ΑΠΟΨΕΙΣ

Τις τελευταίες βδομάδες, κάθε που χαλάρωνα- ανάμεσα στον ύπνο και τον ξύπνιο μου- ερχόταν σταθερά σαν όνειρο η ίδια σκέψη: φτάνει ο Οκτώβριος, έρχονται οι πρώτες δόσεις του εμβολίου της ΑstraΖeneka και της Οξφόρδης, καταφέρνω να εξασφαλίσω την δόση μου- ως ανήκων στις ευπαθείς ομάδες- και στην γιορτή της πόλης… ξεφαντώνω. Χειραψίες, σφιχταγκαλιάσματα, γλέντια σε κουτούκια, βόλτες στους δρόμους, φωνές στα γήπεδα, τραγούδια σε συναυλίες…

Και μετά…ξυπνώ. Και συνειδητοποιώντας ότι ο κορονοϊός είναι ακόμη εδώ και καραδοκεί απειλώντας μας, προσπαθώ να καταρτίσω το πρόγραμμα της μέρας μου και να σχεδιάσω το πώς θα τηρήσω με ευλάβεια όλα τα μέτρα προστασίας που μας συστήνουν οι ειδικοί.

Η είδηση ότι οι δοκιμές του εμβολίου διακόπτονται επειδή σε έναν εθελοντή εμφανίστηκαν ανεπιθύμητες παρενέργειες που πρέπει να αντιμετωπιστούν, με συγκλόνισε.

Πρώτα από όλα, ακυρώνει με δραματικό μάλιστα τρόπο, τις ελπίδες μου για την… υγειονομική μου απελευθέρωση στην επέτειο απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης. Δεύτερον, μου σπέρνει την αμφιβολία, μήπως και η ανθρωπότητα δεν τα καταφέρει. Μήπως δηλαδή, δεν βρεθεί το εμβόλιο και δεν μπορέσουμε να πάρουμε πίσω τις ζωές μας, υποχρεούμενοι να περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας με τρόμο και κολοβή κοινωνικότητα.

Σκέφτομαι τον ιό να φτάνει σιγά- σιγά στον μακρινό και ακολούθως στον στενό μου περίγυρο. Σκέφτομαι φίλους και συνεργάτες μου να προσβάλλονται, να νοσούν, να μπαίνουν στην εντατική, να πεθαίνουν χωρίς καν να μπορούμε να τους τιμήσουμε αποχαιρετώντας τους.

Σκέφτομαι να αρρωσταίνω εγώ…

Σκέφτομαι τους ανεκδιήγητους συμπολίτες μας που τις προάλλες διαδήλωναν στο κέντρο της πόλης ενάντια στην χρήση μάσκας προστασίας στα σχολεία, επικαλούμενοι όλες τις ανοησίες που θα μπορούσε να ανακαλύψει ένα μυαλό που δουλεύει με πειραγμένα δεδομένα.

Σκέφτομαι τους συνανθρώπους μας που δεν μπορούν να κάνουν πολλά για μείνουν αλώβητοι από τον ιό. Για παράδειγμα τους ηλικιωμένους που είναι… παρκαρισμένοι σε οίκους ευγηρίας ή τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που ζουν στοιβαγμένοι σε κάποιο κέντρο φύλαξης ως ελεύθεροι-φυλακισμένοι.

Είμαι βέβαιος, ότι η ζωή θα νικήσει τον θάνατο και η ανθρωπότητα θα θριαμβεύσει και αυτήν την φορά. Όχι μόνο επειδή ανήκω στους αισιόδοξους, αλλά επειδή αυτή είναι η νομοτέλεια. Μπορεί να είναι η Astrazaneka. Μπορεί να είναι η Pfizer. Μπορεί κάποια άλλη. Μπορεί φέτος ή του χρόνου, αλλά θα γίνει. Να είστε σίγουροι γι αυτό…

*Το εμβόλιο μπορεί να καθυστερήσει λίγο, αλλά θα υπάρξει. Η διακοπή των δοκιμών που ανακοινώθηκε, από την μια μας στενοχώρησε. Από την άλλη όμως, μας γέμισε με την ικανοποίηση ότι το…σύστημα δουλεύει καλά. Το εμβόλιο θα κυκλοφορήσει όταν είναι καρατσεκαρισμένο από κάθε πλευρά πως δεν πρόκειται να έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες. Όσο μεγάλη κι αν είναι η πίεση του πολιτικού και οικονομικού συστήματος για ταχύτατη κυκλοφορία του εμβολίου, όσο πολλά κι αν είναι τα χρήματα που θα κερδίσει όποια εταιρεία το βγάλει πρώτη στην αγορά, τα υγειονομικά πρωτόκολλα είναι υψηλών προδιαγραφών και απαραβίαστα.

Κακά τα ψέματα. Όσο κι αν δυσπιστεί κανείς προς ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα της Βρετανίας που λειτουργεί με κανόνες αγοράς (δίδακτρα, φήμη κλπ) και μια φαρμακευτική εταιρεία που νοιάζεται πρωτίστως για την κερδοφορία της, τα πράγματα δεν είναι απλοϊκά, ούτε παίξε- γέλασε.

Μια εταιρεία-κολοσσός δεν μπορεί να διακινδυνέψει την φήμη που κατέκτησε. Πόσω μάλλον ένα πανεπιστήμιο με τέτοια ιστορία σαν αυτό της Οξφόρδης, που υπήρχε από την εποχή του… Νεύτωνα.

* Έγραφα την προηγούμενη βδομάδα για την ΕΡΤ3 που με απόφαση της ΕΡΤ Αθηνών, μετατρέπεται από περιφερειακή σε επαρχιώτικη. Το δημοσίευμα έκανε αίσθηση και προκάλεσε το ενδιαφέρον αυτών που πρέπει. Ωστόσο, δεν πτόησε τους ιθύνοντες που συνεχίζουν να υλοποιούν βήμα- βήμα το σχέδιό τους.

Βέβαια, ενώ το αρχικό χρονοδιάγραμμα προέβλεπε το νέο πρόγραμμα να βγει στον αέρα το τρέχον Σαββατοκύριακο- με αφορμή τα προγραμματισμένα εγκαίνια της ΔΕΘ ή την έναρξη του φόρουμ που οργανώνεται μετά την ματαίωσή της- αυτό δεν επιτεύχθηκε. Αιτία, αυτής της αδυναμίας, το μπάχαλο που επικρατεί στο μαγαζί με το φύγε συ- έλα εσύ, μη φεύγεις- γύρνα πίσω μέχρι να ξαναφύγεις.

- Προϊστάμενοι παύονται με συνοπτικές διαδικασίες και την αιτιολογία πως έγινε νέο οργανόγραμμα, άρα δεν υπάρχει υποχρέωση να τηρηθούν οι συνήθεις διαδικασίες.

- Εργαζόμενοι μετακινούνται από το ραδιόφωνο στην τηλεόραση και τούμπαλιν , ενώ μέσα στο στριμωξίδι κάποιοι καταλήγουν στο ίντερνετ.

* Λυπάμαι για την έκφραση, αλλά οι άνθρωποι εκτός από λάθος στρατηγική επιλογή για το πού θέλουν να πάνε την ΕΡΤ3, έχουν και λειτουργικές αδυναμίες για το πώς μπορούν να υλοποιήσουν το σχέδιό που ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας. Γι αυτό και προσκρούουν σε… αρνήσεις και αναγκάζονται να επιδείξουν τσαμπουκά και… διευθυντικό δικαίωμα.

Στα λόγια υποστηρίζουν ότι: «τα ψέματα τελείωσαν και πλέον όλοι θα δουλέψουν». (Μακάρι!!!).

Στην πράξη όμως, χωρίζουν τους εργαζόμενους σε αρεστούς κι ανεπιθύμητους και τους φέρονται ανάλογα. Μου λένε για παράδειγμα, για πρώην μουσικό παραγωγό που εκμεταλλευόμενος τις επαφές του με τους ΑΝΕΛ του Καμμένου κατάφερε να τοποθετηθεί σε θέση προϊσταμένου εμπορικού τμήματος και που μετά την απόλυτη καταβαράθρωση των εσόδων, αναβαθμίζεται επιλεγόμενος σε διευθυντική θέση (κανείς ικανός δεν χάνεται…).

Μου λένε επίσης για δημοσιογράφους-μπαλαντέρ από εκπομπή σε εκπομπή, από παρουσιαστή σε ρεπόρτερ, από παραγωγό σε συντάκτη. Μου λένε για πρώην διευθυντές που βαφτίστηκαν σύμβουλοι των σημερινών. (Αλήθεια τι είδους συμβουλές προσφέρουν σε εκείνους που τους καρατόμησαν ως μη ικανούς;)

Για να μην φλυαρώ, πληροφορούμαι ότι οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους και τους τεχνικούς αλλάζουν πόστο, όχι για λειτουργικούς λόγους, αλλά προκειμένου να εμποτιστεί η ιδέα ότι άλλαξαν τα πράγματα και άλλαξαν αυτοί που αποφασίζουν πλέον.

Το αποτέλεσμα θα φανεί όταν βγει στον αέρα το νέο πρόγραμμα.

Βέβαια, επειδή η απαξίωση της ΕΡΤ3 την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξόφθαλμη και η μετατροπή της σε σκληρό προπαγανδιστικό μηχανισμό ξεπέρασε όλα τα όρια, οι σημερινοί ιθύνοντες φιλοδοξούν ότι η σύγκριση θα είναι σε όφελός τους, κατά την λογική του: «χειρότερα δεν γίνεται».

Να ξέρουν ότι όσο κακά και να είναι τα πράγματα, πάντα μπορούν να γίνουν χειρότερα…

Ας φροντίσουν να μην το καταφέρουν.

*Τον «μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα που πέρασε από τη χώρα» αποκάλεσε ο Τσίπρας το Μητσοτάκη.

Αυτός που θα έσκιζε τα μνημόνια με ένα νόμο κ ένα άρθρο, θα έσβηνε τα χρέη νομοθετώντας την σεισάχθεια, θα καλούσε τον λαό να αποφασίσει το ΝΑΙ ή το ΌΧΙ στα μνημόνια, θα έσωζε την πρώτη κατοικία, θα καταργούσε τα ΜΑΤ, θα διόριζε χιλιάδες σε υγεία-παιδεία- προνοιακές δομές, θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ, θα επανέφερε μισθούς και συντάξεις στο προ μνημονίων επίπεδα, θα, θα , θα…

Να κάνει κριτική. Και σκληρή μάλιστα. Αυτό είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωσή του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά ας βρει άλλη λέξη για να χαρακτηρίσει πράξεις και παραλείψεις του διαδόχου του στο Μαξίμου. Το πολιτικός απατεώνας, προκαλεί δικαιολογημένους συνειρμούς εις βάρος του. Έτσι όπως πάει, σε λίγο θα τον κατηγορήσει για… κωλοτούμπα. Έλεος κάπου.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 12-13 Σεπτεμβρίου 2020