Όταν αυτή η κυβέρνηση ήρθε στα πράγματα, ένα κύμα αισιοδοξίας φανερής αλλά κυρίως κρυφής πλημμύρισε την πλειονότητα των πολιτών. Το αίσθημα ευφορίας ήταν διάχυτο όχι μόνο μεταξύ αυτών που την ψήφισαν αλλά και των άλλων, όσων δεν ανήκαν στο σκληρό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ από ιδεολογία (απολύτως σεβαστό) ή από συμφέρον (κατακριτέο, αλλά αυτό είναι προσωπική μου θέση).

Την κανονικότητα που υποσχόταν προεκλογικά η ΝΔ γνωρίζαμε ότι πιο εύκολα την τάζει κανείς παρά την πετυχαίνει, αλλά παρ’ όλα αυτά η ελπίδα ξαναγεννήθηκε, οι προσδοκίες απέκτησαν περιεχόμενο, η μεσαία τάξη ξανάρχισε να κάνει σχέδια, οι επιχειρηματίες ξεκινούσαν με άλλον αέρα το πρωί για τη δουλειά τους. Λίγο η ηχηρή τηλεπιμονή του Αδώνιδος για φιλοεπενδυτική πολιτική, λίγο οι μικρές -έστω- μειώσεις φόρων και εισφορών, λίγο οι θετικοί δείκτες στα πλεονάσματα και την ανάπτυξη, δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να φανταστεί ότι θα έρθει κι εκείνη η άσπρη μέρα που του τάξανε… Ήρθαν και τα καλά λόγια των Ευρωπαίων κι έδεσε το γλυκό.

Εντάξει, η καθημερινότητα είναι σκληρή και τα χάπι εντ δεν μετακόμισαν από τις ελληνικές ταινίες στην ελληνική πραγματικότητα.

Τα εθνικά θέματα, κυρίως εξαιτίας της άκρατης βουλιμίας του μπελαλή εξ Ανατολών γείτονα, δεν τα αγνοεί κανείς.

Ούτε και τις μαύρες τρύπες που άφησε πίσω του το μνημόνιο.

Αυτά όμως τα γνώριζαν και μάλιστα με όλες τις λεπτομέρειες η σημερινή κυβέρνηση και τα πρωτοκλασάτα στελέχη της.

Κι οι πιο μετριοπαθείς που δεν περίμεναν να γίνουν όλα καλά κι όλα ωραία με το μαγικό ραβδί του Κυριάκου Μ., περίμεναν λιγότερα σημάδια κόπωσης σε μόλις επτά μήνες.

Το προσφυγικό-μεταναστευτικό με τις παλινωδίες στην αντιμετώπισή του (κι ας αναγνώρισε το λάθος της μη λειτουργίας αρμόδιου υπουργείου εξαρχής ο πρωθυπουργός), η αργοπορία στη λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων, η μη αποσυμφόρησή των νησιών ακόμη και η χρήση της λέξης επίταξης δημιουργούν αρνητικές εντυπώσεις.

Οι πλειστηριασμοί που θα ξαναρχίσουν, όπως δείχνουν τα πράγματα από τον Μάιο και θα αφορούν χιλιάδες περιπτώσεις πρώτης κατοικίας, επιβαρύνουν την εικόνα. «Οικογένειες θα μείνουν στο δρόμο», προειδοποιούν τα μέλη των ενώσεων προστασίας των καταναλωτών. Και δεν λέμε να μη χάσουν το σπίτι τους όσοι το έχουν χούι να μην πληρώνουν -στρατηγικούς κακοπληρωτές τους λένε - αλλά να υπάρξει τουλάχιστον η πρόνοια να μη δημιουργηθούν νεοάστεγοι και βρεθούν οι τράπεζες με χιλιάδες ακίνητα που δεν θέλει κανείς.

Μόλις πριν από λίγες ημέρες είδε το φως της δημοσιότητας μια έρευνα του ΟΟΣΑ για τις χώρες-μέλη του, από την οποία προκύπτει ότι το 67% των Ελλήνων διαθέτει αποταμιεύσεις 983 ευρώ! Αν δηλαδή μας τύχει καμιά ατυχία, με το ζόρι θα βγάλουμε κάνα δυο μήνες…

Στην αγορά τα θετικά δείγματα της κυβερνητικής πολιτικής δεν μεταφράζονται στο ταμείο και παρά τις καλές προθέσεις τους οι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι σύντομα θα χαμογελάσουν. Έρχεται και η ρύθμιση των 24 ή 48 δόσεων και η αίσθηση ότι όσοι ενταχθούν δεν θα έχουν ούτε ευρώ περισσευούμενο, για να ενισχύσουν την κατανάλωση.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βγήκε και η βουλευτής Μυκόνου να μιλήσει στη Βουλή για τα υδατοδρόμια στα νησιά, σαν να εξηγούσε πεντάχρονο τη θεωρία της σχετικότητας.

Τουλάχιστον αν καθόταν στη δουλειά της, θα μπορούσε να βοηθήσει τη ΝΔ με τις πρώτες κυβερνητικές της ρυτίδες...

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 16 Φεβρουαρίου 2020