Είναι καλό που είναι γυναίκα. Δεν (θα) είναι καλή επειδή είναι γυναίκα.

Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, η υποψήφια πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου έχει λαμπρό βιογραφικό και την έξωθεν καλή μαρτυρία. Από τη στιγμή που την πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τα καλά λόγια για το πρόσωπό της αυξάνονται με εκθετική πρόοδο.

Λαμπρή δικαστικός με μακρά πορεία στο χώρο, πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 2018 με πρόταση του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, σωστά -παρά την γκρίνια που πρόλαβε να ακουστεί- εκτίμησε στην πρώτη της δήλωση ως υποψήφια για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα ότι στο πρόσωπό της τιμάται το δικαστικό σώμα και η γυναίκα.

Βέβαια στο δικαστικό σώμα, το οποίο δεν φημίζεται για την κοινωνικοποίησή του, δύσκολα γίνονται γνωστές οι προσωπικότητες των ανθρώπων. Ξεχωρίζουν συνήθως όσοι έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη για κακό. Επειδή το όνομά τους ενεπλάκη σε κάποιο σκάνδαλο ή στη διερεύνησή του.

Το προφίλ των υπολοίπων μας είναι άγνωστο σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει με τους πολιτικούς, των οποίων κάθε ρήση ή πράξη τίθεται αυτομάτως στην κρίση του λαού.

Εν ολίγοις, όποιος είναι σε κοινή θέα, κρίνεται συνεχώς κι αδιαλείπτως με το παραμικρό.

Ο μελλοντικός ρόλος της κ. Σακελλαροπούλου ούτως ή άλλως δεν έχει πολιτική υπόσταση. Η φύση της -προεδρευομένης- Δημοκρατίας μας δεν αναγνωρίζει ουσιαστικές πολιτικές αρμοδιότητες στον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το σύνταγμα τον ορίζει ως αρχηγό του κράτους, για τη διοίκηση του οποίου όμως αρμόδιος είναι ο πρωθυπουργός.

Από την άλλη, η πολιτική τριβή, το να έχει «βραχεί» κανείς στον πολιτικό στίβο, ίσως να δίνει μία άλλη βαρύτητα στον άνθρωπο που μετακομίζει στο Προεδρικό Μέγαρο μαζί με τη δυνατότητα «να σηκώσει ένα τηλέφωνο» αν χρειαστεί…

Δεν γίνονται όλα βέβαια. Και να μην έχει «γωνίες» το πρόσωπο που προτείνεις και να διαθέτει ταυτόχρονα το εκτόπισμα ενός έμπειρου πολιτικού.

Το στοιχείο που δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ούτε και να προσπεράσουμε είναι ότι πρόκειται για μία καταξιωμένη γυναίκα, προερχόμενη από το χώρο της κεντροαριστεράς με οικολογικό στίγμα και ανησυχίες προσανατολισμένες στα ζητήματα που θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. Το ζητούμενο του πρωθυπουργού να δυσκολέψει οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα να της πει όχι, επιτεύχθηκε. Μένει να αποδειχθεί ότι η κ. Σακελλαροπούλου θα τα καταφέρει να σταθεί σε μία θέση χωρίς αρμοδιότητες αλλά με έντονο συμβολισμό σε καιρούς κρίσιμους για τον ελληνισμό. Οι ευχές μας όπως και κάθε Έλληνα και Ελληνίδας είναι μαζί της. Αναφορικά με το φύλο της κ. Σακελλαροπούλου, είναι μάλλον κάπως στενάχωρο ότι ακόμη στεκόμαστε εκστασιασμένοι μπροστά στην επιλογή μίας γυναίκας για τη θέση της προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι βέβαια η πρώτη γυναίκα από γενέσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας που, όπως όλα δείχνουν, θα αναλάβει τη θέση. Αλλά ποιος φταίει που φτάσαμε στο 2020 για να πάμε από το κυρία Προέδρου στο κυρία Πρόεδρος…

*Δημοσιεύθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2020