Η Θεσσαλονίκη στα…εδώλια
Κι εκεί που λες η νέα χρονιά δεν μπορεί να είναι χειρότερη από την προηγούμενη, βλέπεις απορημένος ότι το σύμπαν χασκογελά ειρωνικά μαζί σου.
Ειδικά για την Θεσσαλονίκη, οι πρώτες βδομάδες του νέου χρόνου, είναι φορτωμένες με δεινά. Οι πλέον των τεσσάρων χιλιάδων θάνατοι από επιπλοκές της COVID που έχουν καταγραφτεί στα νοσοκομεία της πόλης και της ευρύτερης περιοχής, προκαλούν ανησυχία και τεράστια ερωτήματα για την αυξημένη συγκριτικά με την υπόλοιπη χώρα θνητότητα και δείχνουν πω κάτι τρέχει με τα νοσοκομεία μας…
Παράλληλα, η ακρίβεια που ενέσκηψε στην χώρα οδηγώντας μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σε απόγνωση και φτωχοποίηση, διαμορφώνει ένα ζοφερό περιβάλλον και προοιωνίζεται ακόμη δυσκολότερη συνέχεια.
Εκείνο ωστόσο που δίνει το χρώμα στην Θεσσαλονίκη αυτό το διάστημα, είναι τα δικαστήρια και ειδικά τα κακουργιοδικεία.
Τρεις ζόρικες και ιδιαίτερα στενάχωρες υποθέσεις, ήρθαν να μαυρίσουν εισέτι το ήδη ανυπόφορο κλίμα.
Από την ακατανόητη, κακουργηματική γελοιότητα του Στάθη Παναγιωτόπουλο να πλήξει τόσο βάναυσα τις γυναίκες που τον αγάπησαν και τον εμπιστεύτηκαν, στην σκοτεινή κι αδιευκρίνιστη ακόμη ιστορία του καταγγελλόμενου βιασμού της Γεωργίας από την παρέα των κακομαθημένων πλουσιόπαιδων που νομίζουν ότι όλος ο κόσμος είναι δικός τους.
Και το αποκορύφωμα όλων, η τραγική δολοφονία του 19χρονου Άλκη από μια συμμορία άθλιων χούλιγκανς, που έμαθαν σε μια κοινωνία της βίας, του εκφοβισμού, και ως λογική συνέχεια αυτών, του θανάτου χωρίς αιτία.
Πλέον η Θεσσαλονίκη μένει εμβρόντητη με τα βορβορώδη που αποκαλύπτονται στις τρεις προαναφερόμενες περιπτώσεις που συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας στο πανελλήνιο, προκαλώντας δικαιολογημένη οργή αλλά και απαίτηση για απόδοση της δικαιοσύνης.
Στα ανακριτικά γραφεία και στα εδώλια λοιπόν, να καταγράφουμε την προσπάθεια των φυσικών δικαστών να εξιχνιάσουν υποθέσεις που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη και να επιβάλλουν τις δέουσες ποινές στους ενόχους.
Αλλά ταυτόχρονα, δε θα λησμονήσουμε να παρακολουθούμε τις διεργασίες που οφείλουν να γίνουν στην κοινωνία μας -στην οργανωμένη πολιτεία- με στόχο την προληπτική αντιμετώπιση των παθογενειών που οδήγησαν στα θλιβερά προαναφερόμενα περιστατικά.
Και αν το βάρος αναφορικά με τα δύο πρώτα (Στάθης- Γεωργία) πρέπει να πέσει κυρίως στην σκλήρυνση των προβλεπόμενων ποινών και στην καλλιέργεια στους πολίτες κλίματος σεβασμού του ανθρώπου, στο θέμα του χουλιγκανισμού και της βίας των γηπέδων, πρέπει να γίνουν πολλά.
Το κυριότερο βεβαίως είναι να υπάρξει συμφωνία όλων των πλευρών στην ανάγκη επιβολής νέων κανόνων και λήψης πρόσθετων μέτρων, για να μπει τέλος στην ασυδοσία της αλητείας, στην ανοχή, στην ατιμωρησία και σε όλα εκείνα που με το στυλ ντόμινου φτάνουν στο…αίμα.
Δίνω ιδιαίτερη σημασία, στην ανάγκη συμφωνίας όλων, θέλοντας να τονίσω με έμφαση την εναντίωσή μου στην συντονισμένη απόπειρα κάποιων ισχυρών παραγόντων, να αξιοποιήσουν τον τραγικό κι άδικο χαμό του Άλκη, για να πλήξουν το κύρος και τα συμφέροντα μιας ομάδας (θαρρείς κι ο χουλιγκανισμός δεν αναπτύσσεται στις παρυφές του ποδοσφαίρου παντού στον κόσμο) κι ενός ιδιοκτήτη που εμφανίζεται ούτε λίγο ούτε πολύ, πως υποθάλπει- αν δεν καθοδηγεί κιόλας- ομάδες δολοφόνων.
* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 13.02.2022
