ΑΠΟΨΕΙΣ

Για πρώτη φορά στέκομαι επιφυλακτικός απέναντι στις δημοσκοπήσεις. Δεν αμφισβητώ την επαγγελματική επάρκεια ή την εντιμότητα των δημοσκόπων, όπως έκαναν οι ηττημένοι των εκλογών. Απλώς η ατμόσφαιρα μυρίζει λίγο μπαρούτι. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να έχει σήμερα ένα σημαντικό προβάδισμα από το ΠΑΣΟΚ, αλλά το πρόβλημά της βρίσκεται στο τι ποσοστό θα λάβει στις ευρωεκλογές. Θα πλησιάσει αυτό των προηγούμενων ευρωεκλογών που είναι και ο στόχος ή μήπως θα έχει ένα ψυχρό «δύο» μπροστά, δηλαδή θα κυμανθεί κάτω από το 30%;

Καλές είναι οι αναγωγές, αλλά μερικές φορές είναι και αυθαίρετες. Κάπως έτσι έπεσαν έξω όλες οι εταιρείες με το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του 2023. Συνεπώς, στους τρεΙς μήνες που απομένουν η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει κάτι για να πιάσει τον στόχο του 33%. Δεν είναι δεδομένος, είναι προς κατάκτηση.

Για το δεύτερο κόμμα τα πάντα είναι ρευστά. Ποιο θα είναι αυτό και με τι ποσοστό. Η διαφορά που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ κινείται στο όριο του στατιστικού λάθους. Είναι σε όλες τις δημοσκοπήσεις 1-1,5%. Από την άλλη πλευρά η κρίση που διέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ δε γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί το προσεχές διάστημα. Θα καταλαγιάσει ή θα φουντώσει; Θα υπάρξει μία προεκλογική συσπείρωση για να ξεκαθαρίσουν οι λογαριασμοί μετά τις ευρωεκλογές ή η σύγκρουση θα λάβει μία ανεξέλεγκτη δυναμική πριν από τις ευρωεκλογές; Και σε αυτή την περίπτωση κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να υποστεί μία στρατηγική ήττα κατρακυλώντας στην τέταρτη θέση;

Ο άγνωστος χ για τις ευρωεκλογές είναι το κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη που φαίνεται πως θα εισπράξει ψήφους και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ, καθώς πάντα η Οικολογία συγκινεί τη ριζοσπαστική Αριστερά και ένα μέρος της Κεντροαριστεράς, το πιο εναλλακτικό. Το μέγεθος της ζημίας που θα κάνει σε αυτά τα δύο κόμματα δεν καταγράφεται ακόμα στις δημοσκοπήσεις. Επειδή, όπως προανέφερα, η μεταξύ τους διαφορά είναι οριακή αυτή τη στιγμή, ίσως το κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη να είναι ο ρυθμιστής της δεύτερης θέσης, ανεξαρτήτως του αν θα κατορθώσει να μπει στην ευρωβουλή.

Η άνοδος της «Ελληνικής Λύσης» που είναι αξιοσημείωτη -κάποιες δημοσκοπήσεις φέρνουν το κόμμα του κ. Βελόπουλου πάνω από το ΚΚΕ- οφείλεται στις διαρροές που καταγράφονται από τη Νέα Δημοκρατία και στην ουσιαστική διάλυση των «Σπαρτιατών». Η «Ελληνική Λύση», αν ξεπεράσει τελικά το ΚΚΕ, θα είναι ο βασικός χώρος υποδοχής δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, κάτι που δεν θα μπορεί να το αγνοεί επί πολύ η ηγεσία της. Πιθανόν θα αναγκαστεί το Μέγαρο Μαξίμου να χαράξει νέα στρατηγική για να αντιμετωπίσει συνολικά τον χώρο που βρίσκεται στα δεξιά της κυβέρνησης.

Για το ΚΚΕ τα λόγια περιττεύουν. Είναι μία σταθερή δύναμη που είναι λογικό κάτι να «τσιμπήσει» από την κρίση του χώρου της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Σε αυτό συντελεί και η συμπαθητική προσωπικότητα του γραμματέα του Κόμματος του κ. Κουτσούμπα.

Εντέλει διαισθάνομαι πως κάπου σε αυτές τις ευρωεκλογές θα σκάσει μία έκπληξη. Ποιο θα είναι το θύμα ή τα θύματα δεν μπορώ να το προβλέψω. Πάντως για να κλείσω όπως το ξεκίνησα, η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 03.03.2024