ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον. Αναβιώνει όμως ο κίνδυνος επιστροφής σε σκοτεινές περιόδους, καθώς ένα μείγμα φασιστικών, ρατσιστικών και εθνικιστικών ιδεών και αντίστοιχων πρακτικών βίας και παρεκτροπών απειλεί τη δημοκρατία, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Κόμματα και οργανώσεις που εκφράζουν αυτές τις απάνθρωπες ιδέες αξιοποιούν τα νέα δεδομένα της κοινωνικής και πολιτικής συγκρότησης (όπως η συρρίκνωση της δημοκρατίας, οι πιέσεις στην εργασία και τα εισοδήματα, οι μεταναστευτικές ροές), για να αναπτύξουν την επιρροή τους σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αυτή είναι μία εκδοχή του μέλλοντος, που πρέπει να αποτρέψουμε.

Η αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων προϋποθέτει κάθετη και αποφασιστική αντιπαράθεση «σε όλη τη γραμμή του μετώπου». Αντιθέτως, η υποτίμηση, η σιωπή, η αδράνεια, η ανοχή και η επίδειξη κατανόησης επιφέρουν αντίθετα αποτελέσματα και αντικειμενικά ενισχύουν το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Η δημιουργία ενώσεων/ κινήσεων πολιτών ενάντια στο ρατσισμό, το φασισμό και την εθνικιστική έξαρση, και η εκδίπλωση πολύπτυχων δράσεων αποτελεί αδήριτη ανάγκη, καθώς η ενεργοποίηση της κοινωνίας είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ για την υπεράσπιση του κράτους δικαίου. Τα πεδία δράσης αυτών των κινήσεων θα πρέπει να αφορούν την καταγγελία των πρακτικών βίας και της αντίστοιχης ρητορικής, την υποστήριξη των δικαιωμάτων όσων υφίστανται διακρίσεις, την αντιπαράθεση προς τον ιστορικό αναθεωρητισμό και γενικότερα προς όλο το πλαίσιο των αντιδημοκρατικών και απάνθρωπων ιδεών με την ανάδειξη και προβολή των δημοκρατικών ιδεών και προτάσεων.

Οι ενώσεις αυτές πρέπει να απευθύνονται σε όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου και σε όλους τους πολίτες που εμφορούνται από τα ιδεώδη της δημοκρατίας, της μη διάκρισης, της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών μεταξύ των κρατών.

Είναι ευκταίο η δράση των κινήσεων αυτών να μην καθορίζεται από τις προτεραιότητες της κομματικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Ενδεικτικά, στο κορυφαίο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν είναι υποχρεωτικό οι συμμετέχοντες να υποστηρίζουν τη συμφωνία, είναι όμως απαραίτητο να τοποθετούνται ενάντια σε θέσεις που καλλιεργούν επιθετικότητα προς τα άλλα έθνη καθώς και σε αντιδημοκρατικές πρακτικές λεκτικής ή σωματικής βίας εναντίον αυτών που υποστηρίζουν τη Συμφωνία.

Η Θεσσαλονίκη μας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση καθώς η πολυπολιτιστική και δημοκρατική της παράδοση συναντάται με συντελεσμένες δολοφονικές επιθέσεις και εθνικιστικές παρεκτροπές. Αυτή η αντίφαση υπαγορεύει την ανάπτυξη ακόμη μεγαλύτερης προσπάθειας, ώστε η πόλη μας να απομονώσει τις εγκληματικές φασιστικές οργανώσεις και τις ιδέες τους και να γίνει κέντρο ευρωπαϊκού προσανατολισμού των Βαλκανίων, της αλληλεγγύης, της άνθησης των δικαιωμάτων και της φιλίας των λαών.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Φεβρουαρίου 2019