Ο κορονοϊός ήρθε μεταξύ άλλων για να αποδείξει ότι η δημοσιογραφία έχει περάσει και καλύτερες μέρες.

Η υποταγή στην ταχύτητα μετάδοσης της «είδησης» επιβλήθηκε. Αυτό είναι το μείζον κι ας πάει στα κομμάτια η διασταύρωσή της.

Όσο πιο γρήγορα μπορείς βγάλ’ το στον αέρα και το διπλοκλειδώνεις μετά! Στην περίπτωση του κορονοϊού μεταδόθηκαν όλα τα πιθανά κρούσματα μέχρι να βρεθεί το πρώτο (που εντοπίστηκε τελικά στη Θεσσαλονίκη την περασμένη Τετάρτη).

Η διαφορά της δημοσιογραφίας από το κακέκτυπό της, που δυστυχώς έχει επικρατήσει σήμερα ελέω κλικ, είναι ο πολύτιμος χρόνος που διαθέταμε κάποτε για τη διασταύρωση της είδησης. Τότε θεωρούνταν η σημαντικότερη παράμετρος του ρεπορτάζ. Τώρα, χαμένος χρόνος. Κάποτε ντρέπονταν τα μέσα και οι εργαζόμενοι τους όταν αναγκάζονταν να καταπιούν το σφάλμα της μετάδοσης ψευδούς είδησης. Τώρα δεν υπάρχει ντροπή. Έφυγε μαζί με τη συναίσθηση ότι καλό το αποκλειστικό, καλύτερη όμως η αξιοπιστία την οποία υπερασπίζεσαι μην προβάλλοντας ό,τι έχει πιθανότητα να διαψευσθεί στη συνέχεια. Επιπλέον, το να ασχοληθείς με τις επιπτώσεις που έχει το δικό σου λάθος στη ζωή και την υπόληψη άλλων ανθρώπων θεωρείται αναχρονιστικό.

Κι εμείς που εκσυγχρονιζόμαστε μην τυχόν και το διπλανό σάιτ μάς προλάβει, στην ουσία υποδαυλίζουμε την ίδια μας τη δουλειά και συνεπώς την επαγγελματική μας υπόσταση.

Τι να κάνουμε, θα μου πείτε; Πώς να πάμε κόντρα στην επικρατούσα αντίληψη, στις επιταγές των από πάνω, στην πίεση να βγάλουμε το αποκλειστικό πριν από τους άλλους;

Να υπερασπιστούμε επίμονα αυτό που μάθαμε έτσι ώστε για να επιβιώσει η δημοσιογραφία -και μαζί κι εμείς- είναι μία κάποια απάντηση.

Αλλά κι εσείς οι αναγνώστες, ακροατές θεατές και εν γένει καταναλωτές των ειδήσεων μην κοιτάτε αυτό το κείμενο αυτάρεσκα από μακριά σαν να μη σας αφορά.

Αν εσείς δεν προκρίνατε αυτούς που σας φέρνουν γρήγορα στο πιάτο μασημένη τροφή αμφιβόλου προέλευσης και ποιότητας, αν δεν σπεύδατε να μάθετε τις ειδήσεις που κυκλοφορούν κάτω από τίτλους του στιλ «Δεν θα πιστέψετε ποιος μεγάλος καλλιτέχνης έχει προσβληθεί από τον κορονοϊό…», αν δεν νιώθατε ενημερωμένοι διαβάζοντας διαγωνίως κάθε παρατραβηγμένη εικασία, θα αφήνατε λίγο χώρο στη δημοσιογραφία να αναπνεύσει. Κι επιπλέον δεν θα τρέχατε τώρα στα σουπερμάρκετ για αλεύρι και μακαρόνια…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Φεβρουαρίου/1 Μαρτίου 2020