ), Θεοχάρη (πήγαινε- έλα και τελικά αποτυχία στον τουρισμό) και Αυγενάκη (μπάχαλο στα αθλητικά) κάνει κάποιες χάρες στον Σαμαρά (της επιρροής του είναι ο πρώτος) και στο ισχυρό εφοπλιστικοεκδοτικό συγκρότημα που φλεγόταν για την παραμονή του τρίτου, ενώ του δεύτερου την θέση ουδείς σοβαρός την ήθελε δεδομένων των συνθηκών στον τουρισμό μεσούσης της περιόδου. 

Ο Θεοχάρης παρέμεινε, αλλά απέκτησε πλέον μια γ.γ. προερχόμενη από τον πυρήνα του πρωθυπουργικού γραφείου για να τον... επιτηρεί.

Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι ο Βρούτσης είναι πολλαπλά αποψιλωμένος, αφού εκτός από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ που κατευθύνονται στο δίδυμο Σκυλακάκη- Παπαθανάση, χάνει και την αποκλειστική δικαιοδοσία επί της κοινωνικής ασφάλισης, όπου αποκτά καθ’ ύλην αρμόδιο υφυπουργό, τον αρεστό στους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες (επιχειρηματίες και τράπεζες) Τσακλόγλου (γνωστό από την συμμετοχή του στην ομάδα στελεχών που αναδείχτηκαν επί πρωθυπουργίας Σημίτη).

* Τέλος, η σπουδή όλου του επικοινωνιακού μηχανισμού της κυβέρνησης να διαμορφώσει το κλίμα ότι ο ανασχηματισμός δεν ήταν ανασχηματισμός -έστω μίνι- αλλά διορθωτικές κινήσεις, φανερώνει την επιλογή του πρωθυπουργού να περάσει διπλό μήνυμα: Πρώτον, ότι όσοι παρέμειναν στις θέσεις τους να μην εφησυχάσουν. Δεν κρίθηκαν ως επιτυχόντες, αλλά τα χαρτοφυλάκια τους δεν βρέθηκαν στις προτεραιότητες του αυτήν την ώρα. Δεύτερον, ότι κάποια στιγμή θα γίνει ανασχηματισμός (όλοι στην τσίτα λοιπόν).

* Τώρα το τι σημαίνει ότι το γαλάζιο πολιτικό προσωπικό της Θεσσαλονίκης, παρέμεινε για άλλη μια φορά σε ρόλο… θεατή, δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο. Καθένας παίρνει στην ζωή, ό,τι του αξίζει…

Ας συνεχίσουν τις μακρές διακοπές τους...

* Αυτή η επιμονή των ιερωμένων της εκκλησίας της Ελλάδος να μην φορούν μάσκα επιδεικτικά -ακόμη και κατά την ορκωμοσία υπουργών σε ζωντανή μετάδοση από την τηλεόραση- είναι πολλαπλά καταδικαστέα:

Πρώτα απ’ όλα, αποτελεί ένα κακό παράδειγμα προς τους πολίτες (όχι μόνον το χριστεπώνυμο πλήθος, αλλά το σύνολο του πληθυσμού).

Δεύτερο, θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία, καθώς χωρίς μέτρα προστασίας, εύκολα μπορεί ένας ιερέας να κολλήσει και ευκολότερα να μεταδώσει τον ιό.

Τρίτο, περνά το μήνυμα ότι γράφουν στα παλαιά τους υποδήματα την απόφαση της πολιτείας να επιβάλει την χρήση μάσκας σε όλους τους κλειστούς χώρους. Γιατί μπορεί οι ίδιοι να εξαιρέθηκαν με το πρόσφατο ΦΕΚ από την υποχρέωση να φορούν μάσκα κατά την τέλεση των καθηκόντων τους, όμως στην προκειμένη περίπτωση δε βρίσκονταν σε κάποιον ναό, αλλά στον... ναό της Δημοκρατίας. Και ασχέτως των τυπικών η όλη εικόνα εκτυλίχτηκε μπροστά στις κάμερες και παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού. (Το γεγονός ότι οι μασκοφορεμένοι κ. Σακελλαροπούλου και κ. Μητσοτάκης, παρέμειναν δίπλα τους και φωτογραφήθηκαν μαζί τους, μεγεθύνει το ατόπημα και τους αρνητικούς του συμβολισμούς).

Το κυριότερο- και κατά την γνώμη μου πιο βλαπτικό- ότι ταυτίζει τους ανθρώπους της εκκλησίας μας, με το κοινωνικό ρεύμα των «ψεκασμένων» και των «συνωμοσιολόγων».

Δυστυχώς αυτό, δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Και δυστυχέστερα, ούτε για τελευταία, καθώς η ανοχή της πολιτικής ηγεσίας, θα τροφοδοτήσει την αλαζονεία και την αίσθηση του «κάνω ό,τι θέλω» που επιδεικνύουν πολλοί ιερείς. Κρίμα.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 09.08.2020.