ΑΠΟΨΕΙΣ

Είναι προνόμιο ημών των Θεσσαλονικέων, να επιστρέφουμε από τις διακοπές μας -όσοι τέλος πάντων καταφέρουμε να κάνουμε διακοπές- και να μας υποδέχεται μία πόλη σε πλήρη κινητικότητα, ζωντάνια και κλίμα χαράς και αισιοδοξίας.

Είναι βλέπετε που ο Σεπτέμβριος της πηγαίνει πολύ της Θεσσαλονίκης. Η θερμοκρασία πέφτει, ο ήλιος κοκκινίζει ειδικά στα βασιλέματά του, τα χρώματα αρχίζουν να ξεθωριάζουν, η ατμόσφαιρα γλυκαίνει ιδιαίτερα τα βραδινά.

Πέραν αυτών που έτσι κι αλλιώς μας χαρίζει η προνομιακή γεωγραφική θέση της πόλης μας, η Θεσσαλονίκη υποδέχεται τον Σεπτέμβριο φορώντας τα γιορτινά της ενόψει της ετήσιας διοργάνωσης της ΔΕΘ, οπότε η πόλη μας για ένα δεκαήμερο γίνεται το επίκεντρο της πολιτικής και οικονομικής δραστηριότητας της χώρας. Χιλιάδες επισκέπτες έρχονται στην πόλη, κυκλοφορούν στους δρόμους της, γεμίζουν τα ξενοδοχεία της, τα κέντρα γαστριμαργικής απόλαυσης και διασκέδασης της, ψωνίζουν από τα μαγαζιά της, δίνοντας της αέρα πολυσύχναστης ευρωπαϊκής μεγαλούπολης. Μαζί με αυτούς οι χιλιάδες φοιτητές που επανέρχονται για να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα πανεπιστήμια της πόλης και κυρίως οι πρωτοετείς που καταφτάνουν για να κυνηγήσουν το όνειρό τους.

Όχι πως το γιορταστικό κλίμα της Θεσσαλονίκης του Σεπτέμβρη το ασπάζονται άπαντες οι Θεσσαλονικείς, καθώς πολλοί βρίσκοντας ανούσια, υποκριτικά και θλιβερά όλα αυτά που συμβαίνουν, γυρίζουν την πλάτη τους ή κλειδαμπαρώνονται στα σπίτια τους, αλλά η πόλη ζει τις ωραιότερες ημέρες του ετήσιου κύκλου της, παρασύροντας στους ρυθμούς τους περισσότερους από εμάς.

Φυσικά κι έχουν τα δίκια τους όσοι διαμαρτύρονται που βλέπουν τα φτιασιδώματα της τελευταίας στιγμής, ώστε η πόλη να εμφανίσει στους… υψηλούς επισκέπτες που αναμένονται μία διαφορετική εικόνα από αυτήν που έχει καθ’ όλην την διάρκεια του χρόνου. Δρόμοι ασφαλτοστρώνονται και διαγραμμίζονται, παρκάκια και παρτέρια αποκτούν ανθόκηπους και κουρεμένο γκαζόν, πεζοδρόμια πλένονται -ακόμη και οι βρωμεροί κάδοι ψιλοαπολυμαίνονται, καμένες λάμπες αντικαθίστανται. Μέχρι και τροχονόμοι αρχίζουν να εμφανίζονται στους κεντρικούς οδικούς κόμβους, ενώ πληθαίνουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα να σαρώνουν μα σκούπες και σάρωθρα όλο το κέντρο της πόλης.

Με ενοχλεί αφάνταστα αυτή η συγκεκαλυμμένη δουλικότητα που αποπνέει η εργώδης προσπάθεια των τοπικών αρχόντων μας να δείξουν μία άλλη πόλη από αυτήν που έχουμε, όπως και η ακόμη μεγαλύτερη δουλικότητα των τοπικών νταλαβεριτζήδων που παριστάνουν τους κάποιους συνοδεύοντας τους αξιωματούχους εξ Αθηνών που ανεβαίνουν στην πόλη για να επιδείξουν την εξουσία τους και να περάσουν καλά.

*Προσωπικά, τα προσπερνώ όλα αυτά. Αντιλαμβάνομαι πλήρως την σκοπιμότητα τους και την… δηθενιά που αποπνέουν, αλλά φευ.

Εμένα περισσότερο με ενοχλεί η συμπεριφορά της κεντρικής εξουσίας προς τους Θεσσαλονικείς, όπως αυτή εκφράζεται με αφορμή την ΔΕΘ και τις παράπλευρες πολιτικές δραστηριότητες.

Υποστηρίζω ευθέως, ότι μας αντιμετωπίζουν ωσάν να μας σερβίρουν λωτούς (ξέρετε εκείνα τα αντιδημοφιλή φρούτα που έγιναν γνωστά από την Οδύσσεια του Ομήρου) και εμείς να τους καταναλώνουμε με λαχτάρα.

Οι άνθρωποι, αντί να κοιτάξουν στα κιτάπια τους, να δουν τι μας είχαν υποσχεθεί πέρσι και να παραθέσουν τον απολογισμό τους επ’ αυτών, θα αναλωθούν σε μία επανάληψη των γνωστών υποσχέσεων, τροποποιώντας κατά τι το χρονοδιάγραμμα.

*Θυμάστε την περίφημη ατζέντα με τα 30 έργα που περιχαρείς πρόβαλαν επιδεικνύοντας αποτελεσματική απάντηση στα αιτήματα της πόλης και της ευρύτερης περιοχής; Αν δεν την θυμάστε εσείς, την θυμούνται σίγουρα εκείνοι που καμάρωναν και οι υπουργοί-υφυπουργοί-αξιωματούχοι που μοίραζαν κομπάζοντας το «ενημερωτικό φυλλάδιο» (Γεια σου Σταύρο!).

Ε, λοιπόν, από όλο αυτόν τον κατάλογο, μόνον το Μετρό έχει προχωρήσει επί του πραγματικού, αν και αυτό ενώ μας είχαν υποσχεθεί πως θα λειτουργούσε μέχρι το τέλος του 23, πηγαίνει έναν χρόνο πίσω.

Στα υπόλοιπα η εξέλιξη είναι από μηδέν έως κάτι τις.

Παραλιακό μέτωπο, λιμάνι, ΟΑΣΘ, γήπεδα ΠΑΟΚ-Άρη-Ηρακλή, δύο νοσοκομεία, κέντρο logistics, στρατόπεδα, FlyOver, σχολικά συγκροτήματα, ThessINTEC, ανάπλαση ΔΕΘ, μουσείο Ολοκαυτώματος, Πλατεία Ελευθερίας, δρόμοι, συνδέσεις δικτύων με τρένα και πάει λέγοντας. Όλα κάπου μπερδεύτηκαν, χάθηκαν, καθυστερούν…

*Θα ξανακούσουμε λοιπόν τις ίδιες υποσχέσεις για την πόλη, αν και οφείλω να ομολογήσω πως κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τους εκπροσώπους των τοπικών φορέων, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ιδιαίτερα φειδωλός και μετρημένος στα λόγια και τις υποσχέσεις του.

*Με αυτό ως δεδομένο, θεωρώ πως δεν θα ειπωθούν πολλά για τα γνωστά, τετριμμένα και τελματωμένα θέματα της Θεσσαλονίκης και η κυβερνητική παρουσία στη ΔΕΘ θα μετατοπιστεί στο κομμάτι της οικονομίας, όπου τα δύσκολα είναι μπροστά μας όπως καταμαρτυρούν πλέον όλοι, με πρώτους τους κυβερνώντες. Εκείνους δηλαδή που οφείλουν να είναι λόγω της θέσης τους αισιόδοξοι.

Βεβαίως, δεν αρκεί η παραδοχή των δυσκολιών του φετινού χειμώνα. Αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε -ως κοινωνία- ό,τι είναι δυνατόν για να… αντέξουμε. Να αντέξουμε όλοι.

Αυτό σημαίνει μέτρα βοήθειας και δράσεις αλληλεγγύης κυρίως προς όσους βρίσκονται στην επικίνδυνη ζώνη -στα… κόκκινα.

Πληροφορούμαι ότι οι επιτελείς στο Μέγαρο Μαξίμου, δουλεύουν πυρετωδώς σχεδιάζοντας μέτρα στήριξης και προσθαφαιρώντας, ανάγκες και αντοχές της οικονομίας, κόστος και όφελος.

Το ελληνικό πακέτο στήριξης -θα το περιγράψει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ σε μία βδομάδα. Ελπίζουμε να μην περιλαμβάνει μόνον κάθε είδους επιδόματα -που λειτουργούν ως φαντεζί πυροτεχνήματα αλλά δεν αφήνουν τίποτα πίσω τους- αλλά μέτρα ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας, ώστε να μπορέσει αυτή να παραμείνει σε κίνηση, με επιχειρήσεις ανοιχτές και εύρωστες, ικανές να προσφέρουν καλοπληρωμένες δουλειές και παράγοντας αποτελέσματα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 03.09.2023