ΑΠΟΨΕΙΣ

Καθηγητής - κουμάσι (όπως πάμπολλοι συνάδελφοί του). Τον τσάκωσαν, τον τρομοκράτησαν και του υποσχέθηκαν αθώωση αν ενοχοποιούσε εκείνους που έπρεπε, φορτώνοντάς τους και κρίματα που δεν έκαναν. Ενέδωσε. Το έπαιξε το έργο πρόθυμα. Αλλά του ζητούσαν όλο και περισσότερα, που φοβήθηκε να προσφέρει. Βλέπει ότι γυρίζει κι ο τροχός και οι προηγούμενοι μπορεί να γίνουν… επόμενοι και ψάχνει τρόπο να κρατήσει την πίτα ανέπαφη, χορταίνοντας όμως και το σκύλο.

Αδύνατο να του βγει το εγχείρημα για πολύ καιρό.

Όταν αυτοί που τον έβαζαν να… λαλεί, κατάλαβαν πως δεν θα τους έκανε τη χάρη, πραγματοποίησαν την απειλή τους: του απέδωσαν βαριές κατηγορίες, δείχνοντάς του ότι δεν αστειεύονται και πως εννοούν αυτά που λένε.

Ο τύπος δεν υποτάχθηκε και κατέφυγε στη δημοσιότητα, θεωρώντας -και σωστά- ότι αν παίζεις βρόμικο παιχνίδι με την εξουσία, θα σε τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί, θα χάσεις και θα χαθείς.

Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο εκείνων που θεώρησαν πως μπορούν να αξιοποιήσουν ένα υπαρκτό σκάνδαλο (αυτό της τεράστιας φαρμακευτικής δαπάνης), για να σπιλώσουν πολιτικούς αντιπάλους. Πλέον θα ανοίξουν στόματα και θα αποκαλυφθούν πολλά. Τα περισσότερα που θα... διαρρεύσουν θα είναι ψέματα και πλεκτάνες. Στάχτες στα μάτια, λάσπες, ή σκηνοθετημένα σενάρια.

Μέσα σε αυτά, θα κινδυνεύουν να κρυφτούν και οι αλήθειες που θα αποκαλυφθούν, επιτρέποντας όλους μας να καταλήγουμε στα δικά μας συμπεράσματα, ανάλογα με τα προσωπικά μας πιστεύω, τη συμπάθεια ή την αντιπάθειά μας στον κάθε εμπλεκόμενο στην υπόθεση.

Το ότι ο Μανιαδάκης έβγαζε λεφτά, προσφέροντας ακριβές υπηρεσίες σε όσους πλήρωναν καλά, είναι το πρώτο σίγουρο. Το ότι το σύστημα εξουσίας προσπάθησε όχι να αποκαλυφθεί η αλήθεια, αλλά να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, διασύροντας τους αντιπάλους του, επίσης είναι σίγουρο. Όπως βεβαίως και ότι είναι εκτός ορίων το φαινόμενο υπουργός να εντέλει εισαγγελείς, να αποκαλύπτει ονόματα προστατευόμενων μαρτύρων, καταθέσεις και στοιχεία δικογραφίας, που δεν δικαιούται και δεν δικαιολογείται να γνωρίζει.

Το ζητούμενο είναι η αλήθεια που μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο από επίμονους δημοσιογράφους (με τη στήριξη εύρωστων μέσων ενημέρωσης) και ακέραιους δικαστές. Αμφότερα είναι ζητούμενα.

Σε αντίθετη περίπτωση, οι Συριζαίοι θα μιλάνε για καραμπινάτο σκάνδαλο και οι Νεοδημοκράτες για καραμπινάτη σκευωρία. Στο μόνο που θα συμπίπτουν θα είναι οι απειλές για ειδικά δικαστήρια και έσχατες προδοσίες...

Για να δούμε.

-Μπορεί η Κατερίνα Νοτοπούλου να φαίνεται ότι κατεβαίνει υποψήφια για το δήμο Θεσσαλονίκης με το ζόρι σχεδόν, αλλά η πολιτική είναι και λίγο «τραβάτε με κι ας κλαίω». Οι απολαύσεις της εξουσίας -τα ωραία ρούχα, οι δημόσιες εμφανίσεις, τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα και οι συνοδοί, οι γραμματείς και οι κόλακες- δεν είναι δυνατόν να είναι δωρεάν ούτε να παρέχονται άκοπα χωρίς λόγο. Έτσι, από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας -ο οποίος ανέδειξε και παρείχε τις απολαύσεις της εξουσίας στην Κατερίνα Νοτοπούλου- της ζήτησε να είναι υποψήφια, δεν μπορούσε παρά να δεχτεί, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε ο μέντοράς της, Χριστόφορος Βερναρδάκης, για να βρεθεί άλλος υποψήφιος.

-Κάτι που δεν διευκρινίστηκε από την αρχή ήταν ότι θα ερχόταν εκείνη η ώρα που ο πρωθυπουργός θα αντικαθιστούσε τη Νοτοπούλου στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης. Αυτό της ήρθε σαν μαχαιριά όταν το συνειδητοποίησε, αλλά ούτε και σε αυτό μπορούσε να αντιδράσει με σοβαρά επιχειρήματα. Πίστευε ότι θα μπορούσε να φτάσει ώς τις εκλογές με το γραφείο στο υπουργείο, τους συμβούλους και τους μετακλητούς, την προβολή και τις δημόσιες σχέσεις της εξουσίας, τις μικροεξυπηρετήσεις, τις μικροϋποσχέσεις και τα κρατικά χρήματα.

-Η μάχη των δημοτικών εκλογών, όμως, δεν συμβαδίζει με υπουργικά καθήκοντα, όσο και αν νομικώς δεν υπάρχει ασυμβίβαστο. Ηθικώς υπάρχει και μάλιστα σοβαρό. Δεν είναι καθόλου βέβαιο, όμως, ότι θα προέκυπτε ζήτημα αντικατάστασής της εάν δεν υπήρχε η υποψηφιότητα του (επίσης υφυπουργού) Νάσου Ηλιόπουλου στο δήμο της Αθήνας. Δεν είναι δυνατόν δυο άτομα με αξίωμα να είναι υποψήφια και στους δυο κεντρικούς δήμους της χώρας.

-Οπότε, έστω και με απροθυμία και δυσαρέσκεια, θεωρείται σίγουρο ότι η Κατερίνα Νοτοπούλου και ο Νάσος Ηλιόπουλος θα αντικατασταθούν σε ανασχηματισμό που προετοιμάζεται. Λέγεται ότι στη θέση του κ. Ηλιόπουλου στο υπουργείο Εργασίας μπορεί και να μην τοποθετηθεί κάποιος άλλος. Αυτό, βεβαίως, είναι αρκετά αποκαλυπτικό για το πρόσωπο και το αξίωμα, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτήν τη στιγμή.

-Το θέμα μας είναι ο αντικαταστάτης στο Μακεδονίας - Θράκης. Καλά πληροφορημένες πηγές θέλουν τη θέση της Κατερίνας Νοτοπούλου να καταλαμβάνει ένα πρόσωπο - έκπληξη. Ο πληθωρικός βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης. Οι θορυβώδεις κι ενίοτε αφρίζουσες εμφανίσεις του κ. Τριανταφυλλίδη στα κανάλια και το πάθος του στη Βουλή φαίνεται ότι συγκίνησαν -επιτέλους- τον φερόμενο ως βορειοελλαδάρχη Χριστόφορο Βερναρδάκη, ο οποίος τον προτείνει ως τη συμφερότερη λύση ενόψει των σκηνικών διχασμού και οξύτατης σύγκρουσης που στήνεται.

-Υπάρχει, όμως, μία γενική δυσαρέσκεια για το πρόσωπο του κ. Τριανταφυλλίδη. Οι Συριζαίοι όχι μόνο δεν ενθουσιάζονται, αλλά γίνονται κι έξαλλοι, διότι δεν ξεχνούν ότι ο κ. Τριανταφυλλίδης υπήρξε συνεργάτης των κυρίων Παπαγεωργόπουλου και Ψωμιάδη, και ότι μπήκε συγκυριακά, λόγω του αγώνα του για την ΕΡΤ, στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης.

-Έλα, όμως, που εξελέγη, κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν εύκολα να το καταπιούν οι επικριτές του. Δεν μπορούν, όμως, και να το ξεπεράσουν. Η Νοτοπούλου, για παράδειγμα, ήταν 16η στη σειρά κατάταξης των υποψηφίων και ο Τριανταφυλλίδης ήταν 5ος. Τον Τριανταφυλλίδη τον έβαλε ο κόσμος στη Βουλή, ενώ την Νοτοπούλου την έβαλε ο Τσίπρας στο υπουργείο.

-Όπως φαίνεται, για ακόμη μία φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σοβαρό πρόβλημα στελεχών. Ο Γιάννης Αμανατίδης, ο οποίος θα ήταν καλή επιλογή για το ΥΜΑΘ, απορρίπτεται, διότι πληρώνει την άρνησή του να κατεβεί υποψήφιος στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.

-Υπάρχουν εισηγήσεις να τοποθετηθεί στο ΥΜΑΘ βουλευτής από άλλη περιφέρεια, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν ευδοκιμήσει, διότι φαίνεται πως ούτε εκεί υπάρχει επάρκεια στελεχιακού δυναμικού…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 5-6 Ιανουαρίου 2019