Ανένδοτος ή άνω/κάτω πλατεία;
Την προηγούμενη Κυριακή έγιναν εκλογές στην Πορτογαλία. Εν μέσω πανδημίας με 50 χιλιάδες κρούσματα και 65 θανάτους ανά ημέρα με πολύ μεγάλο ποσοστό εμβολιασμών. Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην Πορτογαλία κέρδισε με 42% (από 37%) ενώ ο αντίπαλος του (σήμερα κεντρο-δεξιά από κεντρο-αριστερά) πήρε 29% (από 28%). Οι δημοσκοπήσεις τους έδειχναν ισοδύναμους. Κανένας πριν τις εκλογές στην Πορτογαλία δεν έθετε θέμα ότι είναι κατασκευασμένες, δεν είναι σωστές, τις πληρώνουν. Έτσι έγιναν εκλογές. Οι φίλοι κάποιων στην Ελλάδα, το ΚΚ Πορτογαλίας και η Ριζοσπαστική Αριστερά πήραν από 4,5% -από 6,5% και 9,5% που είχε, ο καθένας. Έπεσαν αρκετά. Η ακραία δεξιά πήρε 7% (από 1,5%) και οι φιλελεύθεροι 5% (από 1,5%). Α! Επίσης εν μέσω πανδημίας αυξήθηκε η συμμετοχή (ψήφισε 58% περίπου 3,5% παραπάνω από τις προηγούμενες εκλογές), 300 χιλιάδες ψηφοφόροι ψήφισαν μία εβδομάδα πριν και όσοι ήταν σε καραντίνα πήγαν και ψήφισαν την τελευταία ώρα στα εκλογικά τμήματα. Έτσι βοηθήθηκαν όσοι ήταν σε καραντίνα να ψηφίσουν και όσοι ψήφισαν δεν ήρθαν σε επαφή με ψηφοφόρους που ενδεχόμενα θα τους προκαλούσαν πρόβλημα.
Στις εκλογές στην Ευρώπη η δυναμική των κυβερνήσεων και των δύο μεγάλων οικογενειών (Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες) είναι ανοδική. Ακραίες (σχηματικά) αντιλήψεις χάνουν. Κυρίως αυτό οφείλεται στο ότι αυτές οι δύο κομματικές οικογένειες είναι σταθερά υπέρ της ευρύτερης συνεργασίας και ενάντια στον απομονωτισμό που κηρύσσουν έμμεσα ή άμεσα διάφοροι. Αν μένει κάτι, είναι ότι για να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα θέματα (πανδημία, οικονομία, κλιματική αλλαγή) χρειάζεται συνεργασία και ανταλλαγή πρακτικών μεταξύ κυβερνήσεων και χωρών. Αυτό γιατί από τους τρεις άξονες που ερμηνεύουν τον κομματικό και γενικά τον πολιτικό ανταγωνισμό, ο άξονας «απομονωτισμός-συνεργασία» ενισχύεται σε σχέση με τον άξονα «δεξιά-αριστερά» και τον άξονα «φιλελευθερισμός-αυταρχισμός»
Όποιοι απαντούν με την πρακτική της Ένωσης Κέντρου το μακρινό 1960 ή με την άνω/κάτω πλατεία του 2012 θα χάσουν. Θα χάσουν; Όπως ο «ανένδοτος» που προσπαθούσε να απαντήσει στην ανάγκη ανάπτυξης της Ελλάδας και η «άνω/κάτω» πλατεία προσπαθούσε να απαντήσει στην οικονομική κρίση ή τωρινή καρικατούρα επανάληψης που ζούμε προσπαθεί να απαντήσει στην πανδημική κρίση γενικεύοντας την. Φυσικά στην χώρα που όταν το 1989 όλος ο πλανήτης παρακολουθούσε την κατάρρευση της πρότασης κοινωνικής οργάνωσης της ΕΣΣΔ και των δορυφόρων της η κοινή γνώμη παρακολουθούσε πάμπερς, ξεματιάστρες και «αποκαλυπτικές» φωτογραφίες όλα μπορεί να συμβούν.
Όμως υπάρχει πάντα η θετική πλευρά. Όσα κόμματα και δυνάμεις πιστεύουν ότι πρέπει να μετατρέψουμε την κρίση που ζούμε σε ευκαιρία ανάπτυξης οφείλουν να ανταλλάξουν προτάσεις και σχέδια. Τα κόμματα «κομήτες» που διατρέχουν τον ουρανό του κομματικού μας συστήματος θα χαθούν νομοτελειακά. Στην Δευτέρα Παρουσία τους θα δικαιωθούν.
Ας μην τα ακολουθήσουμε.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 06.02.2022
