ΑΠΟΨΕΙΣ

Και να που φτάσαμε πάλι στο σημείο να ψάχνουμε τα αυτονόητα και να προσπαθούμε να λύσουμε μπερδεμένους κόμπους. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Η κούραση του κόσμου από τον παρατεταμένο εγκλεισμό, επιβάλει χαλάρωση των μέτρων, καθώς η απείθεια είναι πλέον μαζικό φαινόμενο. Ιδιαίτερα μετά τα σκηνικά της Νέας Σμύρνης (απαράδεκτη αστυνομική βία και επίσης απαράδεκτο λιντσάρισμα αστυνομικού), οι έλεγχοι περιορίστηκαν, διαδηλώσεις και κάθε είδους συναθροίσεις σε στέκια και πλατείες έγιναν μονιμότητα, με αποτέλεσμα ο ιός να κάνει πάρτι.
   
2. Τα νοσοκομεία έφτασαν στα όρια τους, οι ΜΕΘ δεν επαρκούν και το υγειονομικό προσωπικό, φτάνει στο σημείο μηδέν: στην υποχρέωση να διαλέξει ποιος θα διασωληνωθεί και ποιος θα αφεθεί στο έλεος του Θεού και της τύχης.
3. Καθένας από εμάς, μπορει εύκολα να βρει επιχειρήματα για «παραλήψεις και λάθη της κυβέρνησης», για καθυστερημένες αποφάσεις και αμηχανία στον αυστηρό έλεγχο των περιοριστικών μέτρων, για την αντιπολίτευση που υποδαύλιζε διαδηλώσεις- την εκκλησία που διεκδικούσε εξαιρέσεις- την αγορά που απαιτούσε άνοιγμα-τους δημόσιους υπαλλήλους που ήθελαν...τηλεεργασια- τους νέους που ζητούσαν...Ελευθερια.
4. Στο μεταξύ, ουδείς από όλους τους διαμαρτυρόμενους φέρεται διατεθειμένος να αναλάβει την ευθύνη για τις συνέπειες σε περίπτωση που ανοίξουν όλα. (Ο Τσιπρας που του ξέφυγε κάποια στιγμή αναφορικά με τις διαδηλώσεις, το πήρε αμέσως πίσω). Όλοι μάλιστα, είναι έτοιμοι στην περίπτωση που μας πάρει το ποτάμι, να κατεβάσουν τα πανό «ανοίξτε τα όλα» και να ανεβάσουν στη θέση τους άλλα για τον λαό που εγκαταλείφτηκε απροστάτευτος στο έλεος του ιού και να στήνουν λαϊκά δικαστήρια για τους «ειδικούς» και τους «αρμόδιους».
5. Να συμφωνήσω ότι τα μέτρα δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Αλλά να προσθέσω πως όταν κάποια μέτρα κρίνονται ανεπαρκή, θα πρέπει να αντικαθίστανται από άλλα, με γνώμονα να επιτευχθεί ο στόχος που τα κατέστησε αναγκαία. Δεν είναι συνετός ένας συνειρμός που λέει: δεν απέδωσαν τα μέτρα κι άρα τα καταργούμε και αφηνόμαστε στο έλεος του ιού. Τα ανεπαρκή μέτρα αλλάζουν, δεν καταργούνται ενόσω ο ιός είναι παρών.
6. Την ώρα της μάχης με έναν άγνωστο και φονικό ιό, δεν αποφασίζει καθένας μόνος του τι θα κάνει και αν θα το κάνει. Στις οργανωμένες κοινωνίες, αυτές τις αποφάσεις οφείλουν να τις πάρουν τα διατεταγμένα κι εξουσιοδοτημένα όργανα της πολιτείας - κυρίως η κυβέρνηση και μετά οι λοιποί φορείς...Όπως επίσης συμβαίνει στις δημοκρατίες, οι αποφασίζοντες ελέγχονται. Υφίστανται κριτική για την μέθοδο που δουλεύουν και την λειτουργία τους και κρίνονται για την αποτελεσματικότητα των αποφάσεων τους.
7. Η κυβέρνηση- όπως και οι κυβερνήσεις σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, μοιράζονται την δικαιοδοσία της απόφασης, με τους «ειδικούς». Την γνωστή επιτροπή υπό τον κ. Τσιόδρα, που λειτουργεί στο πλαίσιο ανάλογων επιτροπών του ΠΟΥ. Επί της αρχής, πολύ καλά κάνει.
8. Εκτός από τις αποφάσεις για περιοριστικά μέτρα και πολιτικές αντιμετώπισης του ιού (προτεραιότητες εμβολιαστικού προγράμματος κλπ), η κυβέρνηση και οι λοιποί μηχανισμοί της κοινωνίας, λαμβάνουν τις αποφάσεις για μέτρα στήριξης της αγοράς και των ανθρώπων, για την λειτουργία της κοινωνίας, αλλά και για την ενίσχυση των δομών υγειονομικής προστασίας. (Στελέχωση, εξοπλισμός, οργάνωση ΕΣΥ κλπ κλπ), έλεγχοι τήρησης των περιοριστικών μέτρων κλπ
9. Με το τέλος της πανδημίας και την λήξη των έκτακτων συνθηκών, θα έρθει η ώρα της αξιολόγησης, της αποτίμησης, του καταλογισμού. Την ώρα όμως της μάχης, οφείλουμε να σταθούμε ως κοινωνία κι ο καθένας χωριστά, στο ύψος της ευθύνης που μας αναλογεί. Να μην αναζητάμε αφορμές παραβίασης των οποίων μέτρων και να μην καλλιεργούμε κλίμα αμφισβήτησης των αποφάσεων που λαμβάνονται με βάση τις εισηγήσεις των ειδικών της υγείας.
10. Τηρώντας μια τέτοια υπεύθυνη στάση οι πολίτες, απαιτούμε ανάλογη λειτουργία και από την κυβέρνηση. Ειδικά στη Θεσσαλονικη, έχουμε πολλούς λόγους να διαμαρτυρόμαστε ότι πολλά πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά και να υποστηρίξουμε ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα βρισκόμασταν σήμερα σε καλύτερη κατάσταση. Η αποτυχημένη διαχείριση των συνόρων το καλοκαίρι (τουρισμός, εποχικοί εργάτες), η ιστορία του φθινοπώρου και το βαρύ τίμημα σε θανάτους, η αδυναμία να λυθεί άμεσα το θέμα των μέσων μαζικής μεταφοράς, οι ελλιπείς έλεγχοι της εφαρμογής των μέτρων και η ανοχή απέναντι σε μαγαζιά που μετατράπηκαν σε υπαίθρια μπαρ ορθίων θαμώνων με ποτά στο χέρι, η μη ενίσχυση των τοπικών δομών δημόσιας υγείας και η ανυπαρξία σχεδίου συνδρομής προσωπικού και ιδιωτικών κλινικών, είναι μελανά σημεία της πορείας που θα πρέπει να διαλευκανθούν.

Η παρατήρηση

Σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση, το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στη Θεσσαλονικη και τους κατοίκους της, ήταν το πισωγύρισμα αναφορικά με το άνοιγμα του λιανεμπορίου από αύριο. Δεν είμαι σε θέση να αμφισβητήσω τα στοιχεία που οδήγησαν την επιτροπή στην εξαίρεση τριών περιοχών (Θεσσαλονικη, Πάτρα, Κοζάνη) από την γενική ρύθμιση. Απεναντίας, θεωρώ εκ προοιμίου, ότι η απόφαση τους είναι βάσιμη και η ενδεδειγμένη. 

Αλλά ο τρόπος που αυτό το πισωγύρισμα έγινε, είναι εξόχως προσβλητικό για την Θεσσαλονικη. Θα περίμενε κανείς, να βγουν οι ίδιοι κυβερνητικοί που είχαν ανακοινώσει το άνοιγμα του λιανεμπορίου και να εξηγήσουν τα γιατί και τα διότι της ανατροπής για τις τρεις περιοχές, ζητώντας συγνώμη από τους καταστηματάρχες που απολύμαναν μαγαζιά, έφτιαξαν βιτρίνες, αγόρασαν εμπόρευμα, επέστρεψαν εργαζόμενους από την αναστολή (ίσως κάποιος ποιο απαιτητικός, θα ζητούσε κι ένα ειδικό πρόγραμμα ενίσχυσης των τοπικών αγορών). Αντ' αυτών, είχαμε αρχικά διαρροή σκέψεων και προτάσεων που εκφράστηκαν στην επιτροπή λοιμωξιολόγων, μετά νέα διαρροή για εισήγηση της επιτροπής και μετά ανακοίνωση για απόφαση. Αυτή η μη αρμόζουσα συμπεριφορά προς ανθρώπους που έναν χρόνο περνούν της ψυχής τους τον τάραχο και προς μια πόλη που μόλις το φθινόπωρο την άφησες απροστάτευτη να ζήσει το Μπέργκαμο της και να θρηνήσει εκατόμβη θυμάτων, προκαλεί κλίμα δικαιολογημένης αγανάκτησης. Ας φροντίσουν να αποκαταστήσουν τα δέοντα.
Η πρόταση

Κατά τα άλλα, εμείς -οι πολίτες- οφείλουμε να σκύψουμε το κεφάλι και να πειθαρχήσουμε στις αποφάσεις και τα περιοριστικά μέτρα. Άλλωστε την απόφαση για τη Θεσσαλονικη, την πήρε η επιτροπή των λοιμωξιολογων με κριτήρια όχι πολιτικά και ούτε κομματικά.

Για εκείνους που είτε από κούραση, είτε από θυμό, είτε από αντιπολιτευτική διάθεση, είτε επειδή τους... ψέκασαν, είτε από απερισκεψία, είναι έτοιμοι να βάλουν τις μάσκες στα πηγούνια και να ξεχυθούν σε δρόμους και πλατείες για να... ζήσουν, ας περάσουν πρώτα μια βόλτα από ένα νοσοκομείο σε ημέρα εφημερίας για να δουν τι θα πει πόλεμος. Ας γυρίσουμε την πλάτη σε κάθε ανοησία που κυκλοφορεί και ας υψώσουμε το τείχος της σωφροσύνης προκειμένου να προστατέψουμε τον εαυτό μας, τους ανθρώπους μας, την κοινωνία.
Εβδομήντα άνθρωποι την ημέρα χάνονται, εκατοντάδες ταλαιπωρούνται και πολλοί περισσότεροι αποκτούν μπελά που ενδέχεται να τον βρουν μπροστά τους στο μέλλον.