Το υπουργείο Πολιτισμού σκέφτηκε ένα πρωί να ανταλλάξει τον «Δρομέα» της Αθήνας με τον Μεγαλέξανδρο των Σκοπίων. Αν δεν τον είδατε τον γείτονα Μεγαλέξανδρο Ιππέα, που βάσει της Συμφωνίας των Πρεσπών οφείλει κάποια στιγμή να απομακρυνθεί από την πατρίδα του, θα εκπλαγείτε από τη σπανιότητα της ασχήμιας του, που παραπέμπει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα άλλων εποχών. Αντικείμενο βαρύ, ευτελές και άχρηστο. Σαν τη χαλασμένη τηλεόραση από την Ανατολική Γερμανία, που κάποτε έπαιζε το «Μικρό σπίτι στο λιβάδι».

Ότι αυτήν την αισθητική θα σκεφτόταν να μας την προξενέψει το δικό μας υπουργείο Πολιτισμού, δεν το είχαμε φανταστεί. Κι όμως υπάρχουν περιπτώσεις που η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο… δημιουργική φαντασία και η περίπτωση του ΥΠΠΟ είναι μία από αυτές.

Τη βασιμότητα της ιστορίας που έβγαλε στο φως το makthes.gr δεν την αμφισβητούμε, γιατί μας λείπει το κίνητρο που θα οδηγούσε το γλύπτη να βάλει τον «Δρομέα» του σε ρόλο εκδρομέα. Γιατί να σηκωθεί ο άνθρωπος που δεν έχει εκβιάσει ποτέ του τη δημοσιότητα και να μοιραστεί με τα ΜΜΕ ένα φανταστικό διάλογο και μάλιστα σε συνάντησή του με την ίδια την υπουργό, η οποία τελικά δεν αμφισβητήθηκε;

Άλλωστε, όπως επισήμανε και ο ίδιος, ήταν εκεί μαζί του στον προθάλαμο του υπουργικού γραφείου και καλλιτέχνες της Biennale, οπότε…

Γιατί του πέρασε κι αυτό απ’ το μυαλό. Ότι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αποκύημα της φαντασίας του ακόμη και η παρουσία του στο ΥΠΠΟ και η συζήτηση που είχε με την κ. Ζορμπά. Είναι να μην αρχίσει κάποιος. Μετά δεν ξέρεις πού θα σταματήσει. Κι αυτό είναι ακριβώς που τρομάζει περισσότερο κι από την πιθανολογούμενη ανταλλαγή μνημείων με τη γείτονα.

Πολιτισμός είναι κυρίως ο τρόπος που σκέφτεσαι και λειτουργείς. Είναι η συμπεριφορά που χαρακτηρίζει την καθημερινότητα και τις αντιδράσεις, είναι η υπεράσπιση αρχών που δεν μπορεί να αφήνουν αδιάφορη την -έστω προσωρινή- κάτοχο του σχετικού χαρτοφυλακίου. Η οποία, αφού δεν πτοήθηκε από το «όχι» του γλύπτη, θεωρώντας προφανώς πως η θέλησή του δεν θα στεκόταν εμπόδιο στις προθέσεις του υπουργείου, όταν το θέμα πήρε δημοσιότητα, το ξανασκέφτηκε.

Μέτρησε αντιδράσεις και μόλις συνειδητοποίησε ότι θα μας πάρουν με τις πέτρες αν ξεριζώσουμε τον «Δρομέα», για να εισαγάγουμε τέχνη σοσιαλιστικού ρεαλισμού τύπου Γκρούεφσκι, σου λέει ας τρελάνουμε τον Βαρώτσο καλύτερα. Μόνο που ο γλύπτης δεν εξέλαβε ως εύσημα στη διεθνή καριέρα του τη μετανάστευση του «Δρομέα» του στα Σκόπια και προχώρησε σε αποκαλυπτήρια. Της κακής αισθητικής και του απροκάλυπτου κυνισμού που φωλιάζουν ακόμη και στο συνήθως υπεράνω υποψίας ΥΠΠΟ.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Μαρτίου 2019