ΑΠΟΨΕΙΣ

Η ελληνική κοινωνία παριστάνει ότι δεν βλέπει ποιο κίνδυνο αντιπροσωπεύει ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας. Δεκαετίες καλοπέρασης παρέλαβαν γενιές που στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα πολέμησαν, άλλοτε για την εθνική ολοκλήρωση και άλλοτε για την ελευθερία, και παραδίδουν γενιές οκνηρές. Που θεωρούν «πρόοδο» την άρνηση της στράτευσης, αναμασούν εξυπνάδες για το Αιγαίο που ανήκει στα ψάρια και αναρωτιούνται στα social media πόσα νοσοκομεία θα χτίζαμε αν αγοράζαμε ένα Ραφάλ λιγότερο. Αυτό που το ’40 θα ήταν ντροπή, σήμερα έγινε καμάρι. Όπως στους «τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας», πρώτα εκπίπτουν οι σωματικές λειτουργίες, μετά και οι πνευματικές. Σήμερα βρισκόμαστε κάπου ανάμεσα. Θεωρητικά, περνάει από το μυαλό μας ότι μπορεί μία μέρα να ηχήσουν οι σειρήνες και να μην είναι άσκηση της πολιτικής άμυνας. Αλλά εάν το παραδεχθούμε, θα πρέπει στο εξής να ζήσουμε αλλιώς. Η οκνηρία μάς οδηγεί να εξορκίζουμε το κακό. Και για να μην έχουμε βαριά την συνείδηση, πείθουμε τον εαυτό μας ότι αυτά για τον τουρκικό κίνδυνο είναι υπερβολές «ακροδεξιών» και «μιλιταριστών» που ονειρεύονται μία Ελλάδα - στρατόπεδο. Οπότε, βγαίνουμε και από πάνω.

Οι Ουκρανοί, οι Αρμένιοι και οι Ισραηλινοί πολύ θα ήθελαν να παριστάνουν τους Νορβηγούς. Όμως, η ιστορία και η γεωγραφία δεν τους επέτρεψαν τέτοια πολυτέλεια. Κάτω από τραγικές συνθήκες, επιβεβαιώθηκε ότι όταν έχεις έναν κακότροπο, επιθετικό γείτονα, δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι την ύπαρξή σου στον κατευνασμό ή στους συμμάχους. Πρέπει να είσαι με το όπλο στο χέρι και μακάρι να μην χρειαστεί να το χρησιμοποιήσεις ποτέ. Εάν η Ελλάδα δεχθεί επίθεση, κανένας Δανός και κανένας Ολλανδός δεν θα έλθουν να πολεμήσουν. Θα στείλουν εξοπλισμό αλλά στην πρώτη γραμμή θα σκοτωθούν μόνο Έλληνες. Όπως σκοτώνονται μόνο Ουκρανοί, Αρμένιοι και Ισραηλινοί υπερασπιζόμενοι τις πατρίδες τους. Ακούγεται συντηρητικό; Παλιομοδίτικο; Στρατοκρατικό; Δεν πειράζει! Αρκετά με τον ιδεολογικοποιημένο χαβαλέ που έχει σαρακοφάει τα σωθικά της ελληνικής κοινωνίας.

Περικυκλωμένο από ισλαμικές χώρες που ονειρεύονται να το ισοπεδώσουν και αγωνιώντας να διατηρήσει την πατρίδα που οι πρόγονοί του στερήθηκαν επί αιώνες, το Ισραήλ υπάρχει και προοδεύει χάρις στην οργάνωση η οποία στηρίζεται στον στρατό και στις μυστικές υπηρεσίες. Αυτό δεν το εμπόδισε να μοιράζεται τις δυτικές δημοκρατικές αξίες ούτε στέρησε από τους κατοίκους του την χαρά της καθημερινής ζωής. Αρέσει - δεν αρέσει, η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει το πρότυπο οργάνωσης του Ισραήλ. Αυτό είναι το εγχειρίδιο για την εθνική μας ασφάλεια. Το Ισραήλ, για παράδειγμα, προστατεύει τα σύνορά του. Φαντάζετε να είχε σήμερα στην επικράτειά του καμιά εκατοστή χιλιάδες Μουσουλμάνους μετανάστες που θα είχαν μπουκάρει ανενόχλητοι και θα περιφέρονταν εξίσου ανενόχλητοι επειδή αυτό είναι «ύψιστο ανθρώπινο δικαίωμα», όπως λένε στην Ελλάδα κουνώντας της το δάχτυλο, οι χρυσοπληρωμένοι γραφειοκράτες της Ύπατης Αρμοστείας, η Διεθνής Αμνηστία, o «Der Spiegel» και κάτι περίεργοι Φλαμανδοί Ευρωβουλευτές που τους έχουμε πάρει στα σοβαρά; Δεν θα ήξερε από πού να πρωτοφυλαχθεί. Έχουμε κάποια εγγύηση από τον Θεό ότι το ίδιο δεν θα συμβεί αύριο και στην Ελλάδα; Αλλά εδώ όλοι αυτοί βρίσκουν και κάνουν.

Στο Ισραήλ επίσης δεν υπάρχουν χαζοχαρουμενιές όπως αρνησίες συνείδησης και εναλλακτικη θητεία. Άρνηση κατάταξης σημαίνει ποινή φυλάκισης. Και η εναλλακτική θητεία δεν αποτελεί δικαίωμα. Κατατάσσεσαι κανονικά και αν ο Στρατός κρίνει ότι δεν αντέχεις πολλά-πολλά, σε βάζει στα εύκολα. Ας αφήσουμε στην άκρη την μεγάλη διάρκεια της θητείας (32 μήνες για τους άνδρες, 24 για τις γυναίκες). Εδώ δεν χρειάζεται τόσο. Αλλά χρειάζεται ένα στοιχειώδες αίσθημα ισότητας. Όχι τα κορόιδα να υπηρετούν και οι έξυπνοι να εξαγοράζουν. Και σ’ αυτούς τους εννιά, δέκα, δώδεκα μήνες, κάτι να μαθαίνεις. Γιατί εδώ μπορεί να κάνουμε επιστράτευση και να επιστρατευθούν άνθρωποι που δεν έπιασαν όπλο στα χέρια τους.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 15.10.2023