ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι συνηθισμένοι -οι μέσοι άνθρωποι, σε όλη τους την ζωή, τρέχουν για να «κλείσουν τρύπες», να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που τους προκύπτουν.

Όταν μάλιστα εμφανίζεται κάποιο απρόσμενο ζήτημα, αφού αναθεματίζουν την μοίρα τους και ξεπερνούν το αρχικό σοκ, ενεργοποιούνται όπως μπορούν για να καταφέρουν να το ξεπεράσουν.

Οι σώφρονες άνθρωποι, αναλογίζονται εγκαίρως τα μελλούμενα. Σκέφτονται τι ανάγκες θα έχουν μετά από κάποια χρόνια, προσμετρούν και τα έκτακτα ζητήματα που ενδεχομένως ενσκήψουν και προνοούν, ώστε να έχουν έγκαιρα ό, τι χρειάζονται για να ανταποκριθούν άνετα στις απαιτήσεις που θα τους φέρει η ζωή.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις κοινωνίες των ανθρώπων.

Οι συνηθισμένες κοινωνίες, μετράνε τις δυσλειτουργίες τους. Καταγράφουν τα προβλήματα και αξιολογούν τις δυσκολίες και τα προβλήματα που βιώνουν οι πολίτες. Μελετούν λύσεις και ψάχνουν τρόπους υλοποίησής τους, σε συνδυασμό με τις οικονομικές δυνατότητες που διαθέτουν.

Οι «έξυπνες πόλεις», προβλέπουν την εξέλιξη και προετοιμάζονται για τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν. Σχεδιάζουν δηλαδή έργα και παρεμβάσεις, που θα αποτρέψουν την εμφάνιση των δυσκολιών που σε άλλη περίπτωση θα ταλαιπωρούσαν την ζωή των πολιτών.

Αντιλαμβάνεστε, πως όταν μιλάμε για «έξυπνες πόλεις», εννοούμε οτιδήποτε άλλο εκτός από τις ελληνικές πόλεις και ειδικά την Θεσσαλονίκη.

Εμείς εδώ, ψάχνουμε λύσεις για τον ΟΑΣΘ μόνον αφού χαλάσουν τα μισά από τα λεωφορεία που κυκλοφορούν, αρχίζουμε να σχεδιάζουμε περιφερειακό δρόμο και μετρό μόνον αφού σκάσει η πόλη από κυκλοφοριακό έμφραγμα, κοιτάμε για επέκταση του αεροδιαδρόμου μόνον αφού τα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία μας βγάλουν από τους προορισμούς τους και πάει λέγοντας.

Μην φλυαρώ. Τα παραδείγματα παντού δίπλα μας…

Τριάντα χρόνια πριν διαπιστώσαμε πως η μετακίνηση των ανθρώπων στην πόλη έχει μετατραπεί σε βασανιστήριο και είπαμε να κάνουμε μετρό για να το αντιμετωπίσουμε.

Εννοείται πως όταν περατωθεί το έργο και μπουν οι συρμοί στις ράγες, θα έχουν διαμορφωθεί άλλα δεδομένα με νέα -διαφορετικά προβλήματα- που θα καταστούν ανεπαρκή την λύση που είχε επιλεγεί για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του… προηγούμενου αιώνα.

Με αυτήν την νοοτροπία, σε συνδυασμό με την βραδύτητα εκτέλεσης κάθε έργου (τις αντιδράσεις, την χρονοβόρα αναζήτηση χρηματοδότησης, τις αδυναμίες διεκπεραίωσης των διαδικασιών και τα λοιπά…ελληνικά), η υστέρηση των υποδομών είναι μια μόνιμη κατάσταση, η οποία με την σειρά της διαμορφώνει συνθήκες οπισθοδρόμησης της πόλης.

Θα ήθελα να αξιωνόμουν να ζούσα μια νέα αρχή. Να έβλεπα τους παραγωγικούς φορείς της πόλης, να μην ζητούν ελεημοσύνες και εξτρά επιδόματα κλαψουρίζοντας. Να έβλεπα την τοπική ηγεσία να διαβουλεύεται αναφορικά με την διαμόρφωση ενός σχεδίου για το πώς θα είναι, πώς θα λειτουργεί, πώς θα παράγει πλούτο η Θεσσαλονίκη σε τριάντα χρόνια και ποια θα είναι τότε η σχέση της με την Αθήνα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη, τον κόσμο.

Να έβλεπα την κυβέρνηση, όχι να κάνει χάρες και να δίνει υποσχέσεις με ή χωρίς αντίκρισμα, αλλά να εγγυάται φερέγγυα την εξασφάλιση όσων απαιτούνται για την υλοποίηση του σχεδίου για την Θεσσαλονίκη του μέλλοντος.

*******************************************************************************************

Στην πανέμορφη γλώσσα μας τη σύγχρονη εποχή προστέθηκαν όροι κι έννοιες μεταφορικές, καθώς παρά τον αδιαμφισβήτητο πλούτο της δε μπορούσε να υπηρετήσει σωστά ό,τι νέο... φρούτο ξεπηδούσε, κυρίως ως αποτέλεσμα της κουτοπονηριάς και της λαμογιάς που μοιάζει να έχει γίνει ένα με το πολυθρύλητο DNA μας.

Όμως, υπάρχουν και κάποιες δημοφιλείς εκφράσεις που παρότι από φαντασία δεν υστερώ, δεν περίμενα ποτέ να τις ακούσω ή να τις δω γραμμένες αναφορικά με κάτι ζωτικής σημασίας. Αναφέρομαι φυσικά στους εμβολιασμούς και στο σκάνδαλο που ξεσκεπάστηκε στον Παλαμά της Καρδίτσας με τα πλαστά πιστοποιητικά υγειονομικών και λοιπών συγγενών και φίλων. Κι εκεί που νόμιζα πως ο όρος «μαϊμού» στην μεταφορική εκδοχή του αποδίδεται μονάχα σε τσάντες γαλλικών οίκων, παπούτσια από ιταλικές μπράντες και γυαλιά ηλίου, να ‘σου και οι «μαϊμού» εμβολιασμένοι.

Έγραψα και ξανάγραψα για τις φυλές των ψεκασμένων, τις ιδιαιτερότητές τους, τα χαρακτηριστικά τους και το πώς η χειρότερη όλων είναι του «τζάμπα μάγκα», εκείνου δηλαδή που ενώ καλείται για τον εαυτό του και την γονατισμένη κοινωνία να κάνει το εμβόλιο λέει «κάντο εσύ πρώτα και θα δούμε», περιμένοντας ή να πεθάνεις για να... δικαιωθεί ή να χτιστεί το τείχος της ανοσίας για να κάνει αυτός ζωάρα χωρίς να έχει βάλει λιθαράκι. Όμως, πώς αυτοί οι «τζάμπα μάγκες» μπροστά στο φάσμα της απόλυσης ή της αναστολής λόγω του νόμου για την υποχρεωτικότητα ξέχασαν και «αντίσταση» και τα όπλα που θα έπαιρναν απέναντι σ’ όποιον απειλούσε με εμβόλιο το άσπιλο DNA τους, κατέληξαν να πληρώνουν ή να παρακαλούν για ένα πιστοποιητικό πλαστό, μόνο οι κατά καιρούς και κάθε εποχής ομόλογοί τους στην μαγκιά εκ του ασφαλούς ξέρουν...

Όμως, η κατακραυγή που δικαίως όλοι μας εκφράζουμε είναι λίγη μπροστά σ’ αυτά που οφείλουν να υποστούν οι συγκεκριμένοι κύριοι και κυρίες, είτε μιλάμε για εγκληματίες υγειονομικούς είτε για εγκληματίες άλλους... Γιατί για επαγγελματίες εγκληματίες πρόκειται και αυτή οφείλει να είναι η στάση του κράτους και της ευνομούμενης πολιτείας απέναντί τους. Γιατί όλο αυτό το διάστημα που εμείς μπαίναμε σε τρένα, αεροπλάνα και καράβια νομίζοντας πως οι διπλανοί μας πέρασαν την ίδια πόρτα με το ίδιο έγγραφο, εκείνοι εν γνώσει τους όχι μόνο μας κορόιδευαν μέσα στα μούτρα μας, αλλά ήταν εν δυνάμει δολοφόνοι μας.

Και το θυμικό μου επαναστατεί ακόμη περισσότερο όταν αναλογίζομαι πως έσπευσα πρώτος πρώτος να εμβολιαστώ, να εμβολιάσω μόλις είχαν εμφανιστεί τα εμβόλια (άρα πολλά δεν ξέραμε) την ηλικιωμένη μητέρα μου και να εμβολιάσω μέχρι την έφηβη κόρη μου με ό,τι φόβο αυτό φέρνει αλλά έχοντας ακλόνητη εμπιστοσύνη στην επιστήμη και προχωρώντας σ’ αυτή την κίνηση για τον εαυτό μου, τους αγαπημένους μου αλλά και όλη την κοινωνία.

Μ’ αυτά, λοιπόν, δε θέλω απλώς, αλλά απαιτώ οι «μαϊμούδες» να μην τη γλιτώσουν, αλλά να αντιμετωπιστούν όπως κάθε ευνομούμενο κράτος αντιμετωπίζει τους εγκληματίες και δη εκείνους που τελούν αδιακρίτως και εν απόλυτη γνώσει τους ενδεχομένως μοιραίο χτύπημα κατά του διπλανού τους και του συνόλου. Να βρεθούν ένας ένας, να τιμωρηθούν παραδειγματικά όχι μόνο οι εγκέφαλοι αλλά και κάθε «μαϊμού» ξεχωριστά και ποτέ κανείς να μην διανοηθεί να προχωρήσει σε ανάλογες πλαστογραφίες.

Το καλό που σας θέλω: να πάμε όλοι στην γιορτή της Θεσσαλονίκης στη ΔΕΘ. Να δούμε, να μάθουμε, να διασκεδάσουμε, να χαρούμε. Αλλά ας φροντίσουμε: τα μάτια μας δεκατέσσερα και η προσοχή μας αδιατάρακτη στα μέτρα προστασίας, καθώς ο ιός μεταδίδεται ΚΑΙ από τους εμβολιασμένους ΚΑΙ σε εμβολιασμένους. Μάσκες, αποφυγή συνωστισμών και όχι πολλά πολλά με όλον τον κόσμο. Ο ιος καραδοκεί.

ΥΓ. Σας περιμένουμε στο περίπτερο της «Μακεδονίας» (εξωτερικός χώρος του κτιριακού συγκροτήματος 8)

 Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 11-12 Σεπτεμβρίου 2021.