ΑΠΟΨΕΙΣ

Δεν θυμάμαι άλλον πρωθυπουργό να παραδέχεται δημόσια ένα λάθος του. Είτε αυτό αφορά σε μια απόφασή του είτε σε μια ατομική του ενέργεια ως πολίτης. Όλοι τους ήταν «αλάνθαστοι» και η όποια κριτική τους γινόταν, ήταν «κακοπροαίρετη» και «υποβολιμαία από τους εχθρούς ή τα μεγάλα συμφέροντα»…

Το «αργήσαμε να πάρουμε τα μέτρα για τη Θεσσαλονίκη» που είπε με ευθύτητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, φυσικά και δεν απαλλάσσει την κυβέρνησή του από τις ευθύνες για την έκταση της υγειονομικής καταστροφής στην βόρεια Ελλάδα, αλλά αποτελεί μια ανακούφιση- ενός είδους δικαίωση για όσους φώναζαν τότε και για εκείνους που «πλήρωσαν» την καθυστέρηση (γιατρούς, νοσηλευτές, ασθενείς, συγγενείς θυμάτων).

Παράλληλα η χωρίς υποσημειώσεις παραδοχή πως κακώς φωτογραφήθηκε χωρίς προστατευτική μάσκα με τους «εντουράδες» στην Πάρνηθα όπου πήγε για ποδήλατο (mountain bike), από την μια ικανοποιεί όσους δικαίως επέκριναν την συγκεκριμένη στάση και από την άλλη καλλιεργεί την ελπίδα ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι λοιποί αξιωματούχοι, θα φροντίσουν να μην επιδείξουν στο μέλλον παρόμοια συμπεριφορά «κακού παραδείγματος».

Βέβαια, ο πρωθυπουργός απολογούμενος, φρόντισε να επισημάνει και τα «ελαφρυντικά» για τα δύο «μεμπτά». Για την φωτογράφηση, ότι δεν ανέμενε να λάβει τέτοια έκταση και για την αγνόηση της ανάγκης για έγκαιρη λήψη περιοριστικών μέτρων για την Θεσσαλονίκη, ότι «δεν του το εισηγήθηκαν».

Αυτή του η φράση, προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά αναφορικά με το ποιους εννοεί. Ποιοι όφειλαν να τον ενημερώσουν για την κατάσταση στην Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή και δεν το έκαναν;

Οι αρμόδιοι υπουργοί (Κικίλιας, Χαρδαλιάς) και οι υφιστάμενοί τους ντόπιοι κρατικοί αξιωματούχοι (ΠΕΣΥάρχες, πολιτική προστασία, διοικητές), οι τοπικοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι (Καράογλου και Αντωνίου), οι αυτοδιοικητικοί της περιοχής (Ζέρβας, Τζιτζικώστας και λοιποί δήμαρχοι), οι βουλευτές του, ή μήπως η υπό τον Τσιόδρα επιτροπή των επιδημιολόγων- λοιμωξιολόγων;

Θεωρώ ότι ο πρωθυπουργός, δεν εννοούσε τους υπουργούς του. Αυτοί άλλωστε αποτελούν δική του προέκταση και αν πιστεύει πως δεν έκαναν καλά την δουλειά τους, θα έπρεπε πάραυτα να τους αντικαταστήσει.

Ούτε όμως θα είχε στο μυαλό του τον υφυπουργό Μακεδονίας Θράκης που τον έχουν χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, υποχρεώνοντάς τον να... ξοδεύει την υπερκινητικότητά του στο να παρευρίσκεται και να χαιρετίζει. Όπως και φυσικά δεν θα μπορούσε να «φορτώσει ευθύνη» στην επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη, της οποίας η δράση αγνοείται (ίσως προσφέρει τις υπηρεσίες της με τηλεεργασία από την Καστοριά…), αλλά ούτε στους βουλευτές του που έτσι κι αλλιώς δεν χαλάει χρόνο ούτε για να τους δει όταν ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη- πόσω μάλλον να τους ακούσει.

**************************************************************************************************************************

*Και αφού ο πρωθυπουργός, δεν εννοεί ως υπαίτιους που δεν τον ενημέρωσαν για την διασπορά του ιού στην Θεσσαλονίκη όλους τους προηγούμενους, ποιοι απομένουν; Μάλιστα για να μην υπάρχει και καμιά παρανόηση, από το βήμα της Βουλής στις 12/11 πρώτα παραδέχτηκε πως «ίσως να αργήσαμε να πάρουμε μέτρα για τη Θεσσαλονίκη» και στη συνέχεια απαντώντας στην σκληρή κριτική της Φώφης Γεννηματά ειδικά για τα όσα έγιναν στον Άγιο Δημήτριο ανέφερε επί λέξει "Πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε πως εάν γυρίζαμε το ρολόι του χρόνου πίσω, θα έπρεπε να πάρουμε δραστικά μέτρα νωρίτερα. "Το λέω ξεκάθαρα Η ευθύνη βαραίνει όλους, πρώτα από όλα την κυβέρνηση, αλλά νομίζω και τους τοπικούς άρχοντες και ενδεχομένως όλους όσοι επεδίωξαν να εορτάσουμε -έτσι έστω όπως εορτάστηκε τελικά- τον Άγιο Δημήτριο".

* Μετά και από αυτό, στη Θεσσαλονίκη έγινε ο κακός χαμός. Ήρθε και η εκτόξευση του αριθμού των κρουσμάτων, οι δεκάδες νεκροί καθημερινά και το κρασάρισμα των νοσοκομείων (επιτρέπεται να ξεκινούν εφημερίες με μηδέν κενά κρεβάτια στις ΜΕΘ; Επιτρέπεται οι γιατροί να παρακαλάνε να πεθάνει κανείς για να βάλουν στο κρεβάτι του άλλον που περιμένει την ελπίδα του; Για τι είδους παρεχόμενη περίθαλψη μιλάμε;) και ξεκινήσαμε το κυνήγι των μαγισσών.

Βάλαμε όλοι στο στόχαστρο τους αυτοδιοικητικούς. Αυτούς έχουμε μπροστά μας, αυτούς θεωρούμε «δικούς μας», αυτούς καταχεριάσαμε. Και καλά κάναμε. Οι ίδιοι ήταν που είχαν εμφανιστεί χαμογελαστοί στις κάμερες- όταν η διασπορά του ιού ήταν ασήμαντη- για να καυχηθούν, οι ίδιοι με δημόσιες ανακοινώσεις τους ανοιγόκλειναν την παραλία, οι ίδιοι μετείχαν σε συσκέψεις για τον γιορτασμό του πολιούχου της πόλης, οι ίδιοι φωτογραφίζονταν δίπλα στους κυβερνητικούς για να υποδηλώσουν την συμμετοχή τους... (Όταν διεκδικείς μερίδιο από τα εύσημα, θα πρέπει να μάθεις να πληρώνεις και τμήμα του χρέους…)

* Επί της ουσίας βεβαίως η πραγματική ευθύνη των αυτοδιοικητικών, έγκειται στο ότι δεν διεκδίκησαν την υλοποίηση όσων υποσχέθηκαν οι υπουργοί (προσλήψεις στα νοσοκομεία, αποσυμφόρηση μέσων μαζικής μεταφοράς, την πραγματοποίηση σημαντικού αριθμού τεστ, την άρτια οργάνωση ΕΟΔΥ, αυστηροποίηση ελέγχων για την εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων, την ιχνηλάτηση και την τήρηση της καραντίνας των διαπιστωμένων κρουσμάτων).

* Για να μην υπάρχει καμία παρανόηση, ξεκαθαρίζω ότι στην Αθήνα και γενικά στο λεκανοπέδιο, ουδείς επικρίνει τον Πατούλη, τον Μπακογιάννη και τους λοιπούς δημάρχους για το αν έχει ή όχι κλίνες ΜΕΘ ο Ευαγγελισμός, το Σωτηρία ή ο Άγιος Σάββας. Ούτε για το αν άργησαν να επιβληθούν περιοριστικά μέτρα, ούτε φυσικά για το ότι δεν ανοίγει τώρα το λιανεμπόριο και η εστίαση. Αλλά είπαμε, η ευθύνη της Αθήνας ανήκει στην κυβέρνηση, η οποία έχει -δυστυχώς- ως κύριο μέλημά της, την περιοχή της πρωτεύουσας. Κυβέρνηση των Αθηνών, έχουμε. Κι όσο δεν το βλέπουμε αυτό και όσο δεν αντιδρά η περιφέρεια σε αυτήν την σκανδαλώδη διάκριση και εύνοια του κέντρου εις βάρος της…επαρχίας, τόσο αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται.

Στην Θεσσαλονίκη και σε όλη την ελληνική επαρχία- ιδιαίτερα στην Μακεδονία και την Θράκη που δεν διαθέτουν ισχυρά εθνικοτοπικά λόμπι στην Αθήνα, η ευθύνη της διεκδίκησης, ανήκει σε όσους κατέχουν θέσεις και αξιώματα. Ιδιαίτερα σε εκείνους που κατέλαβαν αυτά τα οφίκια, με τις ψήφους των πολιτών. Τους αιρετούς δηλαδή, στην αυτοδιοίκηση- κυρίως- στην βουλή, στα επιμελητήρια, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, στους συλλόγους.

* Όλοι αυτοί, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν βρίσκονται εκεί που εκλέχτηκαν, για να κάνουν δημόσιες σχέσεις με το κράτος των Αθηνών, ούτε για να εξασφαλίζουν ένα μικρό κομμάτι εξουσίας, πόρων, ή αίγλης. Είναι εκεί, για να εργαστούν σκληρά προκειμένου να επιτυγχάνεται διαρκώς, βελτίωση στη ζωή των ανθρώπων που εκπροσωπούν.

Να ορθώνουν ανάστημα, να φωνάζουν, να πιέζουν, να κερδίζουν. Με σχέδιο, επιχειρήματα, αποφασιστικότητα. (Είδατε να αντιδρά κανείς στην επιπολαιότητα του υπουργείου Υγείας που με δήθεν αποφασιστικότητα και τσαμπουκά επίταξε δύο ιδιωτικά νοσοκομεία στη Θεσσαλονίκη, και στην συνέχεια στο μεν ένα δεν πήγε ούτε ένας ασθενής για νοσηλεία, το δε άλλο με παρασκηνιακές συμφωνίες ακυρώθηκε η επίταξη και αντικαταστάθηκε με κέντρο αποκατάστασης του ιδίου ιδιοκτήτη; Ή για τα δήθεν σχέδια διακομιδών με αεροπλάνα και τρένα, που αποδείχτηκαν βλακώδη και εγκαταλείφτηκαν; Ή για την ανυπαρξία ελέγχου των ανθρώπων που πρέπει να είναι σε καραντίνα; Ή για τα λίγα τεστ; Για τι είδους σχεδιασμό μιλάμε; Ποιος θα πει το ως εδώ και μη παρέκει;)

* Αντί αυτών, πληροφορούμαι ότι οι τοπικοί μας άρχοντες, έγιναν έξαλλοι με την φράση του πρωθυπουργού που την εξέλαβαν- και ορθά- ως άδειασμά τους. Δεν αντέδρασαν όμως δημόσια, αλλά παρασκηνιακά. Ζήτησαν να υπάρχουν διαρροές από το Μαξίμου, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν εννοούσε αυτούς όταν αναφέρονταν στην ευθύνη όσων δεν τον ενημέρωσαν εγκαίρως για την κακή επιδημιολογική εικόνα της Θεσσαλονίκης.

Για να μην τα πολυλογούμε, τελικά, βρέθηκαν οι ένοχοι. Είναι οι επιδημιολόγοι- λοιμωξιολόγοι.

Για να γίνει μάλιστα πιο πιστευτό το στόρι, σύμφωνα με τις ίδιες διαρροές, οι τοπικοί μας άρχοντες ζήτησαν και πέτυχαν να συμπεριληφθούν στην υπό τον Τσιόρδα επιτροπή, δύο αντιπρόσωποι της πόλης.

Πέρασαν δύο βδομάδες και ακόμη δεν ανακοινώθηκε ποιοι θα είναι αυτοί. Ακούγονται διάφορα ονόματα καθηγητών, νοσοκομειακών ακόμη και του προέδρου του δημοτικού συμβούλιου Θεσσαλονίκης, Δρόσου Τσαβλή, αλλά ουδέν επίσημο. Ίσως του χρόνου…


* Είναι τουλάχιστον προκλητικό όταν η κοινωνία αντιμετωπίζει πανδημία, θανάτους, κλειστές δουλειές, ανεργία, φτώχεια και ανέχεια, η πολιτική ζωή να έχει ως κυρίαρχο θέμα ένα "κωλόσπιτο". Είτε νοικιασμένο, είτε αγορασμένο στο Παρίσι, είτε κληρονομημένο.

Δεν ξέρω τι επιδιώκουν, αλλά μόνο απέχθεια προς την πολιτική προκαλεί μια λασπομαχία εξόντωσης του αντιπάλου με χτυπήματα κάτω από την ζώνη. Ούτε έκρυψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η σύζυγός του ότι δεν περιλαμβάνονται στους φτωχούς και άκληρους, ούτε είναι τόσο «σοκαριστικό» το να νοικιάζει ένα ωραίο εξοχικό ο επί χρόνια βουλευτής και πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Τόσο πολύ υποτιμούν την νοημοσύνη των πολιτών;


* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 13.12.2020.