ΑΠΟΨΕΙΣ

Σήμερα η αντίθεση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ευθέως ανταγωνιστική και επικρατεί η αντίληψη ότι προϋπόθεση για την επιτυχία του πολιτικού σχεδίου του ενός είναι η αποτυχία του πολιτικού σχεδίου του άλλου.

Στην πραγματικότητα όμως η μελλοντική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, ως αυτοτελών κοινοβουλευτικών κομμάτων, είναι προϋπόθεση για τη διαμόρφωση μιας νέας προοδευτικής πλειοψηφίας και τη συγκρότηση κυβέρνησης.

Η προοδευτική ανασυγκρότηση της χώρας χρειάζεται τον πλούτο πολιτικών ιδεών και επεξεργασιών, και τα διαφορετικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαμόρφωσαν οι προοδευτικές δυνάμεις στη διαδρομή τους. Επιπλέον, το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής επιτείνει περαιτέρω την ανάγκη της συνεργασίας κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Είναι σαφές ότι η διαμόρφωση μιας προοδευτικής διακυβέρνησης υπηρετείται με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα και το ΚΙΝΑΛ ισχυρό στη Βουλή. Είναι δυνατόν όμως να συμβούν και τα δύο;

Ναι, είναι δυνατόν. Τα δύο κόμματα πρέπει να κατανοήσουν ότι έχουν σταθεροποιήσει τους ψήφους που έχουν να λάβουν μεταξύ των πολιτών που έχουν αποφασίσει να ψηφίσουν, για αυτό και έχει μικρή επίδραση στο εκλογικό αποτέλεσμα η αντιπαράθεση για την υπάρχουσα «πίτα».

Τα ακροατήρια στα οποία μπορούν να απευθυνθούν τα δύο κόμματα, για να αυξήσουν την επιρροή τους, είναι τα εξής:

Το πρώτο τμήμα είναι αυτών που ψήφισαν τον Σεπτέμβριο του 2015 και τώρα είναι αναποφάσιστοι. Το δεύτερο τμήμα είναι αυτών που ψήφισαν τον Ιανουάριο του 2015 και στη συνέχεια απείχαν τον Σεπτέμβριο του 2015, που είναι περίπου 750.000 άτομα. Το τρίτο τμήμα των ψηφοφόρων είναι αυτών που απέκτησαν δικαίωμα ψήφου μετά τις τελευταίες εκλογές.

Αυτοί οι ψηφοφόροι αποτελούν πεδίον δόξης λαμπρό για τις προοδευτικές δυνάμεις, που μπορούν να απευθυνθούν με σχετική επιτυχία σε διαφορετικά ακροατήρια αναλόγως των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει η κάθε μία.

Είναι απαραίτητο όμως να ανανεώσουν την πολιτική επιχειρηματολογία και εικόνα, δημιουργώντας μία νέα προσδοκία ανάταξης της χώρας.

Αυτό για τον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει μια νέα πολιτική πρόταση για τη χώρα στη μεταμνημονιακή εποχή, που να απευθύνεται όχι μόνο στα αδύναμα οικονομικά στρώματα αλλά και στα μεσαία στρώματα καθώς και τις δυνάμεις της παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Αυτό για το ΚΙΝΑΛ σημαίνει να εκφράσει μια σύγχρονη σοσιαλδημοκρατική μεταρρυθμιστική αντίληψη και όχι να υποπίπτει σε αντιαριστερή λογική, αντιμνημονιακή ρητορική και εθνικιστικές κορόνες για δήθεν παράδοση της Μακεδονίας, που σε τελευταία ανάλυση επενεργούν υπέρ της ΝΔ.

Τα δύο κόμματα είναι δυνατόν να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους, να αναγνωρίσουν την προτεραιότητα της αντίθεσης μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών δυνάμεων και να δημιουργήσουν νέα ρεύματα προέλκυσης και ενεργοποίησης πολιτών σε προοδευτική κατεύθυνση. Οι αντιθέσεις τους είναι δυνατόν να είναι υπαρκτές, αλλά μη ανταγωνιστικές.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21 Απριλίου 2019