Το να είσαι σε θέση να αλλάζεις γνώμη, είναι δείγμα ωριμότητας. Το να αλλάζεις γνώμη συχνότερα από πουκάμισο, μάλλον επιπολαιότητα δείχνει. Το να είσαι στις παρά πέντε με τον άλφα υποψήφιο και στις και πέντε με τον άλλο, χρήζει διερεύνησης, αν δεν είναι προφανής ο λόγος για τον οποίο εγκαταλείπεις τον πρώην για τον νυν. Προφανής, εννιά φορές στις δέκα σημαίνει να σχετίζεται η αλλαγή προσανατολισμού με το προσωπικό σου συμφέρον.

Εσχάτως, μόλις τους τελευταίους μήνες, η αλλαγή στρατοπέδου στην κεντρική πολιτική σκηνή, έγινε τάση. Μόλις τα έσπασαν οι ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω Πρεσπών, είδαμε ανθρώπους που αντιπολιτεύονταν τον ΣΥΡΙΖΑ να εντάσσονται σε αυτόν, μέλη των Ανεξαρτήτων Ελλήνων να εγκαταλείπουν τον αρχηγό και το κόμμα τους, για να μείνουν στην κυβέρνηση και να κρατήσουν την κυβερνητική τους θέση. Είδαμε και προβεβλημένα στελέχη του ΚΙΝΑΛ να ανακαλύπτουν στο κυβερνών κόμμα τη… μετεξέλιξη του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ.

Τελευταίο παράδειγμα αλλαγής στρατοπέδου ο νυν υπουργός Τουρισμού, ο οποίος ανέλαβε τις προάλλες υπουργικό θώκο σε μία κυβέρνηση, στην οποία ασκούσε κριτική με κάθε ευκαιρία. Μάλιστα, ο Θ. Θεοχαρόπουλος, ως πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, επέκρινε τον πρώην πρόεδρο του κόμματος, επειδή είδε -εκείνος πολύ νωρίτερα- το φως το αληθινό στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Κι ο Φώτης Κουβέλης είχε τιμηθεί από την κυβέρνηση με την πρόταση -Καμμένου μάλιστα- να αναλάβει τη θέση του αν. υπουργού Εθνικής Άμυνας αρχικά και του υπουργού Ναυτιλίας αργότερα, θέση την οποία υπηρετεί μέχρι σήμερα. Χωρίς διάθεση λαϊκισμού ή αγοραίας εξήγησης της πολιτικής μεταστροφής πολιτικών ανδρών και γυναικών, τόσο στην κεντρική όσο και την αυτοδιοικητική πολιτική σκηνή, ο κόσμος βλέπει, ακούει, συγκρίνει και συχνά συνδέει τις αλλαγές διάθεσης από πλευράς των πολιτικών με τα προβεβλημένα πόστα που αναλαμβάνουν αμέσως μετά.

Άλλωστε στην εποχή της βασιλείας των κοινωνικών μέσων δικτύωσης λίγα πράγματα μένουν κρυφά. Ακόμη λιγότερα γλιτώνουν την αυστηρή κριτική ή ακόμη και τη λάσπη στον ανεμιστήρα, που φυσικά πέφτει επί δικαίων και αδίκων.

Στα αυτοδιοικητικά που μας απασχολούν τώρα, σεβαστή η επιθυμία κάθε υποψήφιου να εκλεγεί μέσα από το συνδυασμό με τον οποίο βάζει υποψηφιότητα. Εξίσου σεβαστό και το να ζυγίζει με ποιον έχει μεγαλύτερες πιθανότητες εκλογής. Κάποιες διεργασίες όμως πρέπει να γίνονται εσωτερικά, αθόρυβα και ορισμένες αποφάσεις να λαμβάνονται κατόπιν συζήτησης με τα πιο προσφιλή σου πρόσωπα ή και σύσκεψης με… το μαξιλάρι σου. 

Άπαξ και ανακοινώσεις την τελική σου επιλογή, οφείλεις να την υποστηρίξεις μέχρι τέλους. Όταν σφουγγαρίζεις τη Μεγάλη Πέμπτη το εκλογικό κέντρο του υποψηφίου που αρχικά στήριξες και την Τρίτη μετά το Πάσχα έχεις μετακομίσει σε αντίπαλο ψηφοδέλτιο, το οποίο μάλιστα δεν πρεσβεύει θέσεις συγγενείς τις δικές σου, τότε δίνεις το δικαίωμα στους άλλους να πιστεύουν ότι πρόκειται για συναλλαγή. Με την ακριβή έννοια του όρου.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 12 Μαΐου 2019