ΑΠΟΨΕΙΣ

Για να πω την αλήθεια, έχω μεγάλη αγωνία για το τι θα μας φέρει η φετινή «επιχείρηση ΔΕΘ» του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, που ξεκινά αυτήν την βδομάδα και θα ολοκληρωθεί στα μέσα του Σεπτεμβρίου.

Πάντα έχει ενδιαφέρον η επίσκεψη του εκάστοτε πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη με την ευκαιρία των εγκαινίων της ΔΕΘ, καθώς τότε είναι που ανακοινώνονται οι βασικοί άξονες της οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα.

Ταυτόχρονα, για εμάς τους Μακεδόνες υπάρχει και ένα πρόσθετο ερέθισμα, αφού έχει γίνει έθιμο, παράλληλα με την εξαγγελία της οικονομικής πολιτικής, ο πρωθυπουργός να μας κάνει και κάποιο… δώρο. Καμιά νέα υπόσχεση για τοπικό έργο υποδομής ή αναπτυξιακό, μία εξαγγελία αναφορικά με κάποιο αίτημα των φορέων της περιοχής και ούτω καθεξής.

Μέσα σε ένα τέτοιας σπουδαιότητας πλέγμα παροχών και ανακοινώσεων, υποβαθμίζεται αν και δεν θα έπρεπε, η συζήτηση αναφορικά με τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε. Το τι είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση και τι έγινε τελικά, τόσο στο γενικό σκέλος της οικονομικής πολιτικής, όσο και κυρίως -για εμάς τους βορειοελλαδίτες- στο κομμάτι των τοπικών υποθέσεων. Είναι τέτοια η αγωνία για το μέλλον, που περιμένουμε ως μάννα εξ ουρανού τις υποσχέσεις για το αύριο, αδιαφορώντας αφρόνως για το ποια ήταν εξέλιξη των περσινών δεσμεύσεων.

Τέλος πάντων. Φέτος, τα πράγματα ξεφεύγουν του συνηθισμένου, του «έτσι κι αλλιώς» σημαντικού. Δεν είναι μόνον το πρωτοφανές κύμα ακρίβειας που προοιωνίζεται να επιπέσει στα νοικοκυριά την νέα περίοδο, προεξάρχοντος της ενεργειακής κρίσης και της συνακόλουθης έκρηξης της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Ούτε είναι η έκρυθμη κατάσταση στην περιοχή μας εξαιτίας της έντασης της τουρκικής επιθετικότητας και οι ευρύτερες ανακατατάξεις στην νοτιοανατολική Μεσόγειο που ακολουθούν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Είναι όλα αυτά μαζί, συν το τεράστιας πολιτικής σημασίας θέμα που δημιουργήθηκε με την αποκάλυψη της υποκλοπής των τηλεφωνικών συνομιλιών του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ και το διαβόητο Predator.

Η κρίση που δημιουργήθηκε, δεν καταλάγιασε ούτε μετά τις άμεσες παραιτήσεις Δημητριάδη και Κοντολέοντος, ούτε με τις υποσχέσεις για εξέταση του τι συνέβη και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.

Παράλληλα, οι συντονισμένες προσπάθειες να πέσει το θέμα στα μαλακά, απέδωσαν σημαντικά (τα μεγάλα εγχώρια μέσα ενημέρωσης το υποβάθμισαν), αλλά δεν ευοδώθηκαν στην ολότητά τους. Η ζημιά στις σχέσεις της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τείνει να καταστεί ανεπανόρθωτη, ενώ το αγκάθι αναφορικά με την πολιτική ευθύνη της καραμπινάτης προσβολής των ατομικών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, παραμένει.

*Με αυτά ως δεδομένα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στο ποια θα είναι η αντίδραση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της δεδομένης απόφασής του να υπερβεί την κρίση, να ανακτήσει το τρωθέν κύρος της κυβέρνησής του και να πείσει την πλειοψηφία των πολιτών πως αποτελεί τη μόνη λύση για την αντιμετώπιση των δυσκολιών του σήμερα και των προκλήσεων του αύριο. Τι πρωτοβουλίες θα πάρει, τι ανακοινώσεις θα κάνει, ποιες πολιτικές θα υιοθετήσει με στόχο αφενός να ξεφύγει από την πίεση και αφετέρου να ισχυροποιήσει τη θέση του στην πολιτική σκακιέρα.

*Το δυσμενές πολιτικό κλίμα, επανάφερε μοιραία στο τραπέζι του πρωθυπουργού και των επιτελών του τα σενάρια για πρόωρες εκλογές και για ανασχηματισμό της κυβέρνησής, σενάρια που είχαν απορριφθεί το προηγούμενο διάστημα καθώς στη θέση τους είχαν υιοθετηθεί από την επιλογή για νέο αναπτυξιακό σχέδιο και ευρύ πλέγμα παροχών ως απάντηση στην ακρίβεια και την οικονομική δυσχέρεια των νοικοκυριών.

Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι κάποιοι του εισηγούνται αιφνιδιαστική προκήρυξη εκλογών με το σκεπτικό πως με τα μέχρι στιγμής δεδομένα μικρή ζημιά έκανε η αποκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών και πως ο χειμώνας θα είναι οικονομικά βαρύς. Έτσι υποστηρίζουν ότι η ΝΔ θα ωφεληθεί αν ανακοινώσει πρόθεση για παροχές σε όλα τα μέτωπα και υποστηρίξει ότι το τοξικό κλίμα που διαμορφώνει η αντιπολίτευση δεν της επιτρέπουν να τις υλοποιήσει βάζοντας την χώρα σε τροχιά ανάπτυξης μετά την λήξη της αυστηρής επιτήρησης από τους δανειστές.

*Κάποιοι άλλοι επιμένουν ότι οι εκλογές θα πρέπει να γίνουν τον ερχόμενο Μάιο, αλλά η κυβέρνηση οφείλει να διορθώσει την ρότα της πράγμα που θα πρέπει να σηματοδοτηθεί με αλλαγές προσώπων και πολιτικών σε όλα τα κρίσιμα υπουργεία. Ο ανασχηματισμός -τονίζουν- θα βοηθήσει στο να μετατοπιστεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από τις υποκλοπές στην πραγματική πολιτική, που αποτελεί κατά την γνώμη τους το ισχυρό χαρτί του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Και στις δύο προαναφερόμενες εισηγήσεις, υπάρχουν αιτιολογημένες αντιρρήσεις που υποβάλλονται: Αν γίνουν εκλογές τώρα, ακόμη κι αν αντέξει η ΝΔ (σημαντική διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ) δεν υπάρχουν πιθανότητες να στηρίξει ο Νίκος Ανδρουλάκης κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οπότε, ποιο θα είναι το κέρδος για τον ίδιο;

Αν πάλι γίνει ανασχηματισμός και όποιοι απομακρυνθούν ή δυσαρεστηθούν από την μη αξιοποίησή τους αντιδράσουν προτιμώντας να κρατήσουν αποστάσεις από την ηγεσία αντί να αποδεχτούν να θεωρηθούν αποτυχημένοι ή ανεπαρκείς, η ζημιά θα είναι μεγαλύτερη του όποιου οφέλους.

*Κατόπιν αυτών, πιθανότερο είναι ο πρωθυπουργός να συνεχίσει με την ίδια βουλή και την ίδια κυβέρνηση, ρίχνοντας το βάρος του στις παροχές κι ελπίζοντας τρία πράγματα:

Πρώτον, οι οικονομικές επιπτώσεις της ακρίβειας να μην ξεφύγουν πέραν των προβλέψεων και οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Δεύτερον, η υπόθεση των παρακολουθήσεων να μην έχει… ουρές. Να μην υπάρξουν δηλαδή νέες αποκαλύψεις που επιβαρύνουν κι άλλο την εξουσία.

Τρίτον, να μην υπάρξει εσωτερική αμφισβήτηση του ηγετικού πυρήνα της κυβέρνησης -του λεγόμενου «επιτελικού κράτους».

Εκ πείρας τολμώ να διατυπώσω την πρόβλεψη πως ο πρωθυπουργός θα συνεχίσει ως έχει, εκτός αν…

Εκτός αν οι δημοσκοπήσεις που ξεκινούν αύριο (πληροφορούμαι πως έχουν παραγγελθεί πολλές να ξεκινήσουν με το τέλος των διακοπών του καλοκαιριού) καταγράψουν είτε σημαντική κάμψη της αποδοχής της κυβέρνησης, είτε πλήρη αδιαφορία του κόσμου για την αποκάλυψη των υποκλοπών και άνετο προβάδισμα στη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εννοείται πως στην δεύτερη περίπτωση το σενάριο των εκλογών ή αυτό του ριζικού ανασχηματισμού και της εισέτι επίδειξης ισχύος του πρωθυπουργού ισχυροποιείται, ενώ στην πρώτη περίπτωση δεν θα υπάρξει κάποια μεγάλη πρωτοβουλία, πέραν των παροχών και της προσπάθειας του Μαξίμου να διαχειριστεί την κρίση με τα διαθέσιμα σήμερα όπλα, αναμένοντας τον χρόνο να φέρει κάποιες νέες ευνοϊκότερες συνθήκες.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 28.08.2022